W naszym obszarze językowym istnieje ciemny obszar zamieszkany przez przekleństwa i przekleństwa lub tak zwany język tabu . Chcesz wiedzieć, jak mogą nam pomóc pomimo złego wrażenia, jakie mogą pozostawić?
Ludzie polegają na ogromnych zasobach komunikacyjnych. Nie tylko mamy wspólne dziedzictwo znaczeń, ale dysponujemy słownictwem i gramatyką, które pozwalają nam zachować precyzję wyrazić dokładnie to, czym chcemy się podzielić. Mówiąc, możemy na przykład odwoływać się do przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości, a gesty i obrazy dopełniają mowę.
Jednak w obrębie języka istnieje obszar, który możemy określić jako ciemny. Porozmawiajmy o słowach zaliczanych do przekleństw lub języka wulgarnego. Wydaje się, że ich użycie powoduje swego rodzaju wyładowanie emocjonalne (efekt katharsis). Wyładowanie o wiele potężniejsze, jeśli zostanie wykonane w języku, w którym dorastałeś.
Co należy rozumieć przez tabu?
Termin tabu odnosi się do elementu zabronionego. Coś, co istnieje, ale nie pojawia się w rozmowach, czy to z powodu niewiedzy, wstydu, czy dlatego, że jest uważane za niewłaściwe. Temat niewygodny w określonej kulturze. Nie można zatem mówić o tabu bez odniesienia się do kontekstu kulturowego, w którym ono powstaje.
Dlatego w świecie zachodnim przekleństwa i przekleństwa są źle widziane i zakazane w uprzejmym i miłym języku. Są one również kojarzone bardziej z językiem męskim niż żeńskim. Z drugiej strony złe wrażenie, jakie pozostawiają, wynika z rzekomego braku kontrola emocjonalna . Panuje przekonanie, że osoby posługujące się wulgarnym słownictwem nie są w stanie w bardziej wyrafinowany sposób zarządzać swoimi pozytywnymi emocjami.
Z drugiej strony używanie przekleństw byłoby tabu, szczególnie w dużych miastach, sugerując, że są one typowe dla osób mniej kulturalnych i o bardziej szorstkim charakterze. Dopełnia to stereotypowy portret rolnika (lub, jeśli wolimy, dokera), człowieka przyzwyczajonego do pracy fizycznej, a niewiele do pracy intelektualnej. Przekleństwa i przekleństwa są również znane jako wulgaryzmy.
Stereotyp, który słabnie, jeśli weźmiemy pod uwagę, że używanie wulgaryzmów nie jest powiązane z bogactwem leksykalnym danej osoby. W rzeczywistości badanie przeprowadzone przez Jaya i Jaya w 2015 roku wykazało coś przeciwnego. Osoby, które są bardziej wprawne w tworzeniu listy słów o wspólnej charakterystyce (na przykład listy zwierząt), są w stanie stworzyć bogatszą listę przekleństw.
Przekleństwa i przekleństwa to zalety języka tabu
Korzystne skutki przeklinania zależą od łamanie zasad co następuje. Ale jakie zalety kryją? Stephens i in. przeprowadził ciekawe badanie na ten temat w 2010 roku . Dzieląc ochotników na dwie grupy, poprosili uczestników, aby zanurzyli rękę w lodowatej wodzie i jak najdłużej stawiali opór.
Grupy wyróżniała tylko jedna zmienna: jednej wolno było przeklinać, drugiej posługiwać się wyłącznie słownictwem neutralnym. Łatwo sobie wyobrazić, co się stało. Grupa, której pozwolono przeklinać, wytrzymała dokładnie dwa razy dłużej Należy jednak pamiętać, że działanie przeciwbólowe należy stosować z umiarem: wypowiedzenie większej ilości przekleństw nie pozwalało już dłużej się opierać.
Wynik ten byłby zgodny z hipotezą, że skutek jest powiązany z naruszeniem normy . Wielokrotne łamanie normy kończy się jej osłabieniem i uczynieniem mniej ekscytującym przestępstwo .
Kolejnym faktem potwierdzającym naruszenie zasady jest to, że Język tabu powoduje większe podniecenie mierzone jako galwaniczna reakcja skóry jeśli jest w języku ojczystym, np
