8 marca: dlaczego kobiety demonstrują?

Czy zastanawiałaś się, dlaczego co roku 8 marca wiele kobiet na całym świecie bierze udział w wydarzeniach i demonstracjach? Wiele osób zadaje sobie to pytanie. Niektórzy twierdzą, że w XXI wieku i we współczesnych krajach, takich jak Włochy, dyskryminacja kobiet nie istnieje lub jest całkowicie anachroniczna. Twierdzą również, że twierdzenia feministek są generalnie niesłuszne, ponieważ cieszą się one praktycznie takimi samymi prawami jak mężczyźni. Jak jednak dobrze wiemy, rzeczywistość jest zupełnie inna.

Ale na szczęście są też tacy, którzy bronią tych demonstracji, uznając znaczenie 8 marca oraz że nadal jest wiele do zrobienia, jeśli chodzi o prawdziwą równość mężczyzn i kobiet. Te ostatnie mówią o różnicy w wynagrodzeniach w przypadku przestępstw związanych z płcią, szklanym suficie strachu, jaki odczuwają kobiety, gdy spacerują samotnie po ulicy, ich niewidzialności w dziedzinach zawodowych, takich jak nauka i tak dalej. Jak widać lista jest bardzo długa.

Wszystkie opinie są słuszne, ale takie pozostają, ponieważ często są wyrażane bez patrzenia na dane . W tym artykule spróbujemy spojrzeć na rzeczywistość, zaczynając od statystyk, i w ten sposób zrozumieć, czy rzeczywiście słuszne i uzasadnione jest, aby kobiety nadal wychodziły na ulice 8 marca.

Feminizm: ruch domagający się praw gospodarczych, obywatelskich i politycznych kobiet; w sensie bardziej ogólnym, zbiór teorii krytykujących tradycyjną sytuację kobiet i proponujących nowe relacje między płciami w sferze prywatnej i odmienną pozycję społeczną w sferze publicznej. (Słownik Treccani )

8 marca i walka z luką płacową

Różnica w wynagrodzeniach, czyli odmienne wynagrodzenie otrzymywane przez mężczyznę i kobietę za tę samą pracę, wynika z dwóch powodów:

• Nawet jeśli należą do tej samej kategorii zawodowej i dlatego powinni otrzymywać takie samo wynagrodzenie mężczyźni oprócz wynagrodzenia podstawowego otrzymują różne premie . Nawet w najnowocześniejszych firmach kobiety często zarabiają nawet o 20-30% mniej. Jeszcze inny przykład dyskryminacja kobiet .

Kobiety często pracują mniej godzin, aby móc poświęcić się rodzinie. Opieką tą mogą zostać objęci rodzice, dzieci lub inni pozostający na utrzymaniu członkowie rodziny, co oznacza, że ​​ich zarobki i szanse na awans zawodowy są niższe niż w przypadku mężczyzn.

Kobiety w Europie w dalszym ciągu zarabiają średnią pensję o 163% niższą niż mężczyźni. W ostatnich latach różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn nie uległa zmniejszeniu i wynika w dużej mierze z faktu, że kobiety charakteryzują się zazwyczaj niskim poziomem zatrudnienia, a w nisko opłacanych sektorach rzadziej decydują się na awanse, częściej przerywają karierę i podejmują więcej nieodpłatnej pracy.

-Raport Komisji Europejskiej z dnia 20 listopada 2017 r.-

Kobiety w nauce

Kiedy mówimy o kobietach w nauce, mamy na myśli te, które stały się punktami odniesienia edukacyjnymi i historycznymi dla nowych pokoleń . Aby ocenić ich obecność, po prostu sięgnij po książki z zakresu historii, nauk ścisłych, chemii, fizyki, matematyki lub literatury w poszukiwaniu kobiecych odniesień.

Wynik tej analizy jest alarmujący: kobiety istnieją jedynie w cieniu męskich postaci historycznych. Oznacza to, że są niczym więcej niż dodatkiem, dodatkiem człowieka i jego podbojów. Istnieje kilka książek, które wskazują, że do tej pory ci, którzy opowiadali tę historię, zawsze robili to wyłącznie ze szkodą dla populacji kobiet.

