Każda dekada naszego życia charakteryzuje się zmianami: nowymi przyzwyczajeniami, nowymi doświadczeniami, ale także nowymi przeszkodami i celami do osiągnięcia. Presja 30 lat, lepiej znana jako Kryzys trzydziestoletni jest zjawiskiem budzącym wątpliwości i mieszane uczucia którymi koniecznie należy się zająć.
Każdy choć raz słyszał o słynnym kryzysie 40-letnim, zwanym także „kryzysem wieku średniego” (termin ten ukuł psycholog David Levinson w latach 60. XX wieku, aby nadać nazwę wirowi wrażeń i egzystencjalnych wątpliwości charakterystycznych dla tego momentu w życiu). Później psychoanalityk Erikson również potwierdzał istnienie tego kryzysu, stwierdzając, że jest to moment, w którym jednostka dokonuje pewnego rodzaju przeglądu dotychczasowego życia.
Chociaż na przestrzeni lat kilku ekspertów prezentowało sprzeczne opinie na temat prawdziwych przyczyn, które powodują Kryzys 30 lat jedyna pewna rzecz to to jest to zjawisko powszechnie rozpoznawalne.
Czym jest kryzys trzydziestoletni?
Nie da się zaprzeczyć stresowi, który dopada nas po trzydziestce. W tym konkretnym momencie życia uruchamia się mechanizm napędzany oczekiwaniami społecznymi udaremnienie oraz poczucie, że musimy przejąć kontrolę nad naszym życiem, choć często nie jesteśmy w stanie tego zrobić.
Czujemy się rozdarci pomiędzy poszukiwaniem
Po osiągnięciu progu 30 lat zdajemy sobie sprawę, że wszystkie oczekiwania, jakie mieliśmy wobec tego okresu życia, były niczym więcej niż utopiami. Te same oczekiwania, które rzutowali na nas inni i które w przypadku innych trzydziestolatków wydają się być rzeczywistością.
I tu zaczynamy przyglądać się życiu naszych rówieśników dokonać porównań i poczuć się jeszcze bardziej sfrustrowani, ponieważ nie byliśmy w stanie osiągnąć samych siebie, a możliwości zatamowania szkód wydają nam się zerowe.
Wielkie niepokoje trzydziestolatków
W tym konkretnym momencie życia mamy tendencję do oceniania różnych aspektów naszego istnienia. Negatywny wynik tych ocen może wywołać frustrację Lęk a nawet stany depresyjne.
Znajdź partnera i załóż rodzinę
Erikson podkreśla znaczenie utrzymywania intymnych relacji po trzydziestce. Jest to odpowiedź na potrzebę (typową dla tego momentu życia). tworzyć bliskie relacje oparte na zaufaniu i wzajemności jako źródło dobrego samopoczucia.
W świetle słów Eriksona i refleksji nad oczekiwaniami dzisiejszego społeczeństwa wydaje się, że 30 lat to wiek, w którym każdy człowiek powinien mieć partnera, rodzinę i plany na przyszłość… Krótko mówiąc, coś stabilnego i bezpiecznego. Dla wielu osób brak stałego partnera staje się kluczowym punktem niesławy kryzys z 30 lat.
Mieć pracę i własną niezależność
Studiujemy, poświęcamy się temu, co nas pasjonuje, staramy się znaleźć jakąkolwiek pracę, która będzie choć trochę powiązana z zawodem, który chcemy wykonywać... Jednak w pewnym momencie przestajemy szukać tego, co nam się podoba i dostosowujemy się do tego, co jest nam proponowane, a nawet szukamy jakiejkolwiek opcji, do której można się dostosować.
Być może poświęciliśmy się wielu pracom jednocześnie lub staliśmy się przedsiębiorcami. Rzecz w tym, że nie wiemy, czy winny jest kryzys gospodarczy, złe wybory czy pech, ale nie udało nam się jeszcze osiągnąć niezależności ekonomicznej, a jednak wydaje się, że nadszedł czas, aby ułożyć sobie życie.
