Nuda w związku jest tak samo normalna, jak nuda w pracy, rodzinie czy czymkolwiek innym . Zacznijmy od tego, że nuda nie jest tak złym uczuciem, jak wielu uważa. To jak z grypą, każdemu może się to od czasu do czasu przytrafić.
Nudę możemy zdefiniować jako stan, w którym nie ma zainteresowania ani motywacji. Etymologicznie wywodzi się z prowansalski enoja pochodna słowa enojar, która z kolei wywodzi się od późnego łacińskiego inodiare, co oznacza nienawidzić.
Nudzenie się z partnerem wśród przyjaciół lub w pracy jest w pewnych okolicznościach całkowicie normalne. Jest to po prostu konsekwencja, a nie problem sam w sobie. Tak jak noc pozwala nam docenić dzień (i odwrotnie), tak okresy nudy pozwalają nam także docenić nowe rzeczy.
Daj mi duszę, która nie zna zmartwień, szemrań, wzdychań i skarg. Nie pozwól mi martwić się zbytnio tą inwazyjną rzeczą, którą nazywam „ja”.
-Thomas Więcej-
Refleksje na temat nudy
Nuda jest pierwszą siostrą depresji, ale nie jej synonimem. Jest to stan, który generuje dyskomfort i łatwo prowadzi do smutku. Czasami pobudzając nasze myśli, prowadzi nas do zadawania sobie pytań o sens życia. Po pewnym czasie może to doprowadzić nas do rozpaczy.
Izaaka Asimowa powiedział kiedyś, że nuda stanie się wielką chorobą nowożytności. Dlaczego tylko czasy współczesne? Czy nie istniało ono w innych czasach? Być może konotacja tego uczucia uległa zmianie i dziś nabrała ona wysoce negatywnego znaczenia i dlatego nie jest tolerowana.
Człowiek się nudzi, gdy w jego życiu nie ma zabawy. To jak życie w innej wersji rzeczywistości. Pojawia się, gdy czynności lub codzienne czynności stają się zbyt powtarzalne, gdy nie ma celów lub tracą swoją siłę przyciągania.
Poczucie nudy w parze
Kiedy w para pojawia się nuda, która jest powszechnie interpretowana jako sygnał alarmowy. Pierwszą myślą, która przychodzi na myśl, jest podejrzenie, że miłość się kończy. Osoby będące w długotrwałych związkach wiedzą, że tak nie jest. Miłość i nuda wobec partnera to rzeczywistości, które choć wydają się sprzeczne, współistnieją.
Najczęstszą sytuacją jest to, że po kilku latach wspólnego życia w parze pojawia się nuda. Niektóre badania wskazują, że moment krytyczny przypada na okres od czterech do siedmiu lat od początku związku.
Ramy czasowe te wyznaczane są z konkretnych powodów. Po czterech latach związku mózg przestaje wydzielać dopaminę i inne substancje związane z zakochaniem. Siedem lat zbiega się antropologicznie z cyklem, który kończy edukację dziecka. Zatem z biologicznego punktu widzenia jesteśmy gotowi obejść się bez pary, gdy przetrwanie gatunku będzie w pełni zagwarantowane.
Z psychologicznego punktu widzenia nuda w parze może wskazywać, że romantyczna miłość to już koniec. Jednak badanie przeprowadzone przez Sandrę L. Murray Dale W. Griffin i Johna G. Holmesa pokazuje, że im bardziej wyidealizowana jest faza zakochiwania się, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że po jej zakończeniu pojawi się nuda.
Niepokój uczuciowy
Kiedy dwoje ludzi się zakochuje, aktywuje się w nich tzw Lęk od uczucia. Rozpoczęcie relacji miłosnej z kimś generuje przekonanie, że Twoje życie doświadcza ekspansji. To rodzaj psychologicznego przebudzenia, które wywołuje bardzo przyjemne doznania.
Powstaje zatem potrzeba ochrony i komfortu, ale także strach przed stratą. Antidotum na to wszystko jest bliskość bliskiej osoby. Kiedy jest obecny i ma takie same uczucia jak my, niepokój maleje. Jedyne, czego potrzebujesz, to mieć kontakt z ukochaną osobą.
W miarę upływu czasu to poczucie indywidualnej ekspansji i przebudzenia psychicznego zanika. To, co niezwykłe, staje się zwyczajne, a poczucie nowości maleje lub nawet zanika. Entuzjazm i przyjemne doznania, które odczuwałeś wcześniej, rozpływają się w nicości. To moment, w którym można poczuć nudę w parze.
Z trudem wszystko wróci do tego, co było na początku. Jednak jest to możliwe ożywić związek i unikaj nudy. Wprowadzanie nowych rzeczy i przeprowadzanie nowych działań to najlepszy sposób na rozbudzenie wzajemnego zainteresowania. Co więcej, przydatna jest indywidualna ewolucja, aby zmodyfikować to uczucie i uniknąć stagnacji w nim na zawsze.
