
Mit Apolla dotyczy najbardziej czczonego boga w starożytnej Grecji zaraz po Zeusie. Był na tyle ważny, że jego kult zdołał spokojnie przetrwać aż do średniowiecza. Nawet dzisiaj są wyznawcy, którzy go wzywają.
Znaczenie mitu Apolla wynika z ogromnej mocy przypisywanej temu bóstwu. Bóg sztuki proroctw, zwiastun światła i prawdy, Apollo potrafił siać plagi, epidemie i nagłe śmierć, ale także zapewniał uzdrowienie i ochronę przed siłami zła.
W ten sam sposób mit przypisuje mu panowanie nad pięknem, harmonią, równowagą i doskonałością. Wprowadzał młodych ludzi w dojrzałość i chronił pasterzy, żeglarzy i łuczników jako najwyższy władca łuku i strzał. Był także bogiem muzyki i panem poezji muza i obrońca Wyroczni Delfickiej.
Im bardziej człowiek zaprze się samego siebie, tym więcej otrzyma od bogów.
– Horacy –

Geneza mitu Apolla
Apollo był synem Zeusa, króla bogów olimpijskich, i Leto, tytanii . Początkowo Zeusa pociągała siostra Leto, Asteria, którą próbował opętać siłą. Przestraszona przemieniła się w przepiórkę, aby mu uciec, ale ponieważ Zeus nadal jej groził, Asteria rzuciła się do morza, stając się wyspą Ortigia.
Następnie olimpijczyk skupił się na Leto, tym razem odwzajemniony. Dziewczyna zaszła w ciążę, ale Era Prawowity małżonek Zeusa odkrył tę eskapadę i rozpoczął zaciekłe prześladowania Tytanii. Zdradzona żona poprosiła swoją córkę Ilicję, boginię porodu, aby zapobiec narodzinom syna Leto, który przez dziewięć dni cierpiał straszliwy ból.
Jednak bogowie zlitowali się nad nim. Leto spodziewał się bliźniaków i bogowie pozwolili na narodziny małej dziewczynki Artemidy, która szybko stała się dorosła, aby pomóc matce urodzić brata Apolla. Artemida była tak wstrząśnięta cierpieniem matki, że postanowiła pozostać dziewicą na zawsze .
Fantastyczny Apollo
Męka Leto nie zakończyła się wraz z narodzinami Apolla. Nadal była wściekła z powodu zdrady i natychmiast wysłała węża Pyton eksterminować małą rodzinę. Litując się nad losem Leto, bogowie ponownie interweniowali i sprawiły, że Apollo urósł w zaledwie cztery dni ogłaszając śmierć potwora.
Apollo zabił Pytona tysiącem strzał, ale ponieważ było to zwierzę święte, musiał odpokutować za odebranie sobie życia. Tam, gdzie potwór padł martwy, wskrzeszono Wyrocznię Delficką miejsce, którego Apollo stał się obrońcą, szepcząc proroctwa do uszu Pythiae, czyli wróżbitów.
Według mitu Apolla zarówno on, jak i jego siostra chronili swoją matkę na zawsze, ponieważ Hera nigdy nie przestała jej prześladować . Bliźniacy zabili giganta Tizio, który próbował zgwałcić Leto, a Apollo eksterminował także czternaścioro dzieci Niobe, które kpiły z nieszczęsnej Tytanii.

Ludzki bóg
Apollo miał wielu potomków, ale nie miał szczęścia w miłości . Zakochał się w Cassandrze, której przepowiedział przepowiednię, ale ona go odrzuciła. Potem się zakochał Dafne po trafieniu strzałą Kupidyna, ale tym razem również nie została ona odwzajemniona i zobaczył, jak nimfa przemienia się w drzewo.
Mit Apolla składa się z kilku epizodów, z których wiele to akty przemocy. W jednym z najbardziej znanych Zeus rozkazał Cyklopom zabić Asklepios syn Apolla. Zdruzgotany bólem bóg sztuki zabił Cyklopów i został za to ukarany. Zeus wysłał go do świata śmiertelników, a Apollo musiał żyć jak oni i doświadczać takich samych cierpień jak oni .
Znakomity lirysta aktywnie brał udział w wojnie trojańskiej, stając po stronie trojanów. Pomógł Paryżowi zabić Achillesa po tym, jak zabił jego braci Hektora i Troilusa. Mit dotarł do mitologii rzymskiej niemal w niezmienionej formie, dzięki czemu Apollo stał się jednym z najbardziej podziwianych i szanowanych bóstw.