Zasady to pomysły. Idee, które zajmują nasz umysł i mówią nam, co musimy lub powinniśmy zrobić. Są także wyrazem tego, czego się od nas oczekuje i w ogóle są wspólne. Wszystkie grupy je mają, ale nie są one tak neutralne, ponieważ wpływają na sposób, w jaki członkowie czują, myślą i działają.
Kiedy tożsamość Ważne jest, aby wspólne zasady kierowały zachowaniem w grupie . Na przykład, jeśli spotkamy żebraka przed supermarketem, możemy zdecydować, czy dać mu pieniądze, czy nie. Jeśli jednak należymy do grupy religijnej lub charytatywnej, której zasadą jest dawanie jałmużny, jest bardzo prawdopodobne, że im ją przekażemy. W tym przypadku miłość staje się normą naszej grupy, do której należymy.
Nasze dziedzictwo, ideały, kodeksy i zasady – według których żyjemy i czego uczymy nasze dzieci – są zachowywane lub umniejszane przez swobodę, z jaką wymieniamy się pomysłami i uczuciami.
-Walt Disney-
Opracowanie reguły
Zasady grupy mogą być pertraktować i wywodzą się z porozumienia pomiędzy członkami, którzy je tworzą, lub mogą zostać utrwalone poprzez zachowanie niektórych z nich, następnie naśladowane przez innych, co ostatecznie staje się wspólną zasadą. Naśladownictwo może być podyktowane faktem, że takie zachowanie zaspokaja potrzebę lub pomaga przetrwać grupie .
Ale nie są to jedyne sposoby, w jakie rodzi się reguła; w rzeczywistości może rozwijać się także w sposób mniej demokratyczny. Może zostać narzucona przez lidera grupy lub ustanowiona mimowolnie przez tzw. członka prototyp . Kiedy szczególnie reprezentatywny członek zaczyna myśleć, czuć i działać inaczej, powstaje napięcie, które można rozwiązać na różne sposoby. Jednym z nich jest integracja zachowań z innymi normami grupowymi.
Normy i modele niszczą geniusz i sztukę.
-William Hazlitt-
Zasady: różne typy
W grupie mogą istnieć dwa typy reguł. Mówimy o regułach opisowych i normatywnych. Reguły opisowe odpowiadają reakcji członków grupy w danej sytuacji. Kiedy nie wiemy, co robić, szukamy informacji w zachowaniu innych. Robiąc to, w końcu ich naśladujemy; co więcej, jeśli nasze nowe zachowanie zostanie zaakceptowane, prawdopodobnie się powtórzy. Ten zbiór norm wywodzi się z naśladowania najbardziej charyzmatycznych członków grupy.
Reguły nakazowe wskazują, co członkowie akceptują, a co nie. Innymi słowy, wskazują, co można zrobić, a czego nie. Ja jestem moralność pokazują, co jest słuszne, a co nie. Ich spełnianie wspomagane jest nagrodami i karami narzucanymi przez grupę. Ci, którzy nie przestrzegają zasad, są karani, a ci, którzy ich przestrzegają, są nagradzani i nagradzani.
Nie sądzę, że kiedykolwiek zrobię scenę seksu ze względu na moją religię i moje osobiste normy.
-Jon Heder-
Funkcja reguł
Wśród funkcji społecznych można wyróżnić różne cele. W tym wypadku zasady regulują relacje między członkami, wskazując, jak mają się zachowywać w stosunku do innych ludzi . Jasno określają także wspólne funkcje i cele. Wreszcie zachowują tożsamość grupy.
Efekt czarnej owcy
Zasady są też po to, żeby je łamać, przynajmniej niektóre. Zawsze można je obejść. W tym przypadku będą członkowie, którzy łamią zasady i inni członkowie, którzy będą próbowali temu zapobiec. Ogólnie rzecz biorąc, typowym zachowaniem jest oczernianie tych, którzy nie przestrzegają zasad i wspieranie tych, którzy szanują doskonałe prototypy. Zjawisko to nazywa się efektem czarna owca .
Oczernianie służy pozbyciu się członków grupy, którzy negatywnie przyczyniają się do tożsamości społecznej. W Hiszpanii mamy niedawny przykład.
Mobilizacja Katalończyków na rzecz niepodległości jest pogwałceniem zasad. W odpowiedzi Katalończycy sprzeciwiali się niepodległości i trzymali się silnego poczucia jedności narodowej, zaczęli ich oczerniać. I zająć stanowisko u boku tych, którzy wspierają jedność Hiszpanii.
Jednocześnie, zwłaszcza w Katalonii, byliśmy świadkami podobnego zjawiska po drugiej stronie płotu; niektórzy Katalończycy o silnej tożsamości grupowej zaczęli oczerniać tych, którzy zmobilizowali się na rzecz jedności narodowej.
Kiedy ktoś odstępuje od norm kulturowych, kultura musi się bronić.
-Robert M. Pirsig-
