
Jedną z największych tajemnic ludzkości jest wiedza co dzieje się z mózgiem przed śmiercią. Choć naukowcy na całym świecie próbowali znaleźć odpowiedź na to pytanie, wnioski nie są jednoznaczne.
Jednak w 2018 roku zespół złożony ze specjalistów ze Szpitala Uniwersyteckiego Charité w Berlinie (Niemcy) i Uniwersytetu Cincinnati (Ohio, Stany Zjednoczone) próbował zrozumieć, co dzieje się z mózgiem, gdy kończy mu się energia i przestaje otrzymywać krew.
Naukowcy dokonali serii nagrań poprzez rzędy elektrod u pacjentów, którzy doznali uszkodzenia mózgu tak niszczycielskiego jak ciężki udar. W ten sposób uzyskali podstawowe wyniki pozwalające zrozumieć, co dzieje się z mózgiem przed śmiercią w wyniku udaru naczyniowo-mózgowego. Po raz pierwszy mamy jaśniejszą wizję tego, co można określić jako neurobiologię śmierci.

Neurobiologia śmierci: co dzieje się z mózgiem przed śmiercią?
Mózg jest organem organizmu najbardziej wrażliwym na niedotlenienie i niedokrwienie. Kiedy mówimy o niedotlenieniu, mamy na myśli brak tlenu we krwi, a zwłaszcza w krwi docierającej do mózgu. Natomiast niedokrwienie definiuje się jako przerwanie lub zmniejszenie krążenia krwi tętniczej w określonym obszarze. Stan ten powoduje cierpienie komórkowe z powodu braku tlenu w dotkniętej części ciała.
Komórkami mózgowymi najbardziej narażonymi na te dwa schorzenia są neurony piramidowe kory mózgowej warstw III, IV i V, neurony piramidowe CA1 hipokampa, neurony prążkowia i komórka w Purkinjego o neuronach Purkiniego
Kiedy przepływ krwi w mózgu zatrzymuje się w czasie krótszym niż 10 minut, następuje nieodwracalne uszkodzenie tych neuronów. Dzieje się tak na przykład w przypadku zawału serca.
Badanie mózgu przed śmiercią
Przed badaniami przeprowadzonymi przez doktora Jensa Dreiera jedyne założenia dotyczące procesów zachodzących w mózgu przed śmiercią pochodziły z badań przeprowadzonych za pomocą elektroencefalogramu (EEG). Wnioski wyciągnięte z tego badania są następujące:
- Śmierć mózgu następuje, gdy EEG jest płaskie.
- Krwotok podpajęczynówkowy (SAH) spowodowany pęknięciem tętniaka mózgu.
- Udar lub złośliwy półkulisty incydent naczyniowo-mózgowy.
- Uszkodzenie mózgu po urazie.
- Migrena z aurą.
- Krwotok podpajęczynówkowy.
- Krwotok śródmózgowy.
- Uraz czaszkowo-mózgowy.
- Udar niedokrwienny.
Fazy eksperymentu
Celem tego badania było analizować patofizjologię pacjentów cierpiących na nagłe niedotlenienie niedokrwienne po zaprzestaniu leczenia, aby utrzymać ich przy życiu.
Pacjenci ci byli monitorowani neurologicznie za pomocą elektrod wewnątrzczaszkowych podczas intensywnej terapii. Przyczyny niedotlenienia niedokrwiennego u tych pacjentów były następujące:
Eksperyment polegał na monitorowaniu neurologicznym procesu umierania po uruchomieniu nakazu nie reanimować(DNR Nie reanimuj ).

Wnioski z eksperymentu: fazy, przez które przechodzi mózg przed śmiercią
U pacjentów z ostrym uszkodzeniem mózgu eksperyment wykazał, że utrzymujące się stany ciszy elektrycznej w korze mózgowej są w większości przypadków wywołane rozległą depolaryzacją.
Depolaryzacja przedłużona to fala prawie całkowitej depolaryzacji komórki neuronowe i komórki glejowe w połączeniu z reakcją polegającą na zwężeniu i rozszerzeniu naczyń krwionośnych. Zdarzenie to występuje w następujących przypadkach:
W takich przypadkach może się zdarzyć schemat propagacji tej fali, w którym przedłużona depolaryzacja może wniknąć do tkanki. Wydaje się, że ta depolaryzacja jest widoczna jedynie poprzez monitorowanie neurologiczne za pomocą technik neuroobrazowania.
Podsumowując, badaczom udało się to ustalić przed śmiercią mózg reaguje na a ostre niedokrwienie mózgu z konkretnym wzorem patologicznym. Niektóre typy neuronów próbują uniknąć śmierci mózgu powodując brak równowagi elektrycznej pomiędzy nimi.
Kiedy mózg przestaje otrzymywać tlen z powodu zatrzymania krążenia krwi, neurony próbują zgromadzić pozostałe zasoby. Następnie następuje nierozproszona depresja, po której następuje przedłużona depolaryzacja znany również jako tsunami mózgu .
Podsumowując Depolaryzacja oznacza początek toksycznych zmian komórkowych, które prowadzą do śmierci. Jednak na tym etapie nie można stwierdzić śmierci mózgu, ponieważ depolaryzacja może być odwracalna.
Jak widzieliśmy, sekwencja zdarzeń dotyczących mózgu przed śmiercią jest nadal niejasna i nadal konieczne będzie wiele badań, aby głębiej zagłębić się w wiele aspektów, które dziś nadal wydają się niejasne.