Weźmy przykład. Pomyśl o imieniu jakiejś ważnej postaci historycznej. Łatwo przychodzą na myśl takie nazwiska jak Leonardo da Vinci, Krzysztof Kolumb, Thomas Edison czy Nelson Mandela. A co z kobietami? Nazwiska takie jak Beulah Louise Henry czy Rosa Parks raczej nie będą znajome. Jednak ich znaczenie jest podobne lub nawet większe niż znaczenie ich rówieśników. Tak jak Amelii Earhart Grace O’Malley i Valentina Tereskova.

Penalizacja macierzyństwa w pracy i szklany sufit

Warto wspomnieć o bardzo interesującym, niedawnym badaniu, nawet jeśli przenosi nas poza granice naszych Włoch. Mowa o badaniach dofinansowanych przez Obserwatorium Społeczne Caixa (jeden z najważniejszych prywatnych banków w Hiszpanii) i przeprowadzonych we współpracy z Uniwersytetem Pompeu Fabra, których celem jest ocena równego dostępu mężczyzn i kobiet do rynku pracy.

Według tego śledztwa jedynie 30% kobiet, które przychodzą na rozmowę kwalifikacyjną, otrzymuje warunki podobne do tych zarezerwowanych dla mężczyzn z tymi samymi wymaganiami. Innymi słowy, mimo przedstawienia tego samego CV, mężczyznom oferuje się lepsze warunki. Jak myślisz?

Rozbieżność ta pogłębia się, jeśli kobiety poszukujące pracy są jednocześnie matkami. Należy pamiętać, że według tego badania kobieta posiadająca dzieci ma o 359% mniejsze szanse na rozmowę kwalifikacyjną niż mężczyzna będący jednocześnie ojcem. To cena, jaką trzeba zapłacić za opiekę nad rodziną, podczas gdy mężczyzna po prostu pomaga lub współpracuje prace domowe .

Kolejne badania, tym razem przeprowadzone w Szwecji ( Czy skład płci w parach ma znaczenie dla podziału pracy po porodzie? ) pokazało to różnica w zarobkach par lesbijek, które urodziły dziecko, znika po 5 latach, ale nie dzieje się tak w przypadku par heteroseksualnych.

Z badania wynika, że ​​różnica ta zanika w parach homoseksualnych ze względu na niezbędny równy podział kosztów edukacji i alimentów pomiędzy oboje członków pary.

8 marca i przemoc na tle seksualnym

Wyjście na ulice 8 marca jest także sposobem na ponowne wyrażenie sprzeciwu wobec wszelkich form przemocy ze względu na płeć . The przemoc płciowa otrzymuje tę nazwę, ponieważ ofiarami są zawsze kobiety, które są winne po prostu dlatego, że takie są.

ISTAT poświęca całą stronę temu kobietobójstwa (smutny, ale konieczny neologizm na określenie morderstw kobiet) uzupełniony alarmującymi statystykami i danymi, które powinny skłonić każdego do refleksji, nie gubiąc się w zbędnym rozumowaniu.

W 2017 r. we Włoszech 123 kobiety stały się ofiarami dobrowolnego zabójstwa. (ISTAT)

W artykule Przemoc wobec kobiet: perspektywa strukturalna autorstwa socjologa Concepción Fernández Villanueva z Uniwersytetu Complutense w Madrycie przemoc wobec kobiet definiuje się jako strategię mającą na celu utrzymanie władzy patriarchalnej oraz sposób na powstrzymanie kobiet przed opuszczeniem miejsca nierówności, do którego były w przeszłości ograniczane.

Przemoc mężczyzn jest łatwiej usprawiedliwiona. Legitymizacja często wyrażana nawet w kodeksach prawnych i karnych, będąca wynikiem krystalizacji wartości szowinistycznego społeczeństwa, w którym wciąż żyjemy.

Czy po przeczytaniu tego wszystkiego nadal jesteś pewien, że kobiety nie powinny demonstrować każdego 8 marca? Jakie jest Twoje zdanie na ten temat?