Jeśli okazują Ci brak szacunku, ustal granice i chroń się przed agresją (bezpośrednią lub pośrednią). Nie przyszliśmy na świat, aby znosić ataki innych ludzi, bez względu na to, jak zawoalowane mogą być, a tym bardziej zrobiliśmy cokolwiek, aby na nie zasłużyć. Nie możemy kontrolować zachowania wszystkich, ale możemy nauczyć się wyznaczać granice i konsekwencje ich przekroczenia .
Doszliśmy do normalizacji braku szacunku jako czegoś nieodłącznego w stosunkach władzy. Jakby był to aspekt tolerowany w relacjach między ludźmi na różnych poziomach hierarchii . Przepraszamy i przepraszamy innych. Nie oczekuj, że będą cię dobrze traktować tylko dlatego, że jesteś nowy i tak wiele takich zwrotów.
Linia oddzielająca tolerancję od nietolerancji jest bardzo zagmatwana, jakby została narysowana ołówkiem i przesuwaliśmy ją palcem, mieszając. Z drugiej strony każdy z nas ma możliwość i obowiązek ustanawiania bogów limity . Pewne jest to, że często nie wiemy, czy w związku zostały przekroczone granice szacunku, czy też nie.Granice chronią nas przed brakiem szacunku
Niezbędne jest wyjaśnienie, co jesteśmy skłonni tolerować, a czego nie w relacjach między przyjaciółmi, znajomymi, współpracownikami lub rodziną. Wysilmy się i spróbujmy wsłuchać się w sygnały naszego organizmu, gdy ktoś przekroczy granicę.
Kiedy okazują nam brak szacunku, nasze bardzo mądre ciało zawsze nas ostrzega . Słuchanie go i uświadomienie sobie tego jest naszym nowym zadaniem.
W relacjach międzyludzkich nikt nie jest lepszy od innych. Wszyscy jesteśmy inni i pełnimy różne role, ale nikt nie jest lepszy od ludzkiego. Jeśli więc pozwolimy, aby ktoś nas skrzywdził lub zranił nie powinniśmy sądzić, że wyższość jest uzasadnionym powodem .
To, czego nie ma, nie może być przyczyną. Co więcej, to, że coś istnieje, nie oznacza, że tak jest.
W przeciwnym razie wszyscy ludzie od nas lepsi mieliby prawo nas skrzywdzić i skrzywdzić. Jeśli nikt nie jest lepszy od innych, to wtedy może powinniśmy zadać sobie pytanie, jak bardzo cukierki dajemy tej osobie lub osobom, które nas skrzywdziły . Siła, która nie ma powodu istnieć.
W końcu dajemy ludziom moc, by nas skrzywdzili i sprawili, że poczujemy się źle. Jak? Akceptujemy brak szacunku z ich strony jako coś normalnego i im go dajemy. Wpuszczę cię do mojego zamku i będziesz mógł z nim zrobić, co chcesz.
Jeśli nie postawimy granic, dajemy drugiej osobie pozwolenie na zranienie nas
Istnieje wiele sposobów, na jakie pozwalamy innym deptać nas i wysyłać sygnały zachęcające ich do tego . Weźmy przykład: ktoś sprawia, że czujemy się nieswojo nieprzyjemnym komentarzem na nasz temat. Zamiast dać im znać, milczymy i chowamy urazę w zakamarku naszej pamięci. Zamieniamy brak szacunku tej osoby w truciznę.
Akceptowanie możesz mnie obrazić, jeśli chcesz, dam ci to .
Zamiast tego możemy zadać sobie pytanie: czy to sprawia, że czujemy się dobrze ze sobą? Czy wyciszenie ciała i słów naprawdę pomaga nam poprawić nasze relacje?
Wiele razy uśmiechamy się lub zasłaniamy zasłonę litości, aby uniknąć bycia uczciwym i konsekwentnym w przestrzeganiu naszych ograniczeń i nie pozwalania innym ich dostrzec. Nic się nie stanie, jeśli rzeczywiście to zrobimy często jest to kwestia przetrwanie .
Innym razem milczymy, ponieważ czujemy się winni, że jesteśmy asertywni. Tak mało wiemy o tej dziedzinie, że często nasz przekaz o cenzurze wobec obserwowanej postawy jest niejasny . Nic się nie dzieje, najważniejsze to ćwiczyć.
Nie oszukujmy się, nie zasługujemy na brak szacunku ze strony innych
Nawet jeśli w pewnych sytuacjach znoszenie braku szacunku jest kwestią przetrwania, nie oznacza to, że zawsze tak jest. Jeśli ktoś często nas nie szanuje, to wtedy powinniśmy zadać sobie pytanie, czy akceptujemy to, aby przetrwać, czy też dlatego, że nie potrafimy stawiać granic i nie cenimy siebie wystarczająco .
Nie zasługujemy na brak szacunku ze strony innych bez powodu. Zatem, drodzy czytelnicy, zadajcie sobie pytanie, czy naprawdę warto znosić ból i z uśmiechem zmieniać temat, czy też lepiej zwrócić uwagę, że przekroczyli granicę. Możesz wiele zrobić, aby zresetować swoje granice i wskazać, kiedy są naruszane.
Bez wątpienia jest to duże wyzwanie i wymaga pewnego wysiłku, zwłaszcza jeśli nie jesteś przyzwyczajony do asertywności. Jednakże należy to zrobić. I .
Po raz kolejny jest to kwestia miłości własnej. Wyzwanie znalezienia szczęścia w społeczeństwie fałszywych pozorów. Tak podane
