Są ludzie, którzy są przekonani, że przy najmniejszym uderzeniu mogą rozpaść się na tysiąc kawałków. mówimy o złudzenie człowieka-szklanego, zaburzenie prowadzące do błędnego przekonania, że są one tak samo kruche jak wspomniany materiał .
Iluzja lub złudzenie szklanego człowieka to syndrom charakteryzujący się rozdźwiękiem między wyobraźnią (tym, w co się wierzy) a rzeczywistością. Ci, którzy na nią cierpią, są przekonani, że ich ciało jest bezbronne i kruche. Musimy jednak uważać, aby nie pomylić tego zaburzenia z chorobą kości szklanych lub niedoskonałością kości.
Co oznacza delirium?
W XVII wieku pojęcie szaleństwa było ściśle powiązane z delirium. Bycie szaleńcem oznaczało posiadanie urojeń i odwrotnie. Gdybyśmy dziś kogokolwiek poprosili o opisanie swojego prototypowego wizerunku szaleńca, prawdopodobnie wskazałby osobę, która uważa, że jest szaleńcem. Napoleon lub która twierdzi, że została porwana przez kosmitów.
Etymologicznie słowo delirium pochodzi z języka łacińskiego zwariować lub wyjdź z rowka (lira). Stosowane do myślenia, że oznacza to mniej więcej myślenie nieszablonowe. Innymi słowy, delirium oznacza odchylenie od normy i upośledzoną zdolność rozumowania. W języku potocznym delirium jest synonimem szaleństwa i utraty kontaktu z rzeczywistością lub rozumem.
Najbardziej znaną i cytowaną definicją jest ta zaproponowana przez Karol Jaspers W Psychopatologia ogólna (1975). Według niemieckiego psychiatry urojenia to fałszywe sądy, charakteryzujące się tym, że ci, którzy na nie cierpią, podtrzymują je z wielkim przekonaniem tak aby nie mogło na nie wpłynąć doświadczenie ani niepodważalne wnioski. Co więcej, treść złudzenia jest niemożliwa.
Urojenia Szklanego Człowieka były zaburzeniem psychicznym występującym już w średniowieczu
Zaburzenie to było znane już w średniowieczu. Karol VI znany jako Szalony król Francji żyjący w latach 1380–1422 przeszedł do historii ze względu na schizofrenię-porfirię i histrioniczne zaburzenie osobowości . Mówi się, że w czasie załamania psychotycznego zabił dworzanina.
Wśród poddanych obowiązywał zakaz dotykania króla. Szalony król obawiał się, że stłucze się jak delikatny bibelot. Aby uniknąć tego ryzyka, owinął się grubymi płaszczami i spędzał godziny zamknięty w swoich pokojach. W ten sposób unikał kontaktu z innymi i bycia dotykanym.
Niedawno holenderski psychiatra Andy Lamejin potwierdził istnienie tego zaburzenia, które najwyraźniej nie jest osobliwością przeszłości.
Do jego gabinetu zgłosił się pacjent z objawami podobnymi do: delirium . Zgłosił lekarzowi, że czuje się jak szkło i przezroczysty dla wzroku innych. Twierdził, że ma w mózgu przełącznik, który pozwala mu zmieniać stany. Od widocznego do niewidzialnego na polecenie.
Żyj uważając, żeby się nie złamać
W historii przypadków klinicznych spotykamy pacjentów, którzy wyściełali dolną część pleców poduszką, aby uniknąć złamania podczas siedzenia. Lub inne osoby, które wypróżniają się podczas stania z tego samego powodu: Nie ryzykuj złamania kości.
Podobnym zaburzeniem są urojenia butelkowe. Pacjent jest przekonany, że znajduje się w szklanej butelce i żyje w strachu, że ją stłucze. Całą swoją energię wkłada w to, aby nie wyjść z butelki w tysiącach kawałków.
Zaburzenie to zostało przeniesione na innych pacjentów psychotycznych w procesie naśladownictwa . W rzeczywistości pacjent szukał usprawiedliwienia dla swojego poczucia kruchości. Historie, które napływały od francuskiej rodziny królewskiej, przyczyniły się zatem do szerzenia tego syndromu. Historia jest tego dowodem Cervantesa Doktor Witraż.
Złudzenie szklanego człowieka: jaka jest przyczyna?
Jedna z hipotez głosi, że ta iluzja może być mechanizmem obronnym uruchamianym w sytuacjach silnej presji. Istnieje także pilna potrzeba nadania sobie określonego obrazu siebie. Objawy byłyby zatem reakcją na strach przed projekcją bezbronności.
Inna hipoteza wiąże się z narodzinami i ewolucją szkła. Nic dziwnego, że pierwsze przypadki majaczenia pojawiły się jednocześnie z tym materiałem.
Niezależnie od przyczyny, mamy do czynienia z poważnym zaburzeniem psychicznym. Leczenie polega na przepisywaniu leków przeciwpsychotycznych, np aloperidol oprócz psychoterapii. W każdym razie nie ma się czym martwić, jest to obecnie bardzo rzadka przypadłość.
