I Simpsona to chyba najpopularniejsza kreskówka ostatnich lat. Prawie każdy widział przynajmniej jeden odcinek tego serialu. Ale jakie jest prawdziwe przesłanie tej typowej amerykańskiej rodziny? Od chwili powstania w 1987 r. Homer i współpracownicy dostarczyli swoim odbiorcom wiele do myślenia. W tym artykule opowiemy o charakterze Lisy Simpson i o tym, jak potępia się za jej pośrednictwem niektóre ważne uprzedzenia społeczne.
I Simpsona narodziły się spod pióra Matta Groeninga i trafiły do domów Amerykanów za pośrednictwem kanału Fox Entertainment. Dziś ten film animowany jest emitowany na całym świecie i jest niewątpliwie jednym z najbardziej kultowych seriali, jakie kiedykolwiek wyprodukowano w amerykańskiej telewizji.
Serial koncentruje się wokół Simpsonów, umiejętnie inscenizowanej parodii typowych amerykańskich rodzin Groeninga . Rodzina składa się z Homera Marge Barta Lisy i małej Maggie. Mieszkają w fikcyjnym miasteczku Springfield, które Doskonale reprezentuje jedno z wielu odległych miast w Stanach Zjednoczonych.
Jest to przede wszystkim genialna parodia amerykańskiej kultury, jej społeczeństwa i zwyczajów. Ale Simpsonowie są także satyrycznym przedstawieniem kondycji ludzkiej. Niektórzy fani twierdzą wręcz, że reprezentują one nowy sposób przedstawiania filozofii i cały szereg debat etycznych i moralnych.
Na przykład Homer ma charakter białego człowieka z klasy robotniczej . Bez wielkich aspiracji ta dziwaczna głowa rodziny dzieli swoje życie pomiędzy jedzenie i telewizję. Jego żona Marge jest gospodynią domową, która całkowicie poświęca się opiece nad dziećmi i domem. Najstarszy syn Bart jest miniaturową repliką swojego ojca; bez aspiracji akademickich ani zawodowych Bart jest postacią mniej złożoną niż jego młodsza siostra Lisa Simpson. Ma 9 lat i jest przedwcześnie rozwiniętą i niezwykle inteligentną dziewczynką. Wreszcie Maggie jest trzecim dzieckiem, które nie mówi ani nie chodzi.
Po złotym wieku
Serial ma już trzydziesty pierwszy sezon i choć nadal stanowi ogromny sukces telewizyjny, nie jest już tym, czym był kiedyś. Najwierniejsi fani twierdzą, że serial miał swój złoty okres, mniej więcej pierwsze 13 sezonów. W tej fazie (od około 1989 do 2003 r.) humor był szczególnie ekstrawagancki, a ton odcinków znacznie lżejszy.
Dla tej grupy obserwujących po złotym wieku I Simpsona stali się serialem, w którym dominuje liniowa historia i rozwój postaci . Oznacza to, że możemy lepiej zrozumieć psychologię bohaterów: oryginalny absurdalny i bezsensowny humor zostaje poświęcony na rzecz fabuły.
Lisa Simpson – czarna owca w rodzinie
Co ciekawe, po dziesiątym sezonie charakter Lisy Simpson ulega zmianie. Zmiana ta jest subtelna, ale stopniowo narasta z czasem. Lisa staje się postacią najbardziej sfrustrowaną przez twórców programu. A to preferencyjne traktowanie jest często niesprawiedliwe i niepotrzebne.
Pozostałe postacie z rodziny centralnej są na ogół nagradzane w zamian za mniejsze kary z większym rozwój osobisty z uczuciem związanym z historią miłosną lub za zgodą społeczności. Jednak widzimy, że ból i cierpienie Lisy nigdy nie są równoważone.
Lisa Simpson pozostaje niestety samotną postacią. Z oznakami depresyjnego zachowania Lisa rzadko znajduje pocieszenie. Ze względu na jej inteligencję i zainteresowanie nauką druga córka Simpsonów jest wyśmiewana jako kujonka.
Życie w społeczeństwie, które karze inteligencję
Lisa Simpson to postać wyraźnie odmienna od pozostałych członków jej rodziny . Rozwinął zaawansowaną wiedzę z zakresu muzyki i literatury, a także nauki. Jest przebiegła i chce wiedzieć więcej o świecie. Nie zadowala go proste życie nieszczęsnego Springfield.
Inteligencja Lisy, która ją wyróżnia, wydaje się być powodem, dla którego nigdy nie może znaleźć szczęścia. W niektórych odcinkach następujących po złotym okresie utwierdza się pogląd, że Lisa nigdy nie będzie mogła mieć prawdziwych przyjaciele . Jest kilka odcinków, w których Lisa spędza czas z rówieśnikami lub ludźmi, z którymi naprawdę się dogaduje. Niestety, w taki czy inny sposób postacie te zostają wykluczone z fabuły.
I Simpsona satyrę na życie codzienne, zdają się chcieć przekazać i powtórzyć bardzo jasną koncepcję: ludzie, którzy się pojawiają, nie mogą być szczęśliwi . To tak, jakby inteligencja stanowiła problem zapewniający codzienną satysfakcję. W tym przypadku pojawia się reprezentacja uprzedzenia społecznego.
Nie ma prawdziwego powodu, dla którego kulturalna i inteligentna osoba nie mogłaby tego zrobić osiągnąć szczęście . Istnieje pewien mit, że niewiedza jest błogosławieństwem. Nierozumienie lub niewiedza niekoniecznie są złe. Jednak chęć poznania i zrozumienia nie oznacza negatywnych konsekwencji dla jednostki, wręcz przeciwnie.
Umiejętność rozszyfrowania świata za pomocą narzędzi wiedzy jest cnotą, którą należy chronić. To dzięki temu rozwija się nauka, sztuka i geniusz, które na przestrzeni wieków umożliwiły człowiekowi postęp.
Lisa Simpson i znaczenie stawiania oporu
Społeczeństwo zachodnie często wyśmiewa ludzi, którzy kultywują swoje umysły . Mimo to należy pamiętać, że szczęście jest wynikiem decyzji. Kujonom nie jest łatwo oprzeć się atakom i bronić się, zwłaszcza jeśli motywuje ich społeczność złożona z rówieśników i dorosłych. Zawsze jednak znajdą się inni ludzie o tych samych gustach i zainteresowaniach.
Jeśli czujesz, że utożsamiasz się z Lisą, nie zniechęcaj się i bądź dumny ze swojego sposobu widzenia świata. Po prostu zmuś się do znalezienia osób podobnych do Ciebie, z którymi możesz w końcu spędzić czas i podzielić się swoim autentycznym i głód wiedzy .
