Emocjonalny chłód i aleksytymiczny partner

Posiadanie partnera aleksytymicznego może powodować wielkie cierpienie w tych związkach emocjonalnych empatia jest zwykle wielką nieobecnością, a emocjonalny chłód bohaterem. Często zdarza się, że jednemu z partnerów brakuje autentycznej więzi, dzięki której można by potwierdzić uczucia, dzięki którym można zbudować autentyczną intymność poprzez słowa, które odżywiają i te współwinne gesty, w których tańczą emocje.

Samotność, niepewność, niezrozumienie... Te i inne uczucia przeżywają ludzie, którzy dzielą życie z osobą aleksytymiczną. Teraz nie możemy odłożyć na bok rzeczywistości osób cierpiących na tę chorobę psychiczną które wielu definiuje jako zaburzenie neurologiczne, a inni jako zaburzenie psychiczne z uwarunkowaniami społecznymi.

Jest jednak jeden niezaprzeczalny fakt: aleksytymik kocha, zakochuje się, postrzega, ma uczucia, jest szczęśliwy, wzrusza się i cierpi jak każdy inny. Jednak – i tu właśnie leży prawdziwy problem – nie potrafi wyrazić tego, co czuje, a nawet nie interpretuje kodów emocjonalnych otaczających go osób.

Jeśli ze społecznego punktu widzenia aspekt ten obejmuje więcej niż jedno ograniczenie na poziomie emocjonalnym, aleksytymia jest wysoce problematyczna. Jak odkrywa badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Missouri-Columbia pod przewodnictwem doktora Nestora Fry-Coxa aleksytymia może być przyczyną większości historii miłosnych.

Do tych danych musimy dodać jeszcze jedno wyd szacuje się, że na ten deficyt komunikacji emocjonalnej może cierpieć prawie 10% populacji dość powszechne u płci męskiej.

Słowo aleksytymia pochodzi z języka greckiego i dosłownie oznacza brak słów wyrażających emocje lub uczucia.

Co to znaczy żyć w emocjonalnym chłodzie?

Życie z aleksytymicznym partnerem wiąże się z prawdziwym zmęczeniem. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że często żadne z nich nie jest świadome, że w tej relacji istnieje trzecie koło: samo zaburzenie psychiczne lub zmiana neurologiczna.

Wspominamy o tym drugim, ponieważ do tej pory profesjonaliści wciąż nie są zgodni w tej kwestii, a także dlatego, że wiele osób nie wie, co powoduje ich chłód emocjonalny oraz nieumiejętność wyrażania i rozumienia emocji.

W 1972 roku psychiatra Peter Sifneos po raz pierwszy opisał tę przypadłość. Od tego czasu wiemy, że aleksytymia może być powiązana z zmiany w układzie limbicznym . My też to wiemy nie ma to nic wspólnego z osobowością psychopatyczną, to znaczy: osoba aleksytymiczna ma uczucia ale nie wie, jak interpretować emocje swoje i innych.

Wszystko to oznacza, że ​​na poziomie emocjonalnym i relacyjnym doświadcza się następujących rzeczywistości.

Niemożność wyrażenia tego, co czujesz

Partner aleksytymiczny nigdy nam nie powie, czy jest zły, szczęśliwy, podekscytowany czy zmartwiony. Dla tych ludzi jakąkolwiek odczuwaną emocję to tajemnica; to nic innego jak zbiór doświadczeń fizjologicznych, w trakcie których spotyka się napięcie niepokój, ból brzucha i tak dalej. Nie będzie w stanie wyrazić tego, co czuje, bo nie wie, co się w nim dzieje. Nie potrafi nazwać emocji, choć je czuje.

Coś takiego wiąże się np nie wiedząc, jak opanować złość . Osoba, o której mowa, nie jest nawet w stanie przekazać miłości, podziwu i najbardziej podstawowych elementów emocjonalnych w związku.

