Przetrwać Covid-19 i poczucie winy

W związku z obecnym kontekstem pojawia się coraz więcej zjawisk z zakresu zdrowia psychicznego; nawet psychologia nie jest w stanie dokładnie przewidzieć, jakie skutki mogą wystąpić w ciągu najbliższych dni. Smutne konsekwencje pandemii wirusa koronowirusa ujawniają się z dnia na dzień, a jedną z nich jest poczucie winy tych, którym udało się przeżyć Covid-19.

Ta wiadomość może Cię zaskoczyć. Za każdym razem, gdy słyszymy o kimś, kto pokonał chorobę, czujemy szczęście i nadzieję. Kilka dni temu sprawa Alberta Bellucciego 101-letni Włoch został wypisany z intensywnej terapii, aby ponownie przytulić rodzinę. Czuje się szczęśliwy, a jego rodzina szczęśliwa.

Jednak nie wszystkie osoby, które przeżyły Covid-19, czują to samo. W wielu umysłach zyskuje coraz większą popularność pomysł: dlaczego ja żyję, a mój ojciec nie? Dlaczego uratowałem siebie, a mój brat stracił życie? Dlaczego poczułem się lekko dotknięty, podczas gdy inni walczą o życie pod respiratorem? Po raz kolejny, jak to bywa w przypadku każdego innego kryzysu w życiu, każdy doświadcza faktów subiektywnie.

Musimy okazać się wrażliwi na tę rzeczywistość. Jeśli przydarzyło się to Tobie, nie wahaj się poprosić o pomoc. Przede wszystkim należy zrozumieć, że w następujących kontekstach mamy do czynienia ze zwyczajową reakcją: To syndrom ocalałego. Dowiedzmy się, dlaczego przeżycie Covid-19 może wywołać u Ciebie poczucie winy.

Na czym polega przetrwanie Covid-19 i poczucie winy?

Nie mylimy się, mówiąc to w sytuacji, która nas przytłacza lęk jest niemal stałą obecnością, która może ujawnić się w każdej chwili. Nie każdy z nas jednak tego doświadcza i wyraża w takim samym stopniu.

Są tacy, którzy nie mogą zmrużyć oka przez całą noc . Ci, którzy spędzają dzień na kanapie, minimalizując jakąkolwiek aktywność inną niż oglądanie seriali, jedzenie czy wysyłanie wiadomości.

Inni wręcz przeciwnie, wykazują irytującą nadpobudliwość, zajmując sobie czas w jakikolwiek sposób, aby nie myśleć. Oczywiście są tacy, którzy już wcześniej cierpieli na stany lękowe i odkrywa, że ​​walczy najlepiej, jak potrafi, ze złożoną sytuacją.

Cóż, wśród wszystkich konsekwencji Koronawirusa jest jedna, która pojawia się z coraz większą częstotliwością: wina tych, którzy przeżyli Covid-19 . Zobaczmy, o co chodzi.

Dlaczego ja? Ból i empatia wobec innych

Im więcej dni mija, tym więcej odkrywamy historii, które pozostaną wyryte w osobistej i zbiorowej pamięci wielu osób. Ponieważ to cierpienie dotyka każdego, ponieważ tak jest Pandemia nie patrzy na granice narodowość lub klasa społeczna. Zadomowiła się w naszym życiu, wybierając swoje ofiary, z których większość jest w podeszłym wieku, a wiele z nich ma wcześniejsze patologie. Inni natomiast są zdrowi i mają przed sobą całe życie.

Każdy z nas jest ważny i potrzebny. Każdy jest potrzebny. Osoby z zespołem ocalałego doświadczają poczucia winy z kilku powodów. Najtrudniejsze: strata bliskiej osoby. Z części par dotkniętych tą chorobą tylko jednej udało się przeżyć Covid-19. Są dzieci, które straciły rodziców i rodzice, którzy stracili dzieci.

W obliczu takich scenariuszy często pojawia się złość, niezrozumienie, wyobcowanie i poczucie winy. Dlaczego nie ja i oni, tak? Ciągle zadają sobie pytanie. Ale jest też przypadek tych, którzy cierpią chorych kolegów lub po prostu dla który stracił pracę i stoi przed niepewną przyszłością.

Są też tacy, którzy nie stracili bliskich, ale potem pokonali wirusa czuje się uwięziony w sprzeczności w egzystencjalnej pustce i poczuciu nierzeczywistości. Dlaczego ludzie nadal chorują i umierają, podczas gdy oni mają przed sobą całe życie…

Syndrom ocalałego przeformułowany w czasach pandemii

W obliczu takiej rzeczywistości jesteśmy zmuszeni do przeformułowania nowa wersja syndromu ocalałego.

Ten stan zwykle pojawia się po doświadczeniu traumatycznego wydarzenia, takiego jak atak, wojna, klęska żywiołowa, wypadek drogowy i tak dalej. Pogrąża jednostkę w stanie poczucia winy, cierpienia i ciągłego stresu. Ogólnie rzecz biorąc, pojawiają się następujące objawy:

Podrażnienie zły nastrój.
• Bezsenność.
• Niska motywacja.
• Zaburzenia psychosomatyczne, takie jak ból głowy, ból mięśni itp.
Poczucie odłączenia od rzeczywistości.
• Retrospekcje związane z traumatycznym wydarzeniem.

Jeśli chodzi o poczucie winy osób, które przeżyły Covid-19, przejawy mogą być takie same. Najgorsze jest to, że wydarzenia związane z koronawirusem w dalszym ciągu następują po sobie stale podsycają problemy z nimi związane.

Co zrobić, jeśli przeżycie Covid-19 wywołuje u Ciebie poczucie winy?

Pierwszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to ta emocjonalna rzeczywistość jest całkowicie normalna zwłaszcza jeśli straciliśmy kogoś bliskiego. Poczucie winy jest całkowicie zrozumiałe. Najbardziej skomplikowanym krokiem staje się teraz przezwyciężenie żałoby po stracie poprzez akceptację emocji poprzez wyładowanie emocji i maksymalne wykorzystanie wsparcia innych.

Zaakceptowanie faktów bez podsycania poczucia winy jest niezwykle istotne. Aby zredukować sprzeczność i poczucie pustki lub nierzeczywistości, możemy szukać schronienia w sobie i innych, powracając do dostosowania się do naszych wartości, znaczeń i priorytetów. Dbanie o otaczających nas ludzi, wspieranie przyjaciół lub rodziny, którzy mieszkają daleko, dzięki wsparciu technologii.

Ustalenie rutyny, przetwarzanie emocji i wyznaczanie sobie nowych celów na horyzoncie pomoże nam odzyskać życie. Zrozum, że są różne rozmiary poza naszą kontrolą i to, że należy je akceptować takimi, jakie są, jest kluczem do dobrego samopoczucia. Wprowadźmy to w praktykę.