Redefinicja priorytetów
Jest to czas, kiedy nieuchronnie nasze priorytet zmieniają się. Chociaż są okresy, w których priorytety są dobrze określone (na przykład w okresie dojrzewania, kiedy nasi przyjaciele, pierwsze miłości, sport i inne zainteresowania wydają się być absolutnymi priorytetami) w miarę upływu czasu priorytety zmieniają się, stają się bardziej indywidualne i powiązane z okolicznościami, w jakich żyjemy. To powoduje, że dystansujemy się od niektórych osób, które były nam do tej pory bliskie.
Zmiany w programie
Czas wolny zaczyna się kończyć, a obowiązków drastycznie przybywa, dlatego konieczne staje się dokładne zaplanowanie wszystkiego. Wolimy planować z dużym wyprzedzeniem, a propozycje last minute zaczynają nas denerwować. Często odczuwamy poczucie pustki, gdy zdajemy sobie sprawę, że nie mamy kontroli nad takimi zmianami. Kiedy nie możemy czegoś zrobić z powodu tych uczuć, czujemy się społecznie sfrustrowani.
Jak poradzić sobie z kryzysem 30 lat?
Oto kilka wskazówek, o których warto pamiętać, gdy poczujesz się przytłoczony kryzysem 30-tki.
Spójrz z właściwej perspektywy
Jeden z sekretów, jak nie czynić tego wieku okresem wrażliwość emocjonalna
To nie znaczy, że każdy powinien koniecznie wpada w kryzys około 30. roku życia.
Każdy ma swoje własne cele
Nie ma znaczenia, czy sąsiad myśli, że spóźniliśmy się na pociąg... zawsze zdążymy na samolot. Ludzie zawsze muszą rozmawiać, pytać, insynuować, wątpić... Ale ludzie to ludzie, a my to my. To ze sobą będziemy spędzać 24 godziny na dobę każdego dnia naszego życia.
Musimy spróbować sprostać naszym oczekiwaniom. Kryzys trwający 30 lat nie będzie trwał wiecznie... A może tak będzie. To zależy tylko od nas To od nas zależy, czy ustalimy cele w oparciu o nasze potrzeby.
Wszystko ma swój powód
Pomimo wysiłku, woli i ciężkiej pracy jest wiele rzeczy, na które nie mamy wpływu. Ściany są bardzo wysokie i pozbawione schodów, ale i tak warto wspiąć się jak najdalej, by zdać sobie sprawę, że tuż za nimi czeka na nas coś wspaniałego.
Każdy etap życia zakłada rozwój. Albert Einstein powiedział, że aby każdego dnia wyciągać ważne wnioski z życia, trzeba pokonać strach i na pewno nie my będziemy tymi, którzy mu się sprzeciwią.
Dostosuj się do zmian
Zobacz ja zmiany w otaczającym nas świecie przeszkadzają nam, być może nadszedł czas, aby się zmienić. Jak? Zastępowanie narzekań propozycjami, żalów poszukiwaniem motywacji. Być może nadszedł czas, aby zweryfikować swoje priorytety, znaleźć coś, co nas pasjonuje, poznać nowych ludzi lub po prostu zmienić otoczenie. Siła do osiągnięcia sukcesu jest w nas.
Krótko mówiąc, musimy nauczyć się cenić to, co mamy, ponieważ pozwoli nam to iść do przodu. W większości przypadków zdrowie wystarczy, aby wyruszyć w drogę do odkrycia siebie lub osiągnięcia celu lub postawy. Przeżywanie nawet swoich sukcesów jako kryzysu jest sprawą osobistą. Dlaczego Ale za 30-letnim kryzysem wciąż stoją autonomiczni ludzie i dla każdego z nas istnieją tysiące możliwości . Po prostu wybierz właściwy.
