W swoich dziełach Arystoteles zawsze przywiązywał szczególną wagę do przyjaźni.
Jak wiadomo, Arystoteles był politykiem. Jego wiedza, a raczej jej rozległość ciekawość pozwoliło mu zdobyć szanowaną władzę w różnych dziedzinach, takich jak logika, nauka, filozofia... Kiedy podchodzimy do dzieł takich jak Etyka nikomachejska okazuje się zaskakujące opisuje człowieka tamtej epoki jako istotę wysoce społeczną . Opisuje nas jako zwierzęta społeczne, dlatego przyjaźń jest niewątpliwie najbardziej satysfakcjonującą formą współżycia.
Bez przyjaciół nikt
-Arystoteles-
W swoich czasach mądry stagiryt nie miał dostępu do mózgu ani możliwości poznania jego tajemnic, ale jeśli jest coś, co współczesna nauka była nam w stanie wykazać, to to, że narząd ten potrzebuje interakcji społecznych, aby się rozwijać, przetrwać i cieszyć się odpowiednim zdrowiem. Jesteśmy niewątpliwie zwierzętami stadnymi, stworzeniami, które potrzebują silnych więzi z rówieśnikami. Jednakże ograniczenia, do których powinniśmy dążyć, muszą opierać się na szeregu filarów.
Trzy rodzaje przyjaźni charakteryzujące ludzi
Często postrzegamy filozofów klasycznych jako szanowane, ale odległe źródła mądrości. Są to głosy z przeszłości, które należy od czasu do czasu przytaczać w celach informacyjnych, ale jednocześnie uważamy, że większość z tych tysiącletnich pozostałości ma niewiele wspólnego z obecnymi potrzebami i charakterystyką. Nic nie może być dalsze od rzeczywistości. Nie tylko to. Pośród naszego egzystencjalnego niepokoju naprawdę pięknie jest spotkać się z nimi, aby odkryć autentyczne teksty rozwój osobisty .
Etyka nikomachejska jest jedną z nich, to odkrywcza praca o tym, jak osiągnąć szczęście i o miejscu, jakie zajmują nasze relacje społeczne w życiu codziennym. Dla Arystotelesa przyjaźń to wymiana, w której uczymy się przyjmować i dawać Musimy jednak pamiętać, że nie jest to szlachetne, aby być pojmowanym jako system płatnościotrzymać ulubiony Dlaczegotylko niefortunni potrzebują dobroczyńców, a przyjaźń jest przede wszystkim wolnością. Najbardziej cnotliwy stan istnienia.
Z drugiej strony Arystoteles wyjaśnia w swoim dziele, że istnieją trzy rodzaje przyjaźni, z którymi w jakiś sposób wszyscy spotykamy się więcej niż raz.
Zainteresowana przyjaźń
Powszechnie wiadomo, że ludzie wykorzystują się nawzajem . Niektórzy robią to częściej, inni nie mają o tym pojęcia i niewielu rozumie przyjaźń w ten sposób: utrzymuję z tobą relację fałszywej przyjaźni w nadziei uzyskania korzyści.
Nawet jeśli mamy jednego lub więcej przyjaciół, wszyscy mamy nadzieję dostać coś w zamian: wsparcie, zaufanie, budowanie dobrych chwil, dzielenie wolnego czasu itp. Ale są tacy, którzy używają pochlebstw i the obsługiwanie uzyskać większy wymiar: uznanie pozycji społecznej…
Przyjaźń, która szuka tylko przyjemności
To jeden z trzech rodzajów przyjaźni, które z pewnością są dobrze znane każdemu . Jest to rodzaj interakcji, który zwykle ma miejsce podczas adolescencja i wczesna młodość. Później, gdy staniemy się bardziej selektywni, ostrożni i zastosujemy odpowiednie filtry, normalne jest postrzeganie tej przyjaźni jako miecza obosiecznego.
Ale jaka jest różnica między przyjaźnią zainteresowaną a przyjaźnią poszukującą przyjemności? W pierwszym przypadku osoba stara się uzyskać korzyść, czy to przysługi, dostęp do innych ludzi, uznanie itp. W przypadku tego drugiego wymiaru naszym celem jest po prostu przeżywanie przyjemnych chwil.
Są to ludzie zorientowani na pusty i nieistotny hedonizm, w którym starają się przebywać z innymi, aby dzielić chwile relaksu, radosnego współudziału i przyjemnego dobrego samopoczucia. I jak tylko druga osoba potrzebuje szczerego wsparcia, gdy pojawia się problem lub gdy sprawy się komplikują, fałszywy przyjaciel rozpływa się w powietrzu jak kostka cukru w filiżance kawy.
Dla Arystotelesa przyjaźń polega na pragnieniu i zabieganiu o dobro przyjaciela, przy jednoczesnym promowaniu naszej indywidualnej satysfakcji z dbania o tę szczególną więź.
Idealna przyjaźń
Wśród trzech typów przyjaźni zdefiniowanych przez Arystotelesa istnieje także ten idealny, najtrwalszy, najbardziej wyjątkowy, a jednocześnie możliwy. To w którym oprócz użyteczności i przyjemności istnieje także szczere uznanie dla drugiego człowieka wsparcie.
To przyjaźń oparta na dobroci, którą Arystoteles określił niemal jako relację między parą. Bo przecież idealni przyjaciele najlepszych przyjaciół jest bardzo mało, jest ich mało, są to odniesienia, dzięki którym można budować poczucie intymności bardzo głęboka, w której mamy nadzieję, że nie zostaniemy zdradzeni, gdzie cenimy doświadczenia, wspomnienia i obietnice, których czas ani odległość nie mogą zniszczyć.
Podsumowując Do Prawdopodobnie wielu z nas ma obecnie wszystkie trzy typy przyjaźni opisane przez Arystotelesa : ludzie, którzy czegoś od nas chcą, przyjaciele, którzy chcą tylko dzielić z nami chwile dobrej zabawy i wyjątkowi ludzie, którzy zostają nawet podczas burz i burz. Przyjaciele, których nie zmienilibyśmy za nic w świecie i którzy sprawiają, że życie jest bardziej zrelaksowaną i interesującą podróżą.
