Zdania z książki Rycerz w zardzewiałej zbroi oferują nam wspaniałe lekcje samowiedzy.
Elementem tego dzieła, który z pewnością jest ciekawy i fascynujący jednocześnie, jest jego autor. Roberta Fishera był jednym z najlepszych autorów komedii w świecie kina, teatru i telewizji.
Jego umiejętność rozśmieszania widza szła w parze z refleksją. Taka refleksja, która potrafi pokazać własne ograniczenia i potencjał. Jego rozległe doświadczenie jako komika i dramaturga dało mu wrodzoną zdolność budzenia sumień i przekształcania swoich dzieł w dzieła automatyczny- pomoc oryginalna i sugestywna, dostępna podróż dla ułatwiają nasz rozwój osobisty.
Zwroty z książki Rycerz w zardzewiałej zbroi
Główna historia tej książki przedstawia nam naprawdę wyjątkowego dżentelmena. Mamy do czynienia z człowiekiem godnym podziwu na pierwszy rzut oka: odważnym, który dokonuje (pozornie) szlachetnych czynów i hojnym...
Jego ślepota osiąga punkt, w którym zaniedbuje otoczenie . Niezdolny do docenienia niczego, co wykracza poza jego własne zalety, pewnego dnia zauważa bardzo dziwny fakt: jego zbroja przestaje się świecić i rdzewieje.
Zdania z książki Rycerz w zardzewiałej zbroi niewątpliwie są tego przykłademwiedzatego przebudzenia, do którego wszyscy powinniśmy zachęcać.
1. Co kryje się pod naszą zbroją
Budujemy siebie
Rycerz miał pełne przekonanie, że jest dobry i hojny.
Ta postać była zdolnarozpętaćokrutny bitwy stawić czoła wszystkiemu, co uważał za złe. Jednakże w żadnym momencie nie zdawał sobie sprawy, że ma w sobie wroga, tego wściekłego smoka, który uwięził jego autentyczne ja.
Jakoś Tam wszyscy budzimy się każdego dnia w zardzewiałej zbroi.
2. Ujście emocjonalne
Tylko łzy autentycznych uczuć uwolnią Cię ze zbroi.
Rozpoznanie swoich potrzeb i skontaktowanie się z emocjami, które w sobie blokujemy, to pierwszy krok do pozbycia się ciężaru naszej zbroi. Aby usunąć tę rdzę i znów zabłysnąć, nie ma nic lepszego niż dotlenienie przestrzeni, rozładowanie napięć, płacz...
3. Uświadom sobie, co jest ważne
Istoty ludzkie otrzymały dwie stopy, aby nie musiały stać w jednym miejscu, ale gdyby częściej stały w miejscu, aby móc akceptować i doceniać, zamiast przechodzić z jednej strony na drugą, próbując złapać wszystko, co znajdą, naprawdę zrozumiełyby ambicje serca.
To jedno ze zdań w książce Rycerz w zardzewiałej zbroi co najbardziej skłania do refleksji. Nasz rycerz przemierza terytoria, kraje i królestwa, aby czynić dobro . Save broni, chroni i walczy ze złem. Postać ta zaczyna żywić większą miłość do własnej zbroi niż do swojej rodziny.
Jego żona Juliet i syn ledwo zajmują w nim miejsce pamięć .
4. Tu i teraz
Nigdy nie podobało mu się to, co działo się w tej chwili. Przez większość swojego życia tak naprawdę nie słuchał niczego ani nikogo. Szum wiatru i deszczu, szum wody płynącej w strumieniach zawsze tam był, ale tak naprawdę nigdy ich nie słyszał…
Docenianie chwili obecnej i bycie otwartym na to, co nas otacza, to sposób na uświadomienie sobie tego, co ma autentyczną wartość. Kiedy skupiamy wzrok naszego ego na tym, co zrobiliśmy wczoraj lub co zrobimy jutro, nasza zbroja rdzewieje jeszcze bardziej. Prawdziwe światło znajduje się w chwili obecnej, gdzie znajdują się nasze możliwości i możemy je znaleźć szczęście .
5. Miłość własna
Rycerz płakał jeszcze bardziej, gdy zdał sobie sprawę, że jeśli nie kocha siebie, nie będzie w stanie prawdziwie kochać innych. Jego potrzeba ich posiadania byłaby przeszkodą. Wtedy pojawił się mag i powiedział mu: możesz kochać innych tylko w takim stopniu, w jakim kochasz siebie.
Jest w książce moment, w którym rycerz nie może już tego znieść . Dotarł już tak daleko do własnego lasunieświadomyktóry myśli tylko o ucieczce i powrocie do rodziny. Później uświadamia sobie jedno: nie może jeszcze wrócić, bo nie wie, jak o siebie zadbać. Ci, którzy nie wiedzą, jak o siebie zadbać i którzy nie kochają siebie, nie są w stanie kochać innych tak, jak na to zasługują.
Jest to zatem nasz pierwszy krok w stronę osobistej przemiany: hodować zdrowa miłość własna, uczenie się doceniania siebie, uzdrawianie siebie, dbanie o siebie.
6. Cisza jako kanał odsłuchowy
Gapić się
Kolejne z najciekawszych zdań w książce Rycerz w zardzewiałej zbroi . W pracy rycerz musi stawić czoła smokowi swoich myśli, pośród samotności i najbardziej rygorystycznej ciszy.
Przełamanie ich, aby sprecyzować swoje potrzeby i objąć swoją autentyczną istotę, będzie możliwe tylko w scenariuszu, w którym panuje cisza. Gdzie nie ma innego wyjścia, jak tylko słuchać.
Podsumowując, musimy pamiętać, że Robert Fisher nieraz wyjaśniał, że pomysł na tę książkę zrodził się z kilku doświadczeń bliskich śmierci.
Ta książka była jego misją i to doświadczenie odmieniło także jego życie. Poświęcił temu 6 i pół roku to nam przypomina że my także mamy misję odnalezienia naszego celu; ale najpierw musimy uwolnić się od naszej zbroi.
