Zagubiona dusza: jakie są znaki?

Każdy rozumie znaczenie zagubionej duszy, ale nikt nie potrafi go dokładnie zdefiniować ze względu na jego niejednoznaczność. Przede wszystkim jest samo pojęcie duszy, które jest nieco mylące. Dla religii jest to równoznaczne z niematerialną substancją zamieszkującą ciało; w języku popularnym odnosi się do świata wewnętrznego.

Warto pamiętać, że idea zagubionej duszy obecna jest w wielu mitach i legendach. Ogólnie odnosi się do bezcielesnego ducha skazanego na wieczną tułaczkę w wyniku nieodwracalnej straty lub nigdy nieodpłaconego grzechu. W ten czy inny sposób koncepcja jest podobna również pod względem psychologicznym.

Ta koncepcja jak psychiatria i szamanizm jak i w psychologii. Ma podobne znaczenie we wszystkich tych dziedzinach, chociaż oczywiście istnieją również różnice. Zobaczmy, o co chodzi.

Dusza jest szklanką, którą można napełnić jedynie wiecznością.

-Ukochany Nerwie-

Pojęcie zagubionej duszy w psychologii

Pojęcie zagubionej duszy nie należy do żadnej konkretnej kategorii w psychologii, nawet do syndromu, ale wielu psychologów nadal wykorzystuje je do pracy z modelami.

Ludzie, którzy na to cierpią, nie są przygnębieni ani niespokojni w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale posiadają pewne cechy, które wskazują na brak połączenia ze sobą .

• Bądź w defensywie . Na ogół są to ludzie z bardzo głębokimi lękami. Prowadzi to do tworzenia barier, które uniemożliwiają innym poznanie ich. Problem w tym, że nawet się nie znają, bo strach ogarnia wszystko.

Mając zamknięty umysł. Zagubione dusze często mają niezachwiane przekonania i idee. W rzeczywistości ich system wartości i przekonań jest częścią ich tarczy obronnej i dlatego nie chcą ich kwestionować.

Zawsze powtarzając te same błędy. Osoby te wielokrotnie spotykają się z tymi samymi niekorzystnymi sytuacjami. Jest to również czynnik, który skłania ich do gry w defensywie.

Poczucie wykorzenienia. Czują się jak obcy we własnym domu. Nie mają grup przyjaciół ani nie rozwijają wielkich pasji związanych z pracą lub hobby, które wypełnia ich życie.

Szamanizm i utrata duszy

W szamanizmie nie mówimy o zagubionych duszach, ale o utracie duszy ; podobna koncepcja, choć nie identyczna. Należy ona do tak zwanej choroby strach

Główną cechą utraty duszy jest poczucie nie bycia sobą lub posiadania części siebie ukrytych lub zagubionych. W rezultacie traci się także energię i witalność. Jednocześnie odczuwasz silne uczucie pustki i... Lęk prawie zawsze towarzyszy depresja i zmęczenie. strach jest to kategoria obecna w szamanizmie meksykańskim; niektóre z objawów to:

Uczucie utknięcia .
• Poczucie zagubienia lub niekompletności.
• Rozczarowanie w życiu.
Postrzegaj siebie jako obcego .
• Uzależnienia.
• Istotne wrażenie ciemności.
• Usunięcie tj strach przed kontaktem z innymi .
• Ciągłe zmęczenie.
• Chęć zmiany i niemożność wprowadzenia jej w życie.

Zagubiona dusza: podróż do siebie

Nikt nie staje się zagubioną duszą ani nie traci swojej duszy z tego powodu . Aby rozpoznać siebie, potrzebujemy kogoś, kto rozpozna nas na początku. Powiedz nam, że tam jesteś. To jest to, co matka lub opiekun robi w normalnych warunkach w dzieciństwie.

Rzecz w tym, że nie zawsze tak się dzieje. Czasem tej mamy nie ma, albo jest, choć nie jest, albo nie chce nas rozpoznać, bo coś jej na to nie pozwala. Zdarza się również, że żyją mylące i bolesne doświadczenia z dzieciństwa i dlatego ciężar okoliczności nie pozostawia miejsca na samorozpoznanie.

Istnieje wiele powodów, dla których człowiek wznosi mur przed światem lub unika bycia sobą. W podobnych warunkach prędzej czy później pojawia się poczucie obcości, że nie ma dokąd pójść lub nie chce się nigdzie iść. Dusza nie jest zagubiona, lecz ukryta za obroną i oszustwami .

Wznowienie ścieżki do siebie jest trudnym zadaniem i często tego pragnienia w ogóle nie ma. W każdym razie dobrze jest wiedzieć, że można podjąć tę podróż i że można się tego nauczyć. Zwykle A pomoc ale jest to możliwe.