Tylko dzieci: zalety i wady

Wokół tylko dzieci Istnieje kilka mitów, niektóre prawdziwe, inne bezpodstawne. Coraz więcej par decyduje się na jedno dziecko ze względów ekonomicznych, z wyboru lub z braku czasu.

Naturalnie bądź jedyne dzieci rz To nie to samo, co dorastanie z braćmi i siostrami. Na rozwój osobowości duży wpływ ma rodzaj rodziny, w której się żyje. To samo w sobie nie jest ani dobre, ani złe. Posiadanie rodzeństwa niekoniecznie czyni nas bardziej towarzyskimi i empatycznymi ludźmi; ich brak nie czyni nas małymi tyrani trudny.

Najlepszym prezentem, jaki możesz dać swoim dzieciom, są korzenie odpowiedzialności i skrzydła niezależności.

-Denis Waitley-

W każdej sytuacji liczy się model edukacyjny przyjęte i przykład, jaki otrzymują dzieci . Wiadomo jednak, że tylko dzieci mają tendencję do rozwijania pewnych cech charakteru. Jakie są różnice w stosunku do tych, którzy dorastają z braćmi i siostrami? Zobaczmy je dalej.

Rodzice jedynaków

Naturalnym jest pytanie, czy rodzice jedynaka zachowują się inaczej niż ci, którzy mają więcej dzieci. Odpowiedź brzmi: tak. Tak naprawdę to nie liczba posiadanych dzieci jest tak istotna, jak świadomość i chęć ich posiadania.

• Małżeństwo z tylko jednym dzieckiem, które nie czuje się pewnie, ale chce zostać rodzicami, będzie zazwyczaj trochę zaniepokojone kwestiami edukacyjnymi. Prawdopodobnie zajrzą do wielu książek i podręczników, aby się zorientować. Możliwe jest również, że łatwo czują się winni, gdy sprawy nie układają się dobrze. Dziecko otrzyma tego ciężar woltaż i może rozwinąć nieco sztywną osobowość.

Niektóre pary decydują się na dzieci, ale głęboko tego nie chcą. W tym przypadku powszechną postawą jest próba przekazania edukacji dziecka innym osobom, na przykład dziadkom lub szkole prywatnej. Jedyne dziecko doświadczy: samotność bardziej dotkliwe i możliwe, że w dorosłym życiu będzie mu trudno nawiązywać więzi emocjonalne.

• Ci, którzy nie chcą być rodzicami, ale w końcu poczęli jedynaka, mogliby metabolizować tę sytuację i prowadzić stosunkowo naturalne wychowanie. Ale może się też tak zdarzyć dziecko może stać się odbiorcą konfliktu między sumieniem a pragnieniami . W tym przypadku dziecko zwykle ma duże trudności ze znalezieniem swojego miejsca w świecie.

Tylko małe dorosłe dzieci

Toni Falbo, profesor i badaczka na Uniwersytecie Teksasu w Austin, dogłębnie zbadała zjawisko jedynaków. On to stwierdza jednym ze skutków tej sytuacji jest to, że dziecko spędza większość czasu z dorosłymi . Dzięki temu uczy się czuć swobodnie w towarzystwie dorosłych i już wcześniej zachowuje się jak dorosły.

W rezultacie jedynie dzieci postrzegają dorosłych rodziców jako równych sobie. Inaczej postrzegają dystans między dwoma pokoleniami i to może ich prowadzić Chcieliby być tak dojrzali jak dorośli, zyskać autonomię i iść do przodu.

Z drugiej strony Falbo jest o tym przekonany ci, którzy nie mają braci ani sióstr, zwykle popisują się bardziej poczucie własnej wartości i pewność siebie. Łatwiej rozumie oczekiwania nauczycieli i autorytetów i często staje się liderem wśród rówieśników.

Praca zespołowa i przyjaźń

Tylko dzieci mają zwykle większe trudności z przystosowaniem się do pracy w grupie. Są przyzwyczajeni do organizowania wszystkiego po swojemu i podejmowania decyzji indywidualnie. Jednakże ta krytyczność jest zwykle początkowa . Zwykle dziecko adaptuje się stopniowo i uczy się integrować z grupą.

Dane wskazują również na tendencję do posiadania mniejszej liczby przyjaciół niż tych, z którymi dorastałeś bracia . Tylko dzieci nie czują się dobrze w grupie i wolą nieliczne, ale głębokie przyjaźnie. Moglibyśmy tak powiedzieć rozwijają przywiązanie do swoich przyjaciół podobne do tego, jakie ich rówieśnicy nawiązują z braćmi i siostrami.

Tylko dzieci mają nieco inne cechy niż dzieci wychowywane z braćmi i siostrami. Jednakże różnice stają się widoczne dopiero wtedy, gdy rodzice z tego czy innego powodu mieli trudności z ich wychowaniem . We wszystkich innych przypadkach szczegóły te nie stają się decydujące.