Irena Sendlerowa pracowała jako pielęgniarka w warszawskim systemie społecznym główny organ zarządzający miejskimi stołówkami po napaści Niemiec na Polskę w 1939 r. Dyskretna i odważna Sendlerowa uratowała życie ponad 2500 dzieci podczas konfliktu zbrojnego, ale jej wyczyny zostały docenione dopiero w 1999 r. dzięki grupie amerykańskich studentów podczas projektu o Holokauście.
Historia Iriny Sendlerowej poszła w zapomnienie na prawie pół wieku; do tego czasu nasz bohater był nieznany poza granicami Polski. Nawet media i historycy jej kraju nie wspominali o niej zbyt wiele, częściowo z powodu lata komunistyczny obskurantyzm według przeprowadzonych badań.
Wczesne lata Ireny Sendlerowej
Niewiele wiadomo o jego dzieciństwie. Wiemy, że jej ojciec był wiejskim lekarzem i zmarł, gdy miała 7 lat. Mężczyzna przekazał to swojej córce wartości który namówił ją do uratowania tysięcy istnień ludzkich i po nim odziedziczyła odwagę.
Przez całe życie pamiętał dwie zasady swego ojca: zawsze pomagajcie potrzebującym i pracujcie dla dobra wspólnoty. W tym imię wyróżniła się jako kobieta dyskretna, która ograniczała się do wykonywania swojej pracy i pomagania swoim ludziom.
Irena urodziła się w 1910 roku w Warszawie. Od najmłodszych lat sympatyzował z ludnością żydowską, która w latach poprzedzających II wojnę światową żyła pod uciskiem polskiego rządu. Kiedy zaczęła praktykować jako pielęgniarka został rzecznikiem w sprawie przeciwko dyskryminacja tych ludzi . Następnie została wydalona z Uniwersytetu Warszawskiego na trzy lata; po czym wznowił i ukończył studia.
Zaangażowanie humanitarne Ireny Sendlerowej
W 1939 r., podczas najazdu Niemców na Polskę, Irena pracowała jako pielęgniarka i pracownica socjalna w stołówkach gminnych. Niestrudzenie poświęcał się uspokajaniu cierpienia tysięcy ludzi. Dzięki niej stołówki zapewniały posiłki sierotom, osobom starszym i ubogim. Przekazali odzież medyczną i pieniądze.
W 1942 r. w odpowiedzi na utworzenie przez hitlerowców getta w Warszawie Sendlerowa dołączyła do Rady Pomocy Żydom zwanej Żegotą.
Zszokowana okrucieństwami, których była świadkiem na co dzień, szybko zaproponowała rodzinom, że przy jej pomocy mogłyby zabrać swoje dzieci z getta. Jego celem było umożliwienie im przeżycia ludobójstwa. Wiele matek z rezygnacją przyjęło pomoc Ireny, choć wiedziały, że już nigdy nie zobaczą swoich dzieci.
Aby uciec dzieciom, użył wszelkich dostępnych podstępów. Udało mu się uratować wiele dzieci, ukrywając je w workach na śmieci, skrzyniach pogotowia lub udając, że są chore na tyfus.
Irena korzystała z karty polskiego sanepidu, gdyż Niemcy nie odważyli się przeprowadzać kontroli chorych w obawie przed zarażeniem. W ciągu półtora roku z getta zniknęło ponad 2500 dzieci.
Udało mi się znaleźć karty dla siebie i mojego partnera Schultza z urzędu zdrowia, którego jedną z funkcji była walka z chorobami zakaźnymi. Później znalazłem przepustki dla innych współpracowników. Niemcy obawiali się możliwej epidemii tyfusu, więc zgodzili się, że my, Polacy, monitorujemy ten teren.
-Irena Sandler-
Folder Sendlera
Jego bohaterskie czyny trwały nawet po uratowaniu dzieci. Pragnął, aby pewnego dnia mogli ponownie połączyć się z członkami swoich rodzin. W tym celu stworzył archiwum, w którym odnotował każde dziecko i tożsamość rodzin goszczących. Dla większego bezpieczeństwa wszystkie dane umieścił w szklanych słoikach, które zakopał w ogrodzie.
Działania Ireny szybko zostały zauważone przez hitlerowców i już w październiku 1943 r. została aresztowana przez gestapo. Pomimo tortur, jakich doznał, nigdy nie ujawnił szczegółów dotyczących dzieci ani imion swoich współpracowników. Ostatecznie została skazana na śmierć, ale dzięki pomocy nazistowskiego żołnierza udało jej się uciec z więzienia. Jego nazwisko zostało wpisane na listy skazanych, ale kontynuował pracę pod fałszywą tożsamością.
Wojna się skończyła Irena Sendlerowa przekazała listę nazwisk pochowanych w ogrodzie Komitetowi Pomocy Ocalałym Żydom. Jednak większość rodzin pochodzenia dzieci została zdziesiątkowana w obozach koncentracyjnych. Dlatego kontynuowaliśmy poszukiwania rodziny adopcyjne dla niektórych z sierocińców dla innych. Ci ostatni byli stopniowo przenoszeni do Palestyny.
Irena Sendlerowa: nagrody i wyróżnienia
Po dziesięcioleciach anonimowego życia jego zdjęcie zostało opublikowane w gazetach. Wielu rozpoznało w tej kobiecie pielęgniarkę, która uratowała im życie.
Irena Sendlerowa otrzymała między innymi najważniejsze polskie odznaczenie: Pani Orderu Orła Białego. W 2007 r był nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla . Zmarła 12 maja 2008 roku w wieku 98 lat.
Nigdy nie sądził, że spotka go uznanie jego altruizm . Ani za to, że znosił tortury ze strony nazistów, ani za to, że spędził dziesięciolecia w oblężeniu przez powojenny reżim komunistyczny. Dla niej zawsze ważniejsze było podanie ręki innym niż uznanie.
Te czyny były powodem mojego istnienia na ziemi, a nie tytułem do otrzymania chwały.
-Irena Sendlerowa-
