Ostatnio czuję się trochę samotna, chociaż mam wokół siebie ludzi, których każdy chciałby mieć przy sobie. Czuję się samotny i nie do końca rozumiem dlaczego. Z drugiej strony, kiedy jestem w swoim pokoju i nie ma nikogo, kto mógłby zagłuszyć mój hałas, wtedy czuję się najbardziej samotna.
Wiem, że to prowadzi mnie do złego towarzystwa. Czuję się samotna, będąc sama i to jest okropne: nie chcę słuchać tego, co mam do powiedzenia i czuję, że jestem najsmutniejszą osobą na świecie. Również tak jest strach, który czuję wobec cisza że ciągle jej unikam, bo widzę w niej siebie jako bezbronną i bezbronną .
Wiele osób doświadczyło tego uczucia w pewnym momencie i być może ty też przeżywasz taki moment. To normalne i nie ma się czego wstydzić: tak łatwo jest zapełnić się pustką i wszyscy boimy się, że wkradnie się ona do naszego życia.
Samotność nie zawsze jest zła
Często, gdy widzimy pojawiający się cień samotności, obserwujemy go maskując go, aby nie wyłoniły się puste przestrzenie lub izolujemy się w jego melancholii. W tym stanie odczuwasz tylko ból i niewiele lub dużo zapominasz, kim naprawdę jesteś.
Pierwszym niezbędnym krokiem do walki z tym strasznym złym samopoczuciem o tak brzydkiej twarzy, które nie pozwala nam cieszyć się z własnego uczucia jest stawić temu czoła i zaakceptować to . Tak, musimy nadać nazwę rzeczom, które nam się przytrafiają, aby zapewnić im miejsce i miejsce do działania, gdy stanowią ciężar, a nie pomoc.
Poczucie samotności nie jest równoznaczne z byciem samemu:
Bycie samemu może być przyjemnym doświadczeniem
których potrzebujesz od czasu do czasu, aby zregenerować siły lub zająć się czymś kreatywnym…
Jednak poczucie samotności i izolacji jest szkodliwe dla ludzi;
stajesz się mniej kreatywny, mniej inteligentny, przez co cierpisz na zdrowiu
-Elsa Punset-
Samotność nie zawsze jest zła. Przekonanie się do tego stwierdzenia to kolejny krok: chodzi o uznanie, że wrażliwość to tylko miraż serca, które potrzebuje woli. Oznacza to, że bycie samemu może oznaczać wielką szansę: chodzenie podróż czytaj, medytuj… Być może jest to najodważniejszy sposób na ponowne odkrycie siebie i rozpoczęcie kochania siebie ; nie możemy oczekiwać, że inni będą nas chronić, jeśli sami nie będziemy w stanie się chronić.
W samotności odkrywamy, że nie jesteśmy sami
Samotność może być najbardziej pożądanym uściskiem i jest w zasięgu każdego. Chwile ciszy mogą być przerażające, ale mogą też oczyścić, uspokoić i pocieszyć . szczęście to on znajduje i chętnie czyni z nas najlepszą firmę.
Nigdy nie jesteś sam, jeśli na to nie pozwalasz. Rodzimy się, aby nawiązywać relacje z innymi, a tym samym dzielić życie z tymi, którzy są nam najbliżsi emocjonalnie. Czy jednak nie jest prawdą, że najbliższą nam osobą jesteśmy my sami? Dlaczego chcemy to odrzucić?
Chcę być sama z kimś, kto też chce być sam
Nie jesteśmy sami, dopóki możemy krzyczeć na wiatr, że jest jeszcze coś, co nas identyfikuje i pokazuje, że warto walczyć.
