Depresja starcza, jak się objawia?

Depresja nie należy do patologii, które można zdiagnozować w sposób jednorodny i nie daje specyficznych objawów. W zależności od indywidualnej osoby i mniej lub bardziej szczegółowych zmiennych, takich jak grupa wiekowa, może ona objawiać się w taki czy inny sposób. Na przykład depresja starcza bardzo różni się od depresji dziecięcej, gdzie stan psychiczny nie wykazuje oznak smutku ani okropności, wręcz przeciwnie, objawia się irytacją lub złością . Dzieci zazwyczaj zgłaszają także więcej objawów fizjologicznych i zaburzeń snu.

Ale wracając do depresja starcza Dane epidemiologiczne wskazują, że nawet u osób starszych ta niewidoczna choroba nadal ma swój specyficzny przebieg i objawy. Dlatego leczenie w sposób ogólny może nawet spowodować pogorszenie obrazu klinicznego.

Czasami objawy depresji są uważane za normalny objaw starości i nie poświęca się im wystarczającej uwagi. Ponadto leki wybrane do ich leczenia

Często zdarza się, że osoby starsze cierpiące na depresję starczą są hospitalizowane w domach opieki lub instytucjach geriatrycznych . Pojawienie się choroby jest zwykle nietypowe, niezależnie od wieku, w którym może się ujawnić. Właśnie ze względu na trudność, jaką wielu chorych ma w wyrażaniu swoich objawów w odniesieniu do stanu psychicznego, można je rozpoznać po szeregu objawów somatycznych.

W większości przypadków pielęgniarki i lekarze zgłaszają zaburzenia snu, brak energii, miejscowy lub niespecyficzny ból w porównaniu z bardziej normalnymi patologiami. Niestety, są to objawy bardziej związane z chorobami somatycznymi niż depresyjnymi. Z powodu tego irytującego i nieuniknionego nakładania się to ukryte zło

Charakterystyka depresji starczej

W literaturze naukowej panuje pewna zgoda co do tego, że depresja starcza w dużej mierze wiąże się z występowaniem pewnych cech, które prezentujemy poniżej.

Objawy i zaburzenia trwają dłużej niż w przypadku leczenia farmakologicznego .
• Starsi dorośli nie wyrażają otwarcie poczucia bezwartościowości ani winy, jak dorośli w średnim wieku.
• Cierpią w większym stopniu niż analfabetyzm emocjonalny (zwaną także aleksytymią) lub trudności w werbalnym wyrażaniu emocji.
Często cierpią na halucynacje i urojenia.
• Pojawia się apatia, spłaszczenie afektu, brak kontaktu wzrokowego lub słaba reakcja na otoczenie.
• Zjawiska somatyczne maskujące wrażliwe: anoreksja, fobie, hipochondria, stany lękowe …
Zwiększone ryzyko samobójstwaszczególnie u mężczyzn i zwłaszcza jeśli żyją samotnie.
• Pobudzenie psychomotoryczne z intensywnym niepokojem lub w odwrotnych przypadkach nietypowe zahamowanie.
Zwiększona drażliwość .
• Znacząca częstość występowania zaburzeń snu, szczególnie bezsenności i hipersomni.
• Częste somatyzacje lękowe.
• Mniej dziennych wahań nastroju.
Dysfunkcja poznawcza: cecha ta jest ściśle powiązana z nasileniem pozostałych objawów i zwykle ustępuje wraz z poprawą nastroju. U osób starszych najbardziej upośledzone są funkcje wykonawcze i przede wszystkim pamięć .

Znaczenie wsparcia społecznego w depresji starczej

Zapobieganie depresji u osób starszych jest niezwykle istotne . Jeśli chodzi o ten problem, badacze Lowenthal i Haven przeprowadzili prace, które wykazały, jak ważne jest, aby móc liczyć na zaufaną osobę, która działa jak prawdziwy powiernik.

Otrzymanie wsparcia społecznego nie tylko poprawia zdrowie psychiczne osób starszych, ale także ich zdrowie fizyczne.

Osoby starsze, które cieszą się wsparciem społecznym, żyją znacznie dłużej . Wykazano, że istnieje istotny związek pomiędzy występowaniem aktywnych więzi społecznych (bycie w związku małżeńskim, relacje międzyludzkie, interakcja ze zwierzętami czy środowiskiem itp.) a zmniejszonym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca.

Z drugiej strony, co jest logiczne, wsparcie społeczne wiąże się z utrzymaniem odpowiednich zachowań zdrowotnych i skutecznością zabiegów leczniczych. Posiadanie zadowalających relacji społecznych w starszym wieku zwiększa immunokompetencję, czyli zdolność osoby starszej do wykazywania odpowiedzi immunologicznej, takiej jak produkcja przeciwciał. Ponadto stres ze starości. W tym sensie badania oparte na terapiach psychospołecznych przeznaczonych specjalnie dla osób starszych rozpoczęły się kilka lat temu.

Jeśli chodzi o zdrowie psychiczne, kluczową zmienną jest samotność . Starsi dorośli, którzy są lub czują się samotni, są znacznie bardziej narażeni na depresję. Wsparcie społeczne jest zmienną ochronną przed stresem i lękiem.

Wsparcie społeczne nie musi być koniecznie zapewniane przez inne osoby. Zaobserwowano, że nawet obecność zwierzęcia domowego ma pozytywny wpływ na zdrowie psychiczne osób starszych.

Ostatnie przemyślenia

Umożliwia dzielenie się hobby, zabawą lub zajęciami rekreacyjnymi ze swoim partnerem lub przyjaciółmi lepsze przystosowanie się do nowego wymiaru emerytury .

Osoby, które lubią spędzać wolny czas w towarzystwie innych osób lub takie mają zwierzak lub którzy w ogóle nie są lub czują się samotni, są mniej narażeni na depresję starczą. Ich zdrowie będzie lepsze, dlatego będą w mniejszym stopniu polegać na pomocy medycznej.

Zapobieganie w tym sensie oznacza nie zostawianie osób starszych samych oraz opracować perspektywy leczenia, które zwiększą ich dobrostan i satysfakcję z życia.