Wielkie Oczy (2014) to chyba najmniej Burtonowski film Tima Burtona. Eda Wooda ale dlatego, że nie widzimy jego piętna i z łatwością moglibyśmy przypisać je innemu reżyserowi.
Historia Małgorzata Keane wydaje się idealnie pasować do Tima Burtona, wielkiego wielbiciela malarza; problemem jest kierunek, w jakim to zmierza: nie widzimy Burtona, widzimy coś innego. W tym miejscu należy zadać sobie pytanie, czy rzeczywiście jest to problem, tak jak miało to miejsce w przypadku większości jego zwolenników, którzy z niecierpliwością czekali na kolejny film wpisujący się w jego osobliwą estetykę; był problem także dla krytyków, którzy oczekiwali odkrycia czegoś nowego Eda Wooda .
Zarabiamy pieniądze. Moja kieszeń, twoja kieszeń. Jaka to różnica?
-Waltera Keane'a Wielkie Oczy –
Jednak niektóre elementy tego filmu można wymienić przestań myśleć o Burtonie chwilę i skup się na filmie . Dla tych, którzy nie są wiernymi fanami reżysera, może to być również przyjemne odkrycie.
Wielkie Oczy do świata Margaret Keane, jej sztuki i zmagań kobiet o wygospodarowanie dla siebie przestrzeni w artystycznym świecie . Wielkie oczy tak nie jest Edward Nożycoręki to część naszej historii sztuki współczesnej.
Wielkie Oczy, uległość kobiety
W całej historii dopóki ; literatura filozofia kino malarstwo czy rzeźba niewiele imion żeńskich przychodzi na myśl.
Kobiety zostały zepchnięte na dalszy plan, patriarchalne społeczeństwo je ukryło, a niewielu artystów miało dostęp do świata przez długi czas zarezerwowanego dla mężczyzn.
Niestety ludzie nie kupują dzieł sztuki stworzonych przez kobiety.
-Waltera Keane'a Wielkie Oczy –
Wiele kobiet w celu opublikowania dzieła zmuszeni byli posługiwać się męskimi pseudonimami; Harry'ego Pottera użył inicjałów
W Wielkie Oczy Margaret podpisywała swoje osobliwe obrazy jako Keane, czyli nazwisko jej męża Waltera, dlatego opinia publiczna myślała, że to on jest autorem obrazów .
Walter Keane sprzedał obrazy i przejął stery biznesu swojej żony, ogłaszając się nawet autorem tych dzieł. . W filmie Walter grany przez wspaniałego Christopha Waltza jest m.in manipulator rodzaj uwodziciela o bardzo ciemnej stronie.
Margaret grana przez znakomitą Amy Adams była już raz zamężna i z tego małżeństwa urodziła się jej córka Jane. W latach W latach 50. i 60. dla kobiet bardzo ważne było posiadanie męża i stabilność rodziny
Znalezienie męża, mając już córkę, nie było łatwym zadaniem, dlatego Margaret daje się oszukać uwodzicielskiemu Walterowi Keane’owi. Przecież to naiwna i uległa kobieta swoich czasów, ale z wielkim talentem artystycznym.
Margaret początkowo ulega urokowi Waltera i nawet cieszy się, że jej prace cieszą się uznaniem i przynoszą im znaczne korzyści ekonomiczne. DO stopniowo jednak rozczaruje się i dostrzeże w Walterze manipulatora, którym naprawdę jest i że
Jestem jeden
-Margaret Keane Wielkie Oczy-
Wielkie Oczy to przebudzenie kobiet
Margaret budzi się, odrywa od tego kłamstwa i rozpoczyna walkę z Walterem, co doprowadzi ją do sytuacji, w której Po latach batalii udaje jej się wygrać sprawę i wykazać, że to ona jest jej prawdziwą autorką duże oczy.
Przez kilka lat
[do psa] Namalowałem je wszystkie. Każde z tych wielkich oczu. I. I nikt się o tym nie dowie, tylko ty.
-Margaret Keane Wielkie Oczy –
W końcu mając dość sytuacji, rozwodzi się z nim poczucie własnej wartości
Rewolucja kobiet dopiero się rodziła i stanowiła zaledwie wierzchołek góry lodowej. W epoce, w której mentalność podlegała patriarchatowi Margaret nie była w stanie na czas powstrzymać manipulującego męża. Kiedy podjęła walkę, Walter Keane był już znanym artystą.
Walka Margaret Keane jest walką wszystkich kobiet machizm i całe społeczeństwo, które odwróciło się od niej plecami.
Obrazy Margaret Keane
O, widzisz, myślę
-Margaret Keane-
Obrazy Małgorzaty charakteryzują się wyrazistością i dużym rozmiarem oczu dzieci, które się na nich pojawiły.
Dzieci, które zdawały się wyjść z wojny z oczami odzwierciedlającymi najgłębszą część duszy ludzkich uczuć.
Margaret Keane może się jednak poszczycić sławnymi i osobliwymi naśladowcami, takimi jak sam Burton Alaska Joan Crawford (miał jej portret namalowany przez Margaret) czy Marilyn Manson.
Kolekcjonerów jego twórczości jest całkiem sporo Keane’a, ale zawsze był uważany za outsider malarz też kicz
Mówił już o tym Notatki z obozu i nie mylił się, gdy mówił, że to, co banalne, z czasem może stać się fantastyczne; i to właśnie Burton chciał nam przekazać w tym filmie: odkupienie autorki, która cierpiała i walczyła o swoją twórczość i która zasługuje na pewne uznanie.
To jest jak miraż. Z daleka widać malarza
-Margaret Keane-
