Wszyscy znamy ludzi, którzy żyją narzekaniem. Wydaje się, że nic nie idzie im dobrze i wszystko ich denerwuje. Z pewnością po przeczytaniu tych zdań ktoś taki przyjdzie Ci do głowy. Mówi o tym w książce psychoanalityk Saverio Tomasella .
Bohaterem tekstu jest ta zrzędliwa laska z połamaną skorupą na głowie; pomimo komediowości odniesień, treść tej książki wcale nie jest komiczna.
Bardzo delikatna sytuacja społeczno-ekonomiczna połączona z bardzo trudną ścieżką życiową. To jest bezpiecznik zapalający skargi. Autor stwierdza, że za tym ostatnim kryje się zwykle prawdziwe cierpienie emocjonalna prośba, stale ignorowana.
Nawet jeśli powodem takiego podejścia do życia jest ogólne cierpienie, to osoby te potrafią być irytujące w oczach swoich bliskich. Ich tendencja do postrzegania wszystkiego jako czarnego jest wyrazem nieposkromionego pesymizmu.
Są też tacy osoby, których skargi wynikają z ciągłej potrzeby uwagi co może być trudne do opanowania.
Syndrom Calimero to zjawisko naszej epoki, społeczeństwa na skraju załamania. Drugi Tomasella niesprawiedliwości są coraz bardziej widoczne. Należy dokonać porównania między naszym światem a światem sprzed rewolucji francuskiej 1789 r.
Przywileje jednych i niesprawiedliwości innych są niezliczone. Zatem te sztywne wzorce społeczne popychają wielu ludzi do poczucia ciężaru niesprawiedliwości i potrzeby narzekania.
Reklamacje, które skrywają coś poważniejszego
Przez większość czasu ci, którzy dużo narzekają, doświadczyli niesprawiedliwości i boją się, że ponownie staną się jej ofiarami. Na przykład niektórzy Calimeros mogli doświadczyć niesławnego czynu upokorzenie odrzucenie i porzucenie.
Poważna trauma o charakterze genealogicznym (problemy związane z dziedziczeniem, bankructwem, wygnaniem, migracją zarobkową) może naznaczyć dziecko, które odnajdzie się w roli rzecznika i będzie nieustannie narzekać, zajmując miejsce swojej rodziny. Wyrażane skargi mogą wiązać się z dużo głębszymi problemami, niż nam się wydaje.
I oto jest zamiast wyrażać obawy o zbyt intymnym charakterze, skarga koncentruje się na kwestiach powierzchownych jak spóźnienie pociągu lub zbyt gorąca kawa. W ten sposób doznawany i tłumiony ból lub niesprawiedliwość wiąże się z nieszkodliwym elementem, który jest częścią codziennego życia i który można swobodnie wyrazić.
Kiedy narzekanie staje się sposobem bycia i relacji z innymi
Jeśli skarga ogranicza się do jednego zdarzenia, nie ma problemu, bo przyciąga uwagę. Może być sposobem na zmianę sytuacji, gdy pojawia się problem w pracy u pary w rodzinie. Są jednak ludzie, którzy nieustannie narzekają na swój los.
Człowiek staje się Calimero, gdy nieustannie wyraża skargi i zawsze postępuje według tego samego schematu
W większości przypadków osoby te wyrażają potrzebę bycia wysłuchanymi, aby inni mogli zobaczyć . W innych przypadkach dominuje forma lenistwa, która polega na pozostawieniu sytuacji na zewnątrz, a następnie dalszym narzekaniu. Wreszcie istnieje niewielka mniejszość, która po prostu stara się zwrócić na siebie uwagę.
Lepiej nie naśmiewaj się z moich narzekań
Dziecko, nastolatek, a nawet dorosły, który nie został wysłuchany w obliczu niesprawiedliwości, z pewnością uruchomi mechanizm powtarzania swojej skargi. Kiedy ktoś naśmiewa się z bólu i narzeka pojawia się nowa forma niesprawiedliwości.
Naśmiewając się z osoby, która wyraża swoje cierpienie, ryzykujesz podsyceniem jej skłonności do narzekania.
Skargi prowadzące do wyczerpania i prośby o pomoc
Są tacy, którzy ciągle narzekają, że są bohaterami, i tacy, którzy zawsze żyją na scenie. Jest to sposób na zdominowanie innych i sytuacji. Ci ludzie mogą nosić imię Calimeri, ale w rzeczywistości ich skorupa nie jest pęknięta. Dlatego musimy być gotowi je rozpoznać.
I U większości ludzi, którzy dużo narzekają, tak naprawdę coś jest zepsute lub uszkodzone. Ci ludzie nie wiedzą, jak iść do przodu i jak złożyć wszystko w całość. Z tego powodu musisz być wobec nich cierpliwy, ponieważ tak naprawdę nie próbują cię skrzywdzić, nawet jeśli mogą cię zmęczyć.
Taka postawa często wynika z czego rodzina nie zauważyła. Krótko mówiąc, ci ludzie nie mówią: „Zaopiekuj się mną”, ale „słuchaj mnie”. Trzymając się swoich skarg, należy ich wysłuchać, aby pokazać, jak bardzo cierpią.
Zespół Calimero: istnieje rozwiązanie w przypadku próśb o pomoc
Musimy wykazać się empatią, ponieważ wiele osób doświadczyło prawdziwej i obiektywnej niesprawiedliwości. Jak poczuje się szanowana i wysłuchana będzie mógł iść dalej.
Dla tych, którzy nie chcą zgłębiać swojej przeszłości i zagłębiać się w historię swojej rodziny, można zastosować medytację lub regularną aktywność fizyczną, która pomoże złagodzić napięcie. Tak krok po kroku będziesz gotowy do pracy psychoterapeutycznej.
Możliwe jest przekształcenie skarg w wyraz emocji a także modyfikowanie czynników, które je wzmacniają i uniemożliwiają im dalszy rozwój. Musimy wysłuchać historii stojącej za skargą i spojrzeć poza nią.
