Hormony i miłość: biologia zakochania

Lubimy myśleć o miłości jako o czymś eterycznym, na które działają siły wymykające się naszemu zrozumieniu. Myślenie o tym w tych kategoriach jest piękne (i magiczne), ale nie możemy zapominać, że zakochanie się, pożądanie, namiętność i cierpienie to także koktajl neurony, hormony i miłość .

Mówienie o miłości w kategoriach biologicznych może wywołać pewne rozczarowanie: niektórym ta nagość psuje to uczucie. Jednak pozwala nam również lepiej zrozumieć, co się dzieje, gdy się zakochujemy. Jest to droga do pełniejszego doświadczenia tych procesów świadomość .

Neurony, hormony i miłość zawsze idą ręka w rękę. Afekty rodzą się, rosną i umierają w komórkach ciała. A dokładniej w neuronach. Hormony i miłość są wyrazem tego samego, ale na dwóch różnych poziomach. Pierwsza na poziomie fizjologicznym, druga na psychicznym. Obydwa procesy zachodzą w mózgu. Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo neuropsychologii miłości.

Spotkanie dwóch osobowości jest jak kontakt dwóch substancji chemicznych: jeśli nastąpi reakcja, obie ulegają przemianie. -Carl Gustaw

Hormony przywiązania i miłość

L’ załącznik

Przywiązanie występuje nie tylko w pierwszych latach życia, ale także w romantycznej miłości i przyjaźni . Hormony i miłość łączą się ponownie, powodując poczucie, że nie można żyć bez drugiej osoby, tak jak wtedy, gdy było się młodszym.

Hormony zaangażowane w przywiązanie to oksytocyna i wazopresyna. Oksytocyna Wzmacnia więź poprzez pozytywne skojarzenia, które inspiruje lub wzmacnia.

Z drugiej strony wazopresyna . Generuje poczucie przywiązania do drugiej osoby, dlatego mówi się, że im bardziej para jest aktywna seksualnie, tym silniejsza będzie więź. Hormony i miłość stanowią podstawę trwałego związku.

Wybór partnera

Powody wpływające na wybór partner są kontrowersyjne .

Dla tych, którzy wierzą, że o wyborze partnera decyduje połączenie hormonów i miłości, elementem decydującym o tym wyborze są geny. Każdy wybierze tego, który ma najlepsze geny. Wybór ten byłby instynktowny ponieważ oczywiście nie mamy dostępnej mapy genetycznej, kiedy decydujemy, z kim chcemy być.

To, czy jesteś przyciągany, czy nie, ocenia się w ciągu od 3 do 4 minut. Ani oratorium uwodziciela, ani markowe ubrania, ani samochód nie mają na to wpływu. TO feromony oni są czynnikiem decydującym. Świadomie są one niedostrzegalne, a jednak nasze pierwotne mechanizmy percepcji są na nie wrażliwe. Opowiadają nam o seksie i płodności, wpływają na atrakcyjność i zakochanie.

Inne ciekawe dane

Jeśli chodzi o atrakcyjność romantyczną, w grę wchodzą różne elementy, które zostały odkryte w drodze szczegółowych badań. Udowodniono na przykład, że ludzie mają tendencję do wybierania na partnera kogoś, kto ma objętość płuc podobna do własnej . To samo dotyczy wielkości uszu, w szczególności płatków, a także obwodu szyi i nadgarstka.

Neuronauka ujawnia nam również, że w fazie zakochiwania się hormony i miłość przechodzą bardzo wysoki stan uniesienia. W istocie istnieje większa produkcja monoaminy w mózgu. W szczególności noradrenaliny i dopaminy serotonina . Każdy z nich wywołuje odmienne reakcje i wywołuje określone zachowania. Zobaczmy je dalej.

Noradrenalina powoduje uczucie motyli w brzuchu. To silna emocja, w której mieszają się radość i nerwowość. Uczucie podobne do skoku ze spadochronem.

Dopamina generuje poczucie dobrego samopoczucia i mocy. Jest to hormon odpowiedzialny za inicjowanie rozwoju przywiązania. I od tego też zależy, czy miłość prowadzi do zależności.

Serotonina sprawia, że ​​czujemy się entuzjastyczni i radośni. Trochę szalony z radości. Generuje bardzo przyjemne doznania.

Hormony i miłość zawsze idą w parze. Nie oznacza to jednak, że wszystko da się wytłumaczyć w kategoriach fizjologicznych. Nawet emocje i wyobraźnie modyfikują fizjologię . Z drugiej strony jesteśmy tym: materialnością biologiczną i abstrakcją psychospołeczną.