Główną cechą zaburzenie antyspołeczne osobowości jest to wzorzec zachowań oparty na pogardzie dla praw innych . Ta pogarda prowadzi podmiot do krzywdzenia innych, gdy zaczyna postrzegać ich jako przeszkodę. Te wzór zaburzenia zachowania zwykle zaczynają objawiać się w dzieciństwie lub wczesnej młodości i trwają aż do dorosłości.
Ten wzorzec zachowania nazywany jest także psychopatią lub socjopatią. Oszustwo i manipulacja są inne istotne cechy zaburzenie antyspołeczne osobowości.
Jak rozpoznaje się antyspołeczne zaburzenie osobowości?
Aby zdiagnozować antyspołeczne zaburzenie osobowości, osoba musi spełnić określone kryteria. Pierwszym z nich jest ukończenie 18 lat; Dlatego u osób poniżej 18. roku życia nie można zdiagnozować tego zaburzenia, nawet jeśli objawy mogą na to sugerować.
Pacjent musiał doświadczyć objawów zaburzenia zachowanie Co rozumiemy przez zaburzenia zachowania?
Typowe zachowania tego zaburzenia zachowania są klasyfikowane według czterech kategorii: agresja wobec ludzi i zwierząt, niszczenie mienia, oszustwa lub kradzieże i poważne naruszenie zasad.
W przypadku braku szybkiej interwencji antyspołeczny wzór zachowania nie słabnie. Rzeczywiście, ma tendencję do kontynuowania – i wzmacniania – aż do dorosłości. Osoba może się zaangażować . Przykładami są niszczenie mienia, prześladowanie, kradzież lub angażowanie się w podejrzane transakcje.
Pogarda i agresja – cechy osobowości antyspołecznych
Osoby cierpiące na antyspołeczne zaburzenie osobowości gardzą pragnieniami, prawami i uczucia inni. Często są manipulatorami i kłamcami mającymi na celu zaspokojenie własnych interesów lub czystą rozrywkę (na przykład w zamian za pieniądze, seks lub władzę).
Ciągłe kłamstwa to kolejna cecha osobowości antyspołecznych. Wielokrotnie kłamią, używają pseudonimów, oszukują lub symulują choroby. Schemat impulsywność powtarza się z powodu niemożności planowania przyszłości.
Decyzje podejmowane są bez refleksji bazując na chwilowych emocjach. Nie ma zatem mowy o premedytacji i to samo dotyczy nagłej zmiany pracy, miejsca zamieszkania czy partnera.
Osoby z antyspołecznym zaburzeniem osobowości są zwykle drażliwe i agresywne. Ponadto mogą brać udział w bójkach lub popełniać akty przemocy (Na przykład nadużywać
Znajduje to odzwierciedlenie na przykład w sytuacji, gdy podmiot prowadzi pojazd: przekroczy dozwoloną prędkość pod wpływem alkoholu i spowoduje wypadek.
Te tematy mogą podejmować niebezpieczne działania o niszczycielskich konsekwencjach. Na przykład mogą uprawiać seks bez zabezpieczenia lub zażywać nielegalne substancje. Mogą także zaniedbywać swoje dzieci, narażając je na ryzykowne dla nich sytuacje.
Osoby z antyspołecznym zaburzeniem osobowości są wyjątkowo nieodpowiedzialne
Ten brak odpowiedzialności może objawiać się także w miejscu pracy. Swoiście pomimo różnych możliwości zatrudnienia; lub ma tendencję do porzucania kilku prac bez konkretnego planu w poszukiwaniu nowej pracy.
Kolejnym przejawem problemu jest absencja w pracy bez przyczyny chorobowej lub rodzinnej. Brak poczucia odpowiedzialności ekonomicznej wyraża się w sytuacjach zaległości w spłacie zadłużenia w braku zainteresowania podstawowymi potrzebami dzieci lub innych pozostających na utrzymaniu członków rodziny.
Osoby z antyspołecznym zaburzeniem osobowości nie okazują wyrzutów sumienia z powodu konsekwencji swoich czynów (Rosenblum 2011). Mogą sprawiać wrażenie obojętnych lub powierzchownie usprawiedliwiać krzywdę wyrządzoną złym traktowaniem lub kradzieżą (używając zwrotów typu: Życie jest trudne, słabi zasługują na przegraną itd.).
Mogą obwiniać innych za swoje czyny, twierdząc, że wina leży po stronie naiwnych, tych, którzy nie potrafią się obronić lub tych, którzy akceptują swoje miejsce docelowe . Często wypowiadają takie zwroty, jak Zasłużył na to, albo takie było przeznaczenie.
Chodzi o
