Nie ma gorszego tchórza niż ten, który stale posługuje się półprawdami . Bo kto łączy prawdę z fałszem, prędzej czy później uwydatnia całkowite kłamstwo, bo oszustwo jest zamaskowane
Unamuno mówił w swoich tekstach, że nie ma dobrego głupca, który na swój sposób wie, jak konspirować i stosować skuteczne fortele, aby nas zaskoczyć. Jeśli jest coś, czego w naszym społeczeństwie jest mnóstwo, to nie jest to dokładnie głupota czy naiwność. Niekompletne kłamstwo lub półprawda to najbardziej znana strategia, którą można zidentyfikować w prawie wszystkich naszych kontekstach, zwłaszcza w sferze polityki .
Posługiwanie się półprawdami lub kłamliwymi kłamstwami daje tym, którzy je wykorzystują, poczucie, że nie robią nic złego i że są zwolnieni z obowiązku Wydaje się, że litość przez zaniechanie zwalnia z odpowiedzialności ; to jak ktoś, kto mówi nam, że bardzo cię kocham, ale tego potrzebuję czas o Naprawdę doceniam sposób, w jaki pracujesz i doceniam wszystkie twoje wysiłki, ale musimy zawiesić twoją umowę na kilka miesięcy.
Prawda, nawet jeśli boli, jest czymś, co wszyscy wolimy i potrzebujemy jednocześnie . Tylko w ten sposób możemy osiągnąć postęp i zebrać siły do wdrożenia odpowiednich strategii psychologicznych, dzięki którym przewrócimy stronę i zdemaskujemy fałszywe złudzenia, odkładając na bok brak pewności, a przede wszystkim niestabilność emocjonalną wynikającą z niewiedzy.
Gorzki smak półprawd
Choć może się to wydawać dziwne kłamstwa i ich analiza psychologiczna stanowią . Freud ledwo porusza ten temat, gdyż do tej pory był to aspekt spychany do sfery etyki, a nawet teologii i jej związku z moralnością. Jednakże od lat 80 psychologowie grupy społeczne zaczęły interesować się i dogłębnie badać temat oszustwa i całej interesującej fenomenologii z nim związanej, aby potwierdzić to, co sam Nietzsche powiedział już w swoich czasach: kłamstwo jest warunkiem życia.
Wiemy, że może się to wydawać opustoszałe, bo choć od dzieciństwa uświadamiano nam potrzebę mówienia prawdy, krok po kroku i już od 4 roku życia zdajemy sobie sprawę, że uciekanie się do kłamstwa często wiąże się z uzyskaniem określonych korzyści .
Z drugiej strony, jak pokazał nam profesor Roberta Feldmana z wydziału psychologii na Uniwersytecie Massachusetts, którym przesiąknięte jest wiele naszych codziennych rozmów
Pozostałe 2% reprezentuje natomiast tę zamaskowaną półprawdę, tę przewrotną strategię, w której błąd półprawdy wykorzystuje oszustwo wyrażające się przez zaniedbanie. Z tego też osoba chce wyjść bez szwanku, usprawiedliwiając się myślą, że skoro jego kłamstwo jest niekompletne, nie ma przestępstwa.
Kłamstwo przed szczerością
Wielu z nas mogło być karmionych tymi półprawdami przez jakiś czas które ostatecznie są kompletnymi kłamstwami. Może nawet dali nam prezent kłamstwa niewinni, albo powiedzieli nam to samo kłamstwo kilka razy w nadziei, że uznamy je za prawdę. Jednak prędzej czy później to kłamstwo wyjdzie na powierzchnię jak korek w wodzie.
Często używa się dwóch praktykować, a jednocześnie wymagać uczciwości . Podczas gdy szczerość i szczerość kojarzą się z absolutnym obowiązkiem niekłamania, uczciwość ma znacznie bardziej intymny, użyteczny i skuteczny związek z byciem z innymi.
Porozmawiajmy przede wszystkim o poszanowaniu uczciwości, prawdziwej spójności i nie uciekaniu się do tych fortelów, w których tchórzostwo jest destylowane z ukrytą agresją. Musimy zatem zrozumieć i wyciągnąć z tego wniosek nie ma kłamstwa bardziej szkodliwego niż ukryta prawda, a wspólne życie w zgodzie i szacunku nie jest lepsze niż uczciwość . Wymiar, który z kolei wymaga kolejnego niepodważalnego filaru: odpowiedzialności.
