Pablo Ruiz Picasso był niewątpliwie jednym z najważniejszych artystów współczesnej historii. Prace tego artysty (a także działacza politycznego) ukazują jego głębokie i refleksyjne przemyślenia na temat świata.
Picasso starał się analizować rzeczywistość w sposób niepowtarzalny. Kubizm, założony przez niego nurt stylistyczny, wywarł ogromny wpływ na malarstwo XX wieku. Jednak malarstwo nie było jedyną dziedziną, w której Picasso rozwijał swoje umiejętności. Eksperymentował ze sztukami ceramicznymi, rzeźbą, teatrem i kinem, zajmował się także scenografią taneczną.
Picasso był punktem odniesienia dla artysty innowacyjnego I geniusz która słusznie stanowi część historii i o której trudno zapomnieć. W tym artykule opowiemy o kilku interesujących aspektach na ten temat. Chcesz się z nimi spotkać?
Wczesne życie geniusza
Pełne imię i nazwisko malarza to Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso. Ale artysta zawsze wolał, żeby nazywano go po prostu Pablo Picasso.
Urodził się 25 października 1881 w Maladze. Był najstarszym synem w rodzinie oddanej sztuce. Dlatego jego miłość do sztuki zaczęła się już w młodym wieku. Jego ojciec był nauczycielem rysunku w Escuela Provincial de Artes y Oficios i to on nauczył syna pierwszych technik rysunkowych i malarskich.
W dzieciństwie Picasso nieustannie przenosił się z jednego miasta do drugiego ze względu na pracę ojca. Jeśli chodzi o tradycyjne przedmioty, był raczej leniwym uczniem, ale zamiast tego był pasjonatem malarstwo i rysunek.
W wieku 17 lat otrzymał wyróżnienie na Wielkiej Wystawie w Madrycie. Od tego momentu poszły sukcesy, wyróżnienia i nagrody. W tym okresie, ponownie ze względu na pracę ojca, rodzina mieszkała już w Barcelonie, mieście, które uczyniło Picassa jedną z najwybitniejszych postaci XX wieku.
Picasso, kubizm i awangarda
Podczas swojego pobytu w Barcelonie Picasso spotkał wielu młodych ludzi, którzy później utworzyli ruchy awangardowe. W latach 1898-1900 Pablo był znanym i cenionym artystą w regionie Katalonii. Od tego momentu postanowił zacząć podpisywać swoje obrazy wyłącznie nazwiskiem ze strony matki: Picasso.
Kilka lat później, w 1904 roku, przeniósł się do Paryża, miasta, w którym chcieli mieszkać wszyscy młodzi artyści tamtych czasów. To nie przypadek, że w stolicy Francji narodziły się wielkie ruchy artystyczne XX wieku.
Od XIX wieku Paryż był obiektem pożądań poetów, pisarzy, muzyków, malarzy, rzeźbiarzy, ceramików, krytyków i hedonistów. Miejsce, w którym oddychano sztuką i gdzie burżuazja mieszała się z nocnym życiem pełnym prostytutek i tancerek.
Stolica Francji tętniła intensywnym życiem nocnym, pachnącym opium i smakującym absyntem. Nic więc dziwnego, że był on wyidealizowany i pożądany przez ówczesnych artystów. Paryż był bohemą, co doskonale reprezentowała słynna opera Pucciniego cyganeria .
Paryż był tak ważny dla sztuki i literatury, że wielu artystów, także współczesnych, chciało go reprezentować i składać mu hołd w swoich dziełach. O północy w Paryżu Woody’ego Allena jest doskonałym przykładem chęci złożenia hołdu przez amerykańskiego reżysera Miasto Światła i jego ogromny zapał artystyczny.
Rozwój Pabla Picassa jako artysty
Podczas pobytu w Paryżu Picasso zaczął rozwijać styl artystyczny, z którego zostanie zapamiętany: kubizm. Pod wpływem Paula Cézanne’a i w towarzystwie Braque’a i Apollinaire’a Picasso zaczyna w niezwykły sposób zniekształcać rzeczywistość. W swoich początkach kubizm przedstawiał krajobrazy w abstrakcyjny sposób.
Oprócz działalności artystycznej Picasso prowadził także intensywną działalność polityczną. Wstąpił do partii komunistycznej i był wiernym obrońcą republiki i praw socjalnych. W czasie wojen odrzucił jednak przemoc i postanowił nie walczyć na froncie.
Przez lata był zagorzałym kobieciarzem i mężczyzną o wielkich pasjach. Hiszpański artysta przeżywał swoje miłości głęboko i intensywnie. Wśród jego muz byli Olga Chochłowa (pierwsza żona) Marie-Thérèse Walter (z którą miał romans) Dora Maar (z którą miał romans) i Jacqueline Roque (druga żona).
Znaczenie Pabla Picassa dla awangardy artystycznej
Pablo Picasso jest prawdopodobnie najbardziej ikonicznym artystą XX wieku ponieważ reprezentuje wszystko, czym powinien być artysta awangardowy. Ha wymyślony na nowo nieustannie swoją pracę i swoje dzieło, pozwalając na wpływ twórczości swoich współczesnych, ale zawsze pozostając wiernym sobie.
Geniusz Picassa polega na umiejętności poszukiwania tego, co prawdziwe w sztuce. Podobnie jak wielu artystów awangardowych, zawsze twierdził, że w sztuce istnieje wrodzona prawda. A obowiązkiem każdego prawdziwego artysty jest jej szukać bez poddawania się.
Z tego powodu nie ograniczał się wyłącznie do działalności artystycznej. Próbował swoich sił w malarstwie, rzeźbie, grawerowaniu, ceramice i kilku projektach filmowych. Jego pasją zawsze było malarstwo, ale talent i geniusz skłoniły go do poszukiwania innych form wyrazu.
O sukcesie Pabla Picassa świadczy wartość jego dzieł na rynku sztuki. Nawet dzisiaj są sprzedawane i sprzedawane na międzynarodowych aukcjach po wygórowanych cenach. Większość jego dzieł znajduje się w kolekcjach prywatnych, a prawie wszystkie jego obrazy mają niezwykle wysokie ceny.
Picasso wzbudził wiele ciekawości publiczności na całym świecie i dlatego o nim i jego życiu mówiono w wielu produkcjach telewizyjnych i filmowych . Na przykład we wspomnianym O północy w Paryżu wspomina się o ojcu kubizmu, chociaż jest to drugoplanowa postać w filmie. Zamiast tego przypisuje mu się większe znaczenie w serialu Geniusz przez National Geographic z Antonio Banderasem w roli głównej.
Artysta, który pozostawia po sobie ślad
Bez wątpienia Picasso jest jednym z tych artystów, którzy odcisnęli piętno na świecie sztuki (i nie tylko). Jego prace są łatwo rozpoznawalne nawet przez niedoświadczonego odbiorcę.
Oprócz swojego wkładu w świat malarstwa był wyjątkowym artystą, który na własnej skórze doświadczył magii Paryża, życia bohemy i magicznego życia malarzy, które czasami tak bardzo idealizujemy.