Brak zrozumienia, co czuje partner

Osoby zdominowane przez chłód emocjonalny nie są w stanie rozpoznać emocji innych. Na przykład nie zrozumieją, dlaczego ich partner czuje się zraniony pewnymi zachowaniami. Nie będzie nawet w stanie zrozumieć, dlaczego druga osoba nie jest szczęśliwa, czego potrzebuje, co go smuci, dlaczego zmienia się jego nastrój…

Jeśli w pewnym momencie partner poprosi o intymną rozmowę, dana osoba poczuje się nieadekwatna. Konieczność zagłębiania się w pewne tematy w takich warunkach emocjonalnych sprawia, że ​​aleksytymik czuje się niekomfortowo. To aspekt, z którym nie wie, jak sobie poradzić, którego nie widzi i którego nie rozumie.

Jednocześnie bardzo interesujący jest styl komunikacyjny aleksytymika. Nie lubi refleksji, podwójnych znaczeń, ironicznego i romantycznego języka poetyckiego. Zawsze skupia się na tym, co bardzo logiczne, konkretne i dosłowne. Z tego powodu komunikacja z nim jest zawsze bardzo sztywna, a przede wszystkim trudna i frustrująca.

Mój partner jest aleksytymiczny, co mogę zrobić?

Wspólne życie, planowanie przyszłości, rozwiązywanie problemów, a nawet dochodzenie do prostych porozumień z osobą aleksytymiczną może być bardzo skomplikowane. Musimy pamiętać, że cała nasza tkanka społeczna opiera się na emocjach. Co zatem możemy zrobić w takich przypadkach?

Niezależnie od tego, czy jesteśmy partnerem, czy osobą cierpiącą na aleksytymię, musimy zrozumieć ważny aspekt i to często się zdarza schorzeniu temu towarzyszą inne zaburzenia. Na przykład nierzadko zdarza się, że występuje ukryta depresja, czyli zaburzenie stresowe, ale jednak aleksytymia występuje u osób z zespołem Aspergera .

W każdym razie konieczna jest odpowiednia diagnoza. Ten stan Oznacza to, że będą tacy, którzy będą cierpieć z tego powodu bardziej intensywnie i tacy, którzy będą wykazywać jedynie pewne jego cechy. Z tego powodu zawsze dobrze jest skontaktować się ze specjalistą i zainterweniować w niektórych z tych aspektów.

Chłód emocjonalny: aspekty, które należy wziąć pod uwagę

Musimy wziąć pod uwagę, że osoba aleksytymiczna ma uczucia, ale nie wie, jak je wyrazić. W konsekwencji dobrze jest opracować kilka podstawowych kodów, za pomocą których można wyrażać uczucia. Spojrzenie, pieszczoty i kontakt fizyczny są dobrym punktem odniesienia, w którym można znaleźć potwierdzenie w codziennym życiu.

• Istotne jest, aby osoba aleksytymiczna mogła liczyć na wsparcie psychologiczne. Tylko w ten sposób związek tej pary może przetrwać. Na tę przypadłość nie ma lekarstwa: pracujemy nad nią, aby pacjent odnalazł mechanizmy i umiejętności pozwalające na poprawę empatii, komunikacji i ekspresji emocjonalnej.

Obszary, nad którymi pracuje się podczas terapii z pacjentem aleksytymicznym, to stymulacja emocjonalna i identyfikacjaempatia umiejętności społeczne komunikacja emocjonalna e redukcja niepokoju i stresu .

Na koniec musimy wziąć pod uwagę, że nie każdy dobrze reaguje na terapię. Wielu aleksytymików niechętnie przyjmuje pomoc od specjalisty, uważając, że problem leży po stronie innych. Zdaniem części z tych osób, to właśnie partnerzy wykazują problem ze swoimi emocjami ; są zbyt głęboko irracjonalni i niezrozumiałi w ich oczach.

W takich przypadkach najlepszą opcją jest własne dobro. Ochrona uczciwości i unikanie niepotrzebnego cierpienia zawsze będzie najlepszą reakcją, jeśli nie widzimy chęci zmian przez aleksytymię.