
Joker jest jednym z najbardziej znanych i lubianych przez ogół społeczeństwa antagonistów . Jego popularność jest taka, że Batmanowi nie potrzeba już, żeby zostać rozpoznanym: w 2019 roku trafił do kin z filmem w całości mu poświęconym, w którym zagrał Joaquin Phoenix.
Przez lata wcielało się w niego wielu aktorów; Na ich tle z pewnością wyróżnia się Heath Ledger, którego interpretacja Jokera przyniosła mu pośmiertnego Oscara, dzięki któremu zarówno aktor, jak i jego bohater stali się prawdziwymi ikonami kina. Nie należy lekceważyć innych występów o ogromnej jakości, takich jak występ Jacka Nicholsona. Kino w ogromnym stopniu przyczyniło się do tego, że wizerunek Jokera stał się mityczny i trwale kojarzony z odwiecznym antagonistą.
W ostatnich chwilach ludzie pokazują, kim naprawdę są. W pewnym sensie mogę powiedzieć, że poznałem twoich przyjaciół lepiej niż ty.
-Żartowniś-
Ewolucja antagonisty Jokera
Do lat 40. XX wieku Batman należał do serii Komiksy detektywistyczne ale od tego momentu postać oddziela się i staje się bohaterem komiksu, który bierze jego imię. Jak każdy szanujący się superbohater potrzebował rywala i tu zaczyna kształtować się postać Jokera, którego ojcostwo było szeroko dyskutowane. Pierwszy Joker przypominał postać Jokera w pokerze, od której wziął swoje imię, miał mniej wyszukaną rolę i był wspólnym wrogiem.
Z biegiem czasu jego popularność rosła, aż stał się niemal kluczową postacią w komiksach o Batmanie jakby te dwie postacie były dwiema stronami tej samej monety : dobro i zło nierozłączne i nierozerwalne.

Tę ideę próbował przekazać w swoim filmie uznany brytyjski reżyser Alan Moore Batman: Zabójczy żart ujawniając intymne podobieństwo między bohaterem a antagonistą: jeśli dobroć Batmana nie jest tak czysta, to niegodziwość Jokera też nie. Batman: Zabójczy żart narodził się w okresie kryzysu, kiedy zwykłe zasady redakcyjne już nie działają, staruszek zaczynał się nudzić, a żarty Jokera przestały bawić.
Moore’owi udało się dokonać radykalnej zmiany, nadając Jokerowi jego prawdziwą osobowość nie jest już postacią płaską i powierzchowną, ale antagonistą posiadającym własną istotę. Dzięki Moore'owi Joker porzucił rolę drugoplanowej postaci, która choć wpleciona w ciekawe wątki, pozostawała na drugim planie, ograniczając się do bycia dodatkiem do Batmana.
Od tego momentu wzrasta zainteresowanie antagonistą i jego mroczną i zagmatwaną przeszłością, o której niewiele wiadomo; ciekawość wzrasta w przypadku postaci, której prawdziwa natura nie była znana: czy zawsze tak było, czy jest to wynik złego dnia? Moore poskładał brakujące elementy układanki i odnalazł główne cechy prawdziwej osobowości Jokera przyczyny swego szaleństwa.
Kim jest Joker?
Jego wygląd fizyczny to prawdziwa kpina z Batmana: z jednej strony poważny, mroczny bohater z tragiczną przeszłością; z drugiej strony jego antagonista o ekscentrycznym i kolorowym komiksowym wyglądzie.
Jego wygląd fizyczny, wyjaśniony na różne sposoby w historii komiksu, wynika z wpadnięcia do zbiornika zawierającego pozostałości chemiczne, które zniekształciły jego twarz i poparzyły skórę. Niektórzy autorzy przedstawiają go w makijażu, inni tłumaczą, że kolor jego ust to efekt kontaktu ze środkami chemicznymi.

Szaleństwo i urok
Nie ma określonej i jasnej przeszłości postaci ale raczej więcej wersji, które przedstawiają go na różne sposoby, zawsze zachowując jego niepewną przeszłość. Joker ma tendencję do wymyślania historii i manipulowania nimi, aby osiągnąć swój cel, tak jak to się dzieje Batman: Szalona miłość.
Nie wiemy, co jest prawdą, a co kłamstwem, ale wyczuwamy mroczną przeszłość, być może niezbyt odmienną od tej samego Batmana, który wraz ze swoim sadyzmem buduje znanego nam wszystkim antagonistę.
Niezwykle inteligentny, szalony, manipulujący, chłostający sadysta… tak Joker pojawia się we wszystkich swoich odmianach. Szaleństwo jest ściśle powiązane z tą postacią i objawia się w jego relacjach z otaczającymi go osobami, podobnie jak w przypadku Harley Quinn: mimo że jest jego psychiatrą, zakochuje się w nim i jego szaleństwie. Ponieważ Joker ma to coś fascynującego, tę egocentryczną i okrutną narcystyczną aurę, która nieuchronnie nas chwyta.
Jego zamiłowanie do żartów, naśmiewanie się z rzeczy, z których nikt inny by się nie śmiał, jego igranie z życiem i śmiercią, jego pokręcone, ale niezwykle wyszukane i inteligentne plany przekształciły go w doskonałego antagonistę. Absolutny czarny charakter, tak doskonały w swoim archetypie, że udaje nam się sprawić, że się zakochamy .
Zły facet
Nawet nie znając swojej przeszłości i choć Moore próbował rozmazać dobro i zło, prawda jest taka, że Joker to doskonały psychopata, czarny charakter literatury czy kina, który stał się nim bez powodu. Bez prawdziwego powodu, który skierował go na tę ścieżkę. Istnieje wiele wersji i różnych propozycji, ale wszystkie zbiegają się w rysowaniu socjopaty pozbawieni skrupułów ludzie, których jedynym celem jest szerzenie chaosu.
Staraliśmy się przypisać antagonisty wszystko, czym bohater jest, a czym nie może być: jeśli Batman jest porządkiem, Joker jest chaosem; jeśli Batman jest dobry, Joker jest zły... Jednak postać złego faceta jest znacznie bardziej złożona i została przeanalizowana w różnych obszarach; interpretacje koncepcja antagonisty są one tak szerokie, że trudno je sklasyfikować.

Archetyp antagonisty pojawia się w przejawach artystycznych o różnym charakterze; złoczyńca nie zawsze jest postacią, ale może stać się instytucją lub grupą. Często kojarzymy go z opowieściami i popularną tradycją gdzie archetypy są jasne, a postacie są kształtowane i konfigurowane na ich podstawie.
Władimir Propp przeprowadził dogłębne badania morfologii opowieści, wskazując 31 wspólnych lub powtarzających się punktów we wszystkich baśniach . Naturalnie wśród nich jest także obecność antagonisty i jego relacja z bohaterem. Jego analiza znajduje odzwierciedlenie w całej narracji, nawet w bardziej szczegółowych pracach, w tym w komiksach i świecie kina.
Ważna staje się postać bohatera Schemat prop . Każdy bohater potrzebuje antagonisty postać, która stara się mu przeszkodzić, skrzywdzić jego rodzinę, pokrzyżować jego plany i która ostatecznie przyczynia się do konstrukcji i mitologizacji samego bohatera.
Wystarczy jeden zły dzień, aby najlepszego człowieka zmienić w szaleńca. Tak daleko jest ode mnie świat. Zły dzień.
-Żartowniś-