Wyrażenie Kto Freuda . Jest częścią „Wprowadzenia do narcyzmu” i często jest udostępniany w głównych sieciach społecznościowych. Wielu uważa, że ma to sens romantyczny, ale rzeczywistość jest taka, że wynika to z teorii szacunku.
Zygmunt Freud
Jednak niewielu dyskutuje o znaczeniu miłości dla rozwoju człowieka. Od pierwszej chwili, gdy otwieramy oczy na świat, cierpimy na brak: brak innych. Jeśli go nie ma, nie ma możliwości przetrwania ani rozwoju
To innymi słowy oznacza to jeśli na początku naszej nie będzie chociaż odrobiny miłości życie staje się to niemożliwe. Ktoś musi dbać o nasze potrzeby, inaczej zginiemy.
Człowiek zawsze i na wieki był istotą potrzebującą. Niedoskonały. Istnieje w nas pustka, której nie da się wypełnić, nawet jeśli czasami wierzymy, że tak nie jest. To dlatego zawsze i na zawsze byliśmy skazani na samotność nie do uratowania. O ile uda nam się nawiązać intymne i pełne miłości więzi, rzeczywistość jest taka, że rodzimy się, żyjemy i umieramy praktycznie sami.
Kto kocha
W miłości w grę wchodzi wiele form miłości cierpienie począwszy od nieodwzajemnionej miłości po odkrycie, że miłość nie rozwiązuje wszystkiego.
Zakochanie się jest rodzajem cudownego gniewu, w którym jednocześnie zmieniają się wszystkie znaczenia świata. Ma w sobie wiele obsesyjności, ale Zakochanie się jest okropne i pyszne jednocześnie . È Miłość w czasach cholery który stwierdza, że miłość ma te same objawy
Tak, zakochanie się oznacza cierpienie z przyjemności. Cierpienie, ponieważ ta osoba spóźnia się na przybycie, uczucie, że umierasz, gdy podejrzewasz, że wszystko może się skończyć. Świadomość, że w towarzystwie osoby, która ukradła nam życie, moglibyśmy pójść do piekła Serce . Emocja kochania i bycia kochanym przeplata się ze strachem przed utratą ukochanej osoby. Entuzjazm spotkania z podstępnymi wątpliwościami porzucenia.
Kiedy ta pełna życia faza zakochiwania się dobiegnie końca, odczuwasz pewien brak początku. Coś już nie istnieje, coś nie jest już takie samo jak wcześniej. Wiemy, że nadal kochamy tę osobę, ale Wtedy cierpimy, bo musimy pożegnać się z iluzją romantycznej i wiecznej miłości.
Kto nie kocha, choruje
Kiedy dana osoba ma trudności z nawiązaniem romantycznych więzi z innymi, staje się bezbronna emocjonalnie i psychicznie. Hermetyzm, obsesyjne zamknięcie w sobie, trudność w przekazywaniu innym tego, co się czuje lub myśli, świadczy o tym, że sprawy nie układają się dobrze.
Ego zaczyna chorować. Jeśli ważne są tylko te rzeczy, które dotyczą ciebie samego, a dana osoba ma ogromne trudności z rozpoznaniem, co wpływa na innych, dana osoba prawdopodobnie jest uwięziona we własnym narcyzmie. Nie jest to czynnik moralny lub niepoprawny etycznie. Jest to niepokojący znak, że dana osoba zachorowała lub zachoruje.
W tematach związanych z umysłem jest to zawsze bardzo ważne czas . Wszyscy przechodzimy przez fazy lub fazy, w których musimy być sami ze sobą. Kiedy jednak staje się to zachowaniem trwałym, zaczynają się problemy. Najważniejszym z pewnością jest
I Nadmierne skupienie się na sobie prędzej czy później przerodzi się w udrękę i obsesję. Prowadzi to również do bezproduktywnego i pozbawionego sensu życia
