Termin rozszczepienie odnosi się do postawy niektórych ludzi, którzy postrzegają wszystko jako czarne lub białe . Osoby, których filozofia życia brzmi: wszystko albo nic, lub które wierzą, że wszystko idzie źle tylko dlatego, że ma miejsce nieoczekiwane wydarzenie. Inaczej mówiąc fanatycy skrajności.
Ludzie, którzy myślą i rozumują w ten sposób, nie wierzą, że się mylą. Uważają się raczej za ludzi zorganizowanych, którzy nie lubią półśrodków. Jednakże ten światopogląd na ogół stwarza trudności i cierpienie. Na ogół narzekają na to, co postrzegają jako brak jasności ze strony ludzi i sytuacji.
Równowaga – oto sekret. Umiarkowany ekstremizm.
-Edward Abbey-
Ofiary dekompozycja często są źli. I wiele razy czują się rozczarowani, ponieważ szybko przechodzą od idealizacji do dewaluacji ludzi i sytuacji . Ponieważ ten puryzm żyje tylko w ich umysłach i pragnieniach, wielokrotnie kończy się ich rozczarowaniem.
Wszystko to dzieje się nieświadomie i dlatego nie zdają sobie sprawy, że to ich własny punkt widzenia jest przyczyną ich problemów.
Pochodzenie podziału
Nikt nie natknie się na rozłam przez przypadek, a tym bardziej nie rozwinie ekstremistycznej wizji, ponieważ uważa ją za cudowną. Za tym postawa jeśli to głębokie pragnienie pewności i ogromna chęć oparcia się na solidnych podstawach z którego można spojrzeć na świat i znaleźć swoje miejsce.
W większości przypadków rozstanie jest bezpośrednią konsekwencją trudnego dzieciństwa mieszkał z dysfunkcyjnymi rodzicami. władza w dzieciństwie i które były nieprzewidywalne i nieobliczalne.
Jednego dnia byli serdeczni i w dobrych humorach, a dwa dni później nie tolerowali nawet najbardziej absurdalnych drobiazgów. Taki kontekst przekłada się na przeszkodę w pełnym rozwoju moralnym, co z kolei powoduje stagnację władz poznawczych.
Innymi słowy w takim środowisku bardzo trudno jest nauczyć się odróżniać dobro od zła . Jeszcze trudniej jest rozpoznać szeroką gamę niuansów między jedną skrajnością a drugą.
Dekompozycja:
Postrzeganie wszystkiego jako czarnego lub białego jest sposobem na obronę przed tą niestabilnością i niejasnością które w dzieciństwie były tak zagmatwane. Na niezrozumiałość nieobliczalnego zachowania rodziców reagujemy swego rodzaju nadmierną rekompensatą.
Umysł reaguje na brak przejrzystości, próbując wytworzyć absolutną klarowność: albo jest, albo nie jest; jest albo biały, albo czarny. uczucia pozytywne z negatywnymi. Najpierw kocha, potem nienawidzi i odwrotnie.
Wierzy we wszystko, co mu mówią, albo nie wierzy wcale. Nie robi tego celowo, ale jest to raczej mechanizm, który uruchamia się w obliczu niejasności lub paradoksu. Ta niepewność powoduje ból emocjonalny i prowadzi do radykalnej reakcji.
Takie zachowanie wymaga od osoby ogromnego wysiłku w nawiązaniu relacji empatyczny z innymi . Prawdę mówiąc, już teraz trudno jej zrozumieć siebie. Często jednak przenosi ten brak zrozumienia na innych. Jest zatem gotowa powiedzieć, że to inni popełniają błędy, przeżywając swoje wzloty i upadki. Nie zdaje sobie sprawy, że według jego schematu wszyscy się mylą.
Pokonywanie trudności
Jak to często bywa w psychologii, nie wszyscy ludzie doświadczają rozłamu w ten sam sposób. Ani pod względem treści, ani intensywności.
Jeśli czujesz, że to zjawisko jest częścią Twojego życia spróbuj zastosować tę sztuczkę w praktyce: unikaj słów, które są zbyt kategoryczne zawsze nigdy źle, dobrze itp. Zamiast tego zdecyduj się na bardziej precyzyjne określenia definiujące świat.
Jednakże, gdy rozszczepienie jest bardzo wyraźne, prawdopodobnie poprzednia technika nie będzie zbyt użyteczna. W takich przypadkach lepiej zwrócić się do profesjonalisty, aby wspólnie usunąć wszelkie przeszkody uniemożliwiające pełne dojrzewanie etyczne, emocjonalne i poznawcze. Remont należy przeprowadzić we własnym zakresie wizja świata żeby było bardziej realistycznie.
Podsumowując
Wszyscy chcielibyśmy, żeby życie było łatwiejsze, ale w rzeczywistości tak nie jest . Pomiędzy bielą a czernią istnieje niezwykle szeroka gama szarości. Każdy człowiek i każdy aspekt rzeczywistości ma różne oblicza.
Możesz być dobry i zły inteligentny i tępiciele są szczęśliwi i nieszczęśliwi jednocześnie. Piękno ludzi polega właśnie na tym: szerokim zakresie chromatycznym wykraczającym poza czerń i biel.
