Lewis Carroll pseudonim Charles Lutwidge Dodgson był wybitnym matematykiem, filozofem, fotografem i wynalazcą który w wolnym czasie uwielbiał pisać. Z jego Alicja w Krainie Czarów zdystansował się od klasycznej literatury dydaktycznej i moralistycznej, aby eksplorować wszechświat, w którym marzenia, wyobraźnia i radość dały życie niezapomnianemu dziełu.
Jego popularna powieść jest kontynuacją Alicja przez lustro a nawet jego fantastyczne poetyckie bzdury Jabberwocky są wynikiem mistrzostwa i stylu literackiego, jakiego nigdy wcześniej nie widziano. W połowie drogi między Dadaizmem a Surrealizmem Carroll był innowatorem, który otworzył drzwi drzwi do jego najbardziej szalonych i sugestywnych fantazji.
Jego narracja była zanurzona w onirycznej atmosferze, w której lubił bawić się wymiarami kształty i odległości, korzystając ze swojej wiedzy z zakresu matematyki i logiki. Umiejętności, z jakimi grał zwolnienie warunkowe było równie niezwykłe. Nikt wcześniej nie posługiwał się tak wieloma paradoksami naukowymi, nie ukuł nowych terminów i nie bawił się synonimami, homonimami i pseudonimami.
Aura fantazji i geniuszu otaczająca Lewisa Carrolla ma również mniej złotą stronę. Publikacje takie jak Szalony dla małych dziewczynek. Litery i obrazy otwierają okno nie tylko na historię Alice Liddel (małej dziewczynki, która zainspirowała powstanie legendarnej postaci), ale także na obsesję pisarki. Fotografowanie małych dziewczynek, aby uchwycić ich czystość.
Najwyraźniej miał zgodę rodzin dziewcząt i potomek Alice Liddell zapewnia brak jakichkolwiek konotacji seksualnych w zachowaniu Lewisa Carrolla . Tajemnica otaczająca autora Alicja w Krainie Czarów
Wyobraźnia jest jedyną bronią w wojnie z rzeczywistością.
– Alicja w Krainie Czarów –
Lewis Carroll to matematyk ze wspaniałą wyobraźnią
Charles Lutwige Dodgson urodził się w 1832 roku w Anglii w Daresbury w hrabstwie Cheshire. Trzeci z jedenastu braci i syn anglikańskiego pastora Charlesa Dodgsona, od razu wykazał się szczególną zdolnością do gier i pisania.
W wieku 12 lat założył tak zwane czasopisma parafialne, zbiory wierszy, komiksów i opowiadań, aby zapewnić rozrywkę swojej rodzinie. Nie miał łatwego dzieciństwa i młodości. Bardzo nieśmiały z natury musiał stawić czoła licznym chorobom (był nawet głuchy na jedno ucho) i cierpieć jąkanie . Udało mu się jednak wstąpić do Christ Church College na Uniwersytecie Oksfordzkim i studiować matematykę.
Okazał się bardzo utalentowany w naukach ścisłych i zawsze udawało mu się zdobywać najbardziej prestiżowe stypendia, aż do ukończenia studiów z najwyższymi ocenami. W 1857 roku uzyskał stanowisko profesora matematyki w Christ Church, co nie przeszkodziło mu w dokończeniu nauki diakonatu.
Choć wykazywał wielki potencjał w naukach matematycznych, miał charakter rozproszony, bezczynny i marzycielski. Nie przystosował się w pełni do środowiska uniwersyteckiego, w którym zmuszony był znosić drwiny studentów i współpracowników z powodu jąkania się i ataki epilepsji przez które cierpiał.
Pikniki z siostrami Liddell
W 1856 roku w życiu młodego Dodgsona nastąpił punkt zwrotny. Na uczelnię wstąpił nowy dziekan, Henry Liddell, który później został prorektorem Uniwersytetu Oksfordzkiego i kapelanem Christ Church. Wraz z nim przybyła także jego młoda żona i trzy córki Lorina Edith i Alice.
Zaprzyjaźnienie się z rodziną nie zajęło Charlesowi dużo czasu stając się tym młodym diakonem, zawsze gotowym zabrać dziewczyny na pikniki nad rzeką lub na przejażdżkę po mieście. Dla niego był to normalny gest; zrobił to już z dziećmi pisarza George'a Macdonalda czy poety Lorda Alfreda Tennysona . Ale dziewczyny z Liddella ostatecznie zajmowały szczególne miejsce w jego życiu.
4 lipca 1862 roku Dodgson i jego przyjaciel Robinson Duckworth, członek Trójcy, zabrali dziewczęta na wycieczkę łodzią po Tamizie z Oksfordu do Godstow. Ta krótka przygoda zainspirowała go do napisania początku historii, w której Alicja była bohaterką. Dziewczynka była tak szczęśliwa, że poprosiła o kontynuację.
Młody człowiek był posłuszny i tydzień po tygodniu oferował Alicji nowe i ekscytujące przygody. I dzieło to stopniowo przekształciło się w długą powieść zilustrowaną przez niego samego.
Kiedy jego przyjaciel skończył George Macdonald – autor jednych z najwspanialszych opowiadań dla dzieci tamtej epoki – był nim tak zafascynowany, że polecił jego publikację.
Publikacja Alicji w Krainie Czarów i narodziny Lewisa Carrolla
Charles Dodgson wymyślił kilka tytułów swojej książki. Po wyrzuceniu Alicji spośród wróżek, Alicja w końcu wybrała złotą godzinę Przygody Alicji w Krainie Czarów . Zdecydował się także podpisać pseudonimem Lewis Carroll. Książka została opublikowana w 1865 roku i chociaż przeszła niezauważona, pisarz pomyślał o wydaniu jej kontynuacji w roku następnym.
Jak Po drugiej stronie lustra i co tam Alicja znalazła dotarło do ogółu społeczeństwa w 1872 r. Krytycy ocenili tę pracę lepiej niż poprzednią. Szybko stała się najpopularniejszą książką dla dzieci w Wielkiej Brytanii. A później na całym świecie. Trzeba jednak powiedzieć, że sukces sprawił, że Lewis Carroll poczuł się niekomfortowo.
Fotograf i onironauta Lewisa Carrolla
Oprócz pisania (publikował także książki z zakresu matematyki twórczej) Lewis Carroll poświęcił swoje życie innej wielkiej pasji: fotografii . Tworzył portrety takich aktorek jak Ellen Terry, poeta Alfred Tennyson i malarz prerafaelitów Dante Gabriel Rossetti. Fotografował także dzieci, sławne są jego cykle kostiumów i kontrowersyjne akty.
Nie sposób mówić o Lewisie Carrollu, nie wspominając o jego nyktografie : tekturowa kratka, którą trzymał pod poduszką, aby w ciemności zapisywać to, co podyktowała mu głowa, lub zapisywać fragmenty snów. Nyktograf pozwolił mu pisać bez konieczności trzymania rąk na zimnie. Aby zrealizować swój wynalazek, musiał najpierw opracować alfabet złożony z kątów z punktami i liniami bocznymi.
W ten sposób wszystko, co pochodziło z jego wymarzonego wszechświata, mogło zostać przelane do jego książek. Technika, którą później ulepszył inny słynny oneironauta: Salvadora Dali .
Lewis Carroll nie miał drugiego takiego sukcesu literackiego jak ten, jaki osiągnęła Alicja . Prowadził spokojne życie jako profesor matematyki i człowiek religijny. Zmarł na zapalenie płuc w 1898 roku w wieku 65 lat.
