Szczelina synaptyczna: co to jest?

Synapsa umożliwia połączenie dwóch neuronów i wzajemną wymianę informacji. Nie dzieje się to przy bezpośrednim kontakcie, ale istnieje przestrzeń zwana szczeliną synaptyczną, w której zachodzi wymiana. Co dzieje się w szczelinie synaptycznej i jak to działa? Spróbujmy odpowiedzieć na to pytanie.

Podczas synapsy chemicznej neuron przekazujący informację (przedsynaptyczny) uwalnia substancję

To mikroskop elektronowy pozwolił nam odkryć, że komunikacja między neuronami nie oznacza żadnego kontaktu i że istnieje przestrzeń, w której wydzielane są neuroprzekaźniki.
Każdy z tych neuroprzekaźników ma inne działanie, które wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego układ nerwowy .

Synapsy chemiczne i przestrzeń synaptyczna

Istnieją dwa rodzaje synaps: elektryczne i chemiczne . Przestrzeń pomiędzy neuronami presynaptycznymi i postsynaptycznymi jest znacznie większa w synapsach chemicznych niż w synapsach elektrycznych i nazywa się ją przestrzenią synaptyczną.

Ich główną cechą jest obecność organelli związanych z błoną, zwanych pęcherzykami synaptycznymi, w obrębie zakończenia presynaptycznego.

Synapsy chemiczne wykorzystują zatem uwalnianie substancji chemicznych (neuroprzekaźników ) w szczelinie synaptycznej; działają one na błonę postsynaptyczną, powodując depolaryzację lub hiperpolaryzację. Synapsa chemiczna może zmieniać swoje sygnały w odpowiedzi na zdarzenia.

Neuroprzekaźniki są przechowywane w pęcherzykach końcowych. depolaryzacja powoduje otwarcie kanałów na jon Ca. neuroprzekaźniki z pęcherzyków.

Pęcherzyki są wypełnione neuroprzekaźnikami, które działają jako przekaźniki między komunikującymi się neuronami. Jednym z najważniejszych neuroprzekaźników układu nerwowego jest acetylocholina. Reguluje pracę serca i oddziałuje na różne cele postsynaptyczne ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.

Właściwości neuroprzekaźników

Początkowo

Aby substancja została uznana za neuroprzekaźnik, musi spełniać następujące wymagania.

• Musi być obecny wewnątrz neuronu presynaptycznego w przycisku końcowym i zawarty w pęcherzyku.
• Komórka presynaptyczna zawiera enzymy odpowiednie do syntezy substancji.
• Neuroprzekaźnik musi zostać uwolniony, gdy określone impulsy nerwowe dotrą do końcówek.
• Konieczne jest to w błonie postsynaptycznej obecne są silnie powiązane receptory .
• Kontakt z substancją musi powodować zmiany w potencjałach postsynaptycznych.
• Mechanizmy inaktywacji neuroprzekaźników muszą istnieć w synapsie lub wokół niej.
• Neuroprzekaźnik musi przestrzegają zasady mimikry synaptycznej . Działanie domniemanego neuroprzekaźnika musi być powtarzalne nawet przy egzogennym zastosowaniu substancji.

Neuroprzekaźniki spełniają swoją funkcję podczas interakcji z receptorami. Substancja, która wiąże się z receptorem, nazywana jest ligandem i może powodować trzy efekty.

Agonista: Rozpoczyna się normalne działanie receptora Antagonista: jest to ligand, który wiąże się z receptorem, ale go nie aktywuje, zapobiegając jego aktywacji przez inne ligandy. Odwrotny agonista: wiąże się z receptorem i inicjuje efekt odwrotny do jego normalnej funkcji.

Jakie rodzaje neuroprzekaźników istnieją?

W mózgu większość komunikacji synaptycznej odbywa się za pośrednictwem dwóch substancji przekazujących: glutaminian o działaniu pobudzającym i PRZÓD z efektem hamującym;

Każdy neuroprzekaźnik wydzielany do przestrzeni synaptycznej ma swoją specyficzną funkcję lub może mieć nawet kilka. Wiąże się z konkretnym receptorem i może także oddziaływać na siebie poprzez hamowanie lub wzmacnianie działania innego neuroprzekaźnika. Zidentyfikowano ponad sto typów

Acetylocholina: bierze udział w uczeniu się i kontrolowaniu fazy snu, w której powstają sny (REM). Serotonina: ma związek ze snem, nastrojem, emocjami, apetytem i kontrolą bólu.
• Dopamina :
Adrenalina ipinefrina : jest neuroprzekaźnikiem i hormonem (wytwarzanym przez nadnercze. Noradrenalina włorepinefryna: jego uwolnienie powoduje wzrost uwagi i stanu czujności. W mózgu ma to wpływ reakcje emocjonalne .

Farmakologia synaps

Oprócz neuroprzekaźników, które są wydzielane do przestrzeni synaptycznej poprzez stymulację neuronu receptorowego, istnieją egzogenne substancje chemiczne, które mogą powodować taką samą lub podobną reakcję . Przez substancję egzogenną rozumiemy substancję pochodzącą z zewnątrz organizmu, taką jak narkotyki. Mogą one powodować działanie agonistyczne lub antagonistyczne, a także mogą wpływać na synapsę chemiczną na różnych poziomach.

• Niektóre chemikalia mają wpływ na syntezę substancji przenoszących. Synteza substancji jest pierwszym etapem i jest . Jednym z nich jest L-dopa, agonista dopaminy.
• Inne działają na przechowywanie i uwalnianie. Na przykład rezerpina zapobiega gromadzeniu się monoamin w pęcherzykach synaptycznych i dlatego działa jako antagonista monoaminergiczny.
• Mogą oddziaływać na receptory. Niektóre substancje mogą wiązać się z receptorami, aktywując je lub hamując.
• Działają na wychwyt zwrotny lub degradację substancji przenoszącej. Niektóre substancje egzogenne mogą przedłużyć obecność substancji transmitującej w przestrzeni synaptycznej. Wśród nich znajdujemy na przykład kokainę, która opóźnia wychwyt zwrotny noradrenaliny.

Powtarzające się leczenie określonym lekiem może spowodować zmniejszenie jego skuteczności. Zjawisko to nazywa się tolerancja . Tolerancja w przypadku narkotyków może spowodować wzrost ich spożycia, wywołując ryzyko przedawkowania. Lub zmniejszenie pożądanych efektów może prowadzić do porzucenia leku.

Jak widzieliśmy w przestrzeni synaptycznej, pomiędzy komórkami pre- i postsynaptycznymi zachodzi wymiana poprzez syntezę i uwalnianie neuroprzekaźników o różnym wpływie na nasz organizm. W tym złożonym mechanizmie można również pośredniczyć lub modyfikować różne leki.

Odniesienia bibliograficzne

Carlson N. (

Kandel E.R. Schwartz J.H. Jesell T.M.