Ben Jonson, słynny XVI-wieczny poeta i dramaturg, powiedział o Williamie Szekspirze, że jest ponadczasowy że będzie geniuszem wszechczasów. Nie mylił się. Jego dzieła zostały przetłumaczone na ponad 100 języków. Jego historie, postacie i wersety są teraz częścią naszej kultury. Uczą nas, jak zorganizowana jest magia miłości, jak bardzo boli zdrada, oszustwo i wojna.
Znany również jako bard z Avon Szekspir był poetą i dramaturgiem szanowanym już w swoich czasach, ale w epoce wiktoriańskiej zyskał duże znaczenie. Od jego śmierci minęło ponad 400 lat i od tego czasu jego dzieła były adaptowane tysiące razy i niemal na całym świecie.
Postacie takie jak Hamlet Shylock Lady Makbet Viola Rosalind lub jego Caliban de Burza często wymykają się klasycznym archetypom. Jest to być może największa umiejętność Szekspira. Bo właśnie wtedy, gdy wydaje nam się, że znamy bohaterów, dzieje się coś, co nas zaskakuje i przykleja do fabuły.
Swoim wprawnym gęsim piórem rysuje kontury już nieśmiertelnych postaci. Udręczeni królowie, kupcy, czarownice czy kochankowie ukazują się z naszymi własnymi sprzecznościami. Widz widzi przeszłość i kontempluje części siebie w chwili obecnej pokazywane na scenie i osadzone w tych wspaniałych postaciach.
Nie
-Szekspir-
Wczesne lata: początki młodego aktora i pisarza
William Shakespeare urodził się w 1564 roku w Stratford-upon-Avon w Warwickshire (Anglia). Jego ojciec John Shakespeare był radnym miejskim, a jego matka Mary Arden była zamożną kobietą.
O jego dzieciństwie i jego młodzież niewiele wiadomo. Począwszy od 1582 roku rodzina zaczęła mieć problemy ekonomiczne. W związku z tym Szekspir został zmuszony do porzucenia studiów i podjęcia pracy jako rzeźnik.
W wieku 18 lat zapłodnił Anne Hathaway, córkę innego rolnika. Po urodzeniu córki para pobrała się i przeprowadziła do Londynu. Szekspir miał
Po przybyciu do stolicy Wielkiej Brytanii związał się z grupą teatralną The Chamberlain's Men
Narodziny dramaturga
Począwszy od 1592 roku kształtowała się postać wieszcza . Dramaturg Avonu zyskał znaczną sławę na londyńskiej scenie. Jego patronem jest młody człowiek Henryka Wriothesleya Hrabia Southampton z pewnością wprowadził go w najbardziej uznane kręgi intelektualne tamtych czasów.
Wpływ ten w połączeniu z otwartym i niemal wolnościowym charakterem Szekspira złożyły się na dość burzliwe życie społeczne.
Nawiązał głęboką przyjaźń z innymi autorami w tym pisarze Christopher Marlowe Ben Johnson Robert Greene i Richard Burbage. Wszyscy byli zachwyceni jego wczesnymi dziełami. Henryk IV (część I) i później Henryk IV (część II) wraz z Enrico W odnieśli spektakularny sukces na londyńskiej scenie teatralnej.
Potem przybywają Ryszard II Ryszard III e Tytus Andronikus. Ale to z nimi komedie jak I the Sen nocy letniej który pokazał swój prawdziwy geniusz: czarujące i oryginalne historie, które coraz bardziej przyciągały ówczesną opinię publiczną.
W 1597 roku bard z Avon, jak go nazywano, napisał już 15 z 38 dzieł, które znamy dzisiaj. Był bogatym człowiekiem, który mieszkał w najwspanialszym domu w Stratford i potrafił zadowolić każdego życzenie i potrzeby swojej rodziny. William Szekspir kochał swoje życie.
Pisał scenariusze dla swojego teatru, a czasem brał w nim udział jako aktor. W 1599 roku jego firma odbudował Teatr Globe z ruin Teatru stworzyć także dom gier.
Ostatnie lata Williama Szekspira
Wraz z nadejściem nowego stulecia dzieła literackie Szekspira nadal rosły i dojrzewały. Począwszy od 1600 r na scenie pojawiły się wielkie, nieśmiertelne postacie jak Troils i Cressid Amlet King Leare, Romeo i Julia.
Teksty, w których się znajdujemy Mała wioska różnią się od tych z poprzednich epok jak te w Enrico W . Sonety .
Najnowsze działa jak Cimbelino the Burza prezentują gatunek tragikomiczny, z mroczniejszymi historiami, ale nie tracący zdolności zaskakiwania widza. W 1613 roku po wystawieniu Enryk VIII Teatr Globe płonie w pożarze.
Teatr został ponownie otwarty w następnym roku, ale w międzyczasie William Shakespeare przeszedł na emeryturę do Stratford. Zmarł wkrótce potem w wieku 52 lat. Dokładna przyczyna śmierci nie jest znana, ale istnieją pisemne dokumenty potwierdzające jego pasję do picia wspólnie z przyjaciółmi dramaturgami, takimi jak Ben Johnson.
Gorączka i ciągłe ekscesy wygasły przed czasem postać, która mogła dać nam, kto wie, ile innych nieśmiertelnych dzieł.
Styl i kontrowersje wokół twórczości Williama Szekspira
Postać Williama Szekspira zawsze towarzyszyła debata: czy to naprawdę on jest autorem tych wszystkich dzieł? Mówi się, że nawet Mark Twain Henry James i Zygmunt Freud zastanawiali się nad jego prawdziwą tożsamością.
Nie brakuje takich, którzy twierdzą, że za wieloma dziełami przypisywanymi Szekspirowi stoją Christopher Marlowe czy hrabia Oksfordu Edward de Vere.
Nawet dzisiaj nie wiemy, czy Szekspir był figurantem. Wydawnictwo angielskie Wydawnictwo Uniwersytetu Oksfordzkiego stwierdza na przykład, że Szekspir i Marlowe pracowali razem i dlatego wiele dzieł przypisywanych temu pierwszemu było w rzeczywistości wynikiem wzajemnej współpracy.
Szekspir i sztuka wzbogacania języka
Pomimo niepewności co do roli barda z Avon w dziełach Szekspira, istnieje rzeczywistość, której nie można zaprzeczyć. Jego prace wywarły ogromny wpływ. Williama Szekspira bawił się językiem, aby dostosować go do swoich celów artystycznych.
W ten sposób znacząco wzbogacił język angielski. Szacuje się, że ukuł aż 2000 nowych słów. Określenia takie jak pomyślne zanikanie i przedwczesne są wynikiem jego wspaniałej inwencji. Z drugiej strony jego bohaterowie stanowią kluczowe odniesienia dla zrozumienia wielu realiów kultury popularnej i świata psychologii.
Zachowywanie się jak Otello lub bycie jak Romeo i Julia dają nam natychmiastowe wyobrażenie o koncepcji, którą chcemy wyrazić. Zasadniczo William Shakespeare to postać nieśmiertelna i niezrównana, wciąż będąca źródłem inspiracji.
