Każdemu zdarza się rozczarować innymi . Jest wielu ludzi, którzy doświadczają tego uczucia z mieszaniną smutku i frustracji. Mogą nawet przechodzić przez bardzo bolesne stany psychiczne do tego stopnia, że unikają nawiązywania nowych relacji z obawy przed ponownym przeżyciem tego samego doświadczenia.
Rozczarowania trudno zapomnieć i pozostawiają głębokie ślady w sercu. I jeśli prawdą jest, że niektórzy potrafią lepiej poradzić sobie z tymi doświadczeniami i szybko przejść dalej, inni nie są w stanie się z nich wydostać, blokowani latami przez rozdzierające emocje.
Ale dlaczego tak często zdarza się, że inni są rozczarowani? To ludzie na ogół nie wiedzą, jak zarządzać relacjami i postępują samolubnie ? A może to my jesteśmy winni zbyt dużego zaufania?
W kolejnych wierszach postaramy się udzielić kilku odpowiedzi na ten temat.
Dlaczego zdarza się, że jesteśmy rozczarowani przez innych?
Każdy z nas ma swoje wartości; kamieni węgielnych własnego postrzegania świata, czyli miłości, szacunku, przyjaźni, a także zdrowy rozsądek .
Wiemy, że nie każdy będzie dostosowany do każdego aspektu naszego wewnętrznego repertuaru. Akceptujemy fakt, że nie da się dogadać ze 100% osób, które znamy lub którymi jesteśmy w naszym życiu.
Jednakże żądamy szacunku; oczekujemy co najmniej należnej kwoty zaufanie i autentyczność. I w wielu przypadkach ta zasada współistnienia jest lekceważona.
Zatem mniej więcej każdy z nas włącza epizody rozczarowania do repertuaru swoich doświadczeń. To fakt, ale są tacy, którzy cierpią tylko od czasu do czasu i tacy, którzy nigdy nie przestają potykać się o ten zdradliwy kamień na środku drogi. Ale dlaczego tak się dzieje?
Nadmierna pewność siebie: Hipokryzja jest naturalnym stanem ludzkiego umysłu
Można tak powiedzieć, aby lepiej zarządzać naszymi relacjami nigdy nie powinniśmy całkowicie ufać osobie, którą dopiero poznaliśmy . U Roberta Kurza psycholog specjalizujący się w psychologii ewolucyjnej przedstawia w swojej książce bardzo interesującą wizję Dlaczego wszyscy (inni) są hipokrytami: ewolucja i umysł modułowy:
- Część umysłu ma swoje własne wartości, opinie i ideologie. Drugi natomiast ma na celu wyłącznie uwodzenie ludzi. Chcemy lubić integrowanie się, zdobywanie przyjaciół i zdobywanie tych, którzy nas przyciągają. Aby to osiągnąć, nie wahamy się kłamać ani uciekać się do hipokryzji.
- W miarę trwania związku ujawnia się prawdziwy charakter i możemy nawet odkryć, że osoba, którą poznaliśmy, nie podziela żadnej z naszych wartości.
We wszystkich przypadkach najlepiej jest zachować ostrożność. Nie ma potrzeby od razu oddawać całego naszego zaufania w obce ręce . Dobrze jest obserwować zachowania ludzi w drobnych szczegółach i drobnych gestach.
Oczekiwania: źródło wszelkiego cierpienia
powiedział Szekspir the . Każdy, kto zastanawia się dlaczego, zawsze kończy się rozczarowaniem na innych musi najpierw zbadać siebie i sprawdzić, jak wysokie są jego oczekiwania na innych.
W wielu przypadkach ich niewielkie ograniczenie pomaga nam żyć spokojniej, bez konieczności posiadania nadziei, że ludzie będą tacy, jakich chcemy lub jakich potrzebujemy.
Bolesne relacje
Niektórzy ludzie mają tendencję do tworzenia wyjątkowo szkodliwych relacji z partnerami lub przyjaciółmi. Tak jest w przypadku ludzi bardzo empatycznych i klasycznych Syndrom Wendy (potrzeba opiekowania się innymi i bycia użytecznym dla innych), co tworzy więzi z podmiotami narcystycznymi.
Często to się zdarza: osobowość, która łączy się z inną, zdecydowanie mniej podobną . Wynika to z niedociągnięć w tym zakresie niska samoocena co prowadzi do uczucia pociągu do ludzi, dzięki którym jesteśmy widoczni. Dopóki nie ujrzymy rzeczywistości, manipulacji, oszustwa i poniesionych szkód.
Bycie rozczarowanym przez innych: nie zawsze odzyskamy to, co daliśmy
Wszyscy znamy znaczenie terminu wzajemność w sensie otrzymywania tego, co jest oferowane. Cóż, biorąc to dosłownie, możemy sprawić nam wielkie cierpienie. Ogólnie oczekujemy od innych przynajmniej absolutnej zgodności między tym, co inwestujemy, a tym, co jest odwzajemniane .
Musimy jednak jasno powiedzieć, że relacje nie są transakcjami handlowymi. Jeśli nie, być może powinniśmy ponownie rozważyć prawdziwe znaczenie wzajemności:
- Wzajemność oznacza przede wszystkim pozwolenie sobie na otrzymywanie tego, co inni chcą nam dać.
- To akt wolności, w ramach którego każdy decyduje, kiedy, w jaki sposób i w jakiej ilości przekaże darowiznę.
- Może martwisz się o przyjaciela, ale on nie odpowiada na Twoje wiadomości lub tak jest nie lubi się pojawiać, kiedy tego chcesz lub oczekujesz . Niemniej jednak w trudne chwile jest zawsze obecny.
- Dlatego konieczne jest przyjęcie bardziej swobodnego podejścia. Nie musimy mierzyć wszystkiego co do milimetra i oczekiwać w zamian dokładnie tego samego. W przeciwnym razie rozczarowanie będzie nieuniknione.
Zaakceptowanie faktu, że rozczarowania są częścią życia, jest niezbędne . W każdym razie najzdrowszym sposobem jest obniżenie oczekiwań i nieco większa ostrożność w obdarzaniu zaufaniem. Prudencja jest zawsze dobrym przyjacielem. Nie zapominajmy o tym.
