Histeryczna afonia: co to jest

Histeryczna afonia może być wywołana strachem przed mówieniem lub śpiewaniem z powodu urazu psychicznego, utrzymującej się zmiany głosu, niepowodzenia długotrwałego leczenia, blokady afektywnej lub nieświadomego pragnienia zwrócenia na siebie uwagi. Choć przyczyn może być wiele, ich skutek jest zawsze taki sam: osoba, która na nią cierpi, wmawia sobie, że nie może mówić. Ten typ chrypki występuje częściej u kobiet i młodych ludzi.

Histeryczna afonia powstaje nagle. Może się to objawiać na przykład z nagłym spadkiem tonu głosu (tzw. nadmuchany głos), ale może również wystąpić bez bólu. W badaniu fizykalnym krtań wydaje się strukturalnie prawidłowa, ale struny głosowe nie poruszają się prawidłowo.

Podczas fonacji, czyli przy próbie wydobycia dźwięku, można zauważyć lekkie przywiedzenie bez kontaktu nalewki i porwanie w momencie przejścia oddechu wydechowego. Ruchliwość strun jest raczej dobra w przypadku śmiechu i kaszlu, które są akustycznie normalne.

Histeryczna afonia i zaburzenie konwersyjne

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś któregokolwiek z tych objawów?

• Problemy z koordynacją i równowagą.
• Paraliż lub miejscowe osłabienie mięśni.
• Bezgłos.
• Halucynacje.
Trudności w połykaniu.
• Uczucie guza w gardle .
• Zatrzymanie moczu.
• Utrata czucia dotyku lub bólu.
• Podwójne widzenie.
• Ślepota.
• Głuchota.

Czy miałeś atak lub kryzys? Czy objawy pojawiają się, gdy zaczynasz odczuwać duży niepokój lub inny rodzaj dyskomfortu? Czy cierpisz na chorobę neurologiczną lub inną chorobę? Czy te objawy wpływają na Twoje normalne codzienne czynności lub inne aspekty Twojego życia?

Chociaż termin konwersja (który opisuje to, co jest również określane jako histeria) był używany już w średniowieczu to dzięki Zygmuntowi Freudowi weszło ono do powszechnego użytku. Słynny psychoanalityk rzeczywiście w to wierzył nieświadome konflikty może przerodzić się w dyskomfort fizyczny.

Diagnoza zaburzeń konwersyjnych stało się dość popularne pod koniec XIX wieku . Odnosi się do symptomatologii mogącej wpływać na zachowanie, które choć jest podobne do objawów choroby neurologicznej, nie wynika z żadnej patologii fizycznej ani znanej przyczyny organicznej.

Co masz za duszę, która krzyczy na swój sposób i bez głosu? Drogi życia nie prowadzą tam, gdzie idę.

-Alfonso Reyes Ochoa-

Krótki opis zaburzenia konwersyjnego

Zaburzenie konwersyjne wywołuje objawy, które szczególnie wpływają na funkcje motoryczne i sensoryczne co prowadzi do przypuszczenia, że ​​u podstawy występuje zmiana organiczna, taka jak a zaburzenie neurologiczne . Z drugiej strony, choć objawy nie mają podłoża neurologicznego, objawy nie są dobrowolnie wywołane przez pacjenta ani symulowane. To jest prawdziwe cierpienie.

Objawy konwersji są częściowo spowodowane wiarą w siebie i odzwierciedlają wizję samej choroby danej osoby . Dlatego nie jest wykluczone, że konieczne będzie leczenie. Są one związane z pierwszym wystąpieniem objawów lub z ich progresją czynniki psychologiczne wynikające z konfliktów lub innych stresujących wydarzeń związanych z przeżyciami danej osoby.

Czasami objawy, poprzez które objawia się zaburzenie, mogą prowadzić do bezpośrednich korzyści (ustąpienie lęku spowodowanego leżącym u jego podstaw konfliktem psychicznym) i pośrednich (brak konieczności chodzenia do pracy, brak konieczności stawiania czoła pewnym obowiązkom, zwracania większej uwagi na siebie innych...), ryzykując w ten sposób ich przewlekłość.

Jakie objawy są dowodem

Objawy i deficyty motoryczne: zaburzenia koordynacji i równowagi miejscowe osłabienie mięśni lub porażenie afonia trudności w połykaniu pokarmów i napojów uczucie guza w gardle zatrzymanie moczu.

Objawy i deficyty sensoryczne: utrata wrażliwości na dotyk lub ból podwójne widzenie ślepota głuchota i omamy drgawki i napady padaczkowe.

Zaburzenie konwersyjne objawia się zwykle w późniejszych latach dojrzewania i na początku dorosłości; jej częstość występowania jest znacznie rzadsza przed 10. rokiem życia i po 35. roku życia. Objawy pojawiają się zwykle nagle i u pacjentów hospitalizowanych znikają w ciągu dwóch tygodni.

Nawroty są częste, szczególnie w pierwszym roku . Nawet obecność pojedynczego nawrotu jest sygnałem alarmowym ostrzegającym o ryzyku wystąpienia nowych epizodów w przyszłości. Objawy takie jak pojawienie się drżenia i drgawek wskazują na pogorszenie choroby.

Kultywowałem swoją histerię z radością i przerażeniem.

-Charles Baudelaire-

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka rozwoju tego zaburzenia obejmują:

• Doświadczanie mocnych sytuacji stres lub doznałeś traumy emocjonalnej.
Przynależność do płci żeńskiejW rzeczywistości kobiety są bardziej narażone na rozwój tego zaburzenia. Obecność zaburzenia psychicznegotakie jak lęk, zaburzenie dysocjacyjne lub zaburzenia osobowości.
• Miej jednego choroba neurologiczna co powoduje objawy podobne do epilepsji.
Historia rodziny .
• Historia przemocy fizycznej lub seksualnych, zwłaszcza w dzieciństwie.

Leczenie histerycznej afonii

Pierwszym celem leczenia histerycznej afonii jest wyeliminowanie lub zmniejszenie źródła stresu koncentrując się na traumatycznych wydarzeniach, których doświadczyła dana osoba w celu zmniejszenia

Dobrze byłoby też wyeliminować te zalety i korzyści wtórne, które dana osoba, mimo że nie jest tego świadoma, czerpie ze względu na swój stan.

Czasami objawy mogą ustąpić samoistnie po przebiegu trwającym od kilku dni do tygodni, prowadzącym ostatecznie do samoistnej remisji. Istnieją jednak zasoby i ukierunkowane interwencje, z których dana osoba może niewątpliwie skorzystać. Są to:

• Wyjaśnienie choroby
• Psychoterapia
• Terapia zajęciowa
• Leczenie innych możliwych zaburzeń, takich jak depresja lub stany lękowe