Walt Whitman był ojcem wolnego wiersza i uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych pisarzy amerykańskich wszechczasów. Eseista, dziennikarz, pielęgniarz, jego wiersze przekazywały pasję, euforię i radość, mówiły o miłości, seksualności, naturze i entuzjazmie do życia. Był przede wszystkim humanistą wierzącym w wolność, który swoim poetyckim dziedzictwem zainspirował kolejne pokolenia.
Najbardziej znany ze swoich tomików poetyckich, m.in Liście trawy Whitman stał się symbolem tych, którzy potrafią stawić czoła przeciwnościom losu, aby spełnić swoje marzenia. Jego ogromny altruizm popchnął go do zapewnienia duchowego wsparcia żołnierzom podczas wojny domowej, gdzie doznał ataku, który pozostawił go kaleką na całe życie.
Charakter i determinacja pozwoliły mu stawić czoła ostrej krytyce kierowanej pod adresem jego twórczości. Podziwiał Keatsa, Szekspira i Emersona, ale zawsze poszukiwał nowych form wyrazu. Jako dziennikarz walczył o zniesienie kara śmierci koniec niewolnictwa i równości.
Był człowiekiem odważnym i nowoczesnym, preferującym wiersz wolny, styl czasem dziki i pozbawiony rygoru, z pewnością zgodny z jego charakterem. Nawet jeśli jego twórczość zderzyła się ze społeczeństwem purytańskim, to nadal przywiązanym do najsurowszych konwencji społecznych Walt Whitman wiedział, jak nam to dać które na zawsze naznaczyły historię literatury.
Śpiewam i celebruję siebie
I to, co zakładam, musisz założyć
ponieważ każdy atom, który należy do mnie, należy również do ciebie.-Śpiewam o sobie-
Biografia Walta Whitmana, dziennikarza, który stał się poetą
Walt Whitman urodził się w 1819 roku w West Hills w stanie Nowy Jork jako drugi syn dziewięciorga dzieci Waltera i Loisy Van Velsorów. Whitmanowie byli rodziną Kwakrzy który całe życie żył w biedzie.
Pomimo biedy mały Whitman wkrótce stał się utalentowanym samoukiem zapoznając się z klasykami takimi jak Dante Szekspir i Homer i od razu okazując swoją fascynację literaturą i poezją.
W wieku 12 lat rozpoczął pracę w drukarni, co było idealnym środowiskiem dla jego skłonności, co pozwoliło mu pomagać rodzinie i studiować jako nauczyciel. Po uzyskaniu tytułu licencjata i pracy przez pewien czas w różnych wiejskich szkołach na Long Island Walt Whitman podjął zawód, który miał decydujący wpływ na jego karierę: dziennikarstwo .
Zaangażowanie Walta Whitmana na rzecz praw i wolności obywatelskich
Po rezygnacji z pracy nauczycielskiej Whitman udał się do Nowego Jorku, aby założyć gazetę Long Islander News . Skończył na stanowisku redaktora, dziennikarza i kuriera.
W tych pierwszych publikacjach możemy już dostrzec cechy charakterystyczne dla jego stylu, takie jak whitmanizm (używanie wymyślonych słów), które będą następnie pojawiać się we wszystkich jego opowiadaniach, wersetach i listach, takich jak te, które wymieniał ze swoim partnerem Peterem Doylem.
W tamtym okresie Whitman dał wystarczający dowód swojego zaangażowania społecznego, przedstawiając propozycję zniesienia niewolnictwa i kary śmierci w celu poprawy płac i poszanowania praw obywatelskich. Jego gazeta odniosła wówczas taki sukces, że wkrótce założył kolejne gazety, w tym najbardziej znaną il Freemana z Brooklynu .
Dochody uzyskane z druku pozwoliły mu na wydanie pierwszego wydania Liście trawy zbiór 12 wierszy, które pochwaliłby Ralph Waldo Emerson. Jednak ówcześni krytycy i czytelnicy negatywnie ocenili beztroski, namiętny, a nawet libertyński styl poety, zarzucając mu homoseksualizm i biseksualizm.
Publikacja ta przysporzyła mu później niezliczonych problemów . Wraz z nadejściem wojny secesyjnej Walt Whitman zdecydował się pójść na front jako ochotniczy pielęgniarz. Departament Spraw Wewnętrznych docenił jego poświęcenie, ale po odkryciu, że był autorem Liście trawy wystrzelił go na miejscu.
Śpiewam o elektrycznym ciele, zastępy tych, których kocham, obejmują mnie, a ja ich obejmuję.
Czas braku, czas stworzenia
Po zwolnieniu Walt Whitman musiał ciężko walczyć, aby związać koniec z końcem. Opiekował się braćmi i chorą matką, pracując sporadycznie i utrzymując się przy życiu dzięki pomocy pisarzy i przyjaciół. Ostatnie dekady jego życia były dość skomplikowane, ale nigdy nie stracił zapału, pasji do pisania i siły do obrony swoich pomysłów.
Kontynuował pisanie i redagowanie wielu swoich dzieł wiersze . W 1870 roku Whitman osiadł w Camden w stanie New Jersey, gdzie doznał udaru, w wyniku którego został częściowo sparaliżowany. Nawet to wydarzenie nie pokonało jego ducha od czasu powstania księgi Liście trawy publikowano go nadal przy pomocy jego przyjaciół w latach 1876, 1881 i 1889.
Jego ostatnią publikacją była Żegnaj fantazjo z 1891 r. Zmarł 26 marca 1892 r. na zapalenie płuc. Miał 72 lata.
Awangardowy styl na tamte czasy
Śpiewam siebie / to co biorę na siebie
Tak zaczyna się pierwszy wiersz Liście trawy . Walt Whitman w książce A Emilia Dickinson był jednym z najważniejszych poetów amerykańskich. Jednak w jego czasach jego twórczość nie została zrozumiana i spotkała się z szeroką krytyką. W tamtych latach skandalem było to, że poeta nie pisał rymem, łączącym styl narracyjny z wierszem wolnym.
Walt Whitman otwarcie mówił o seksie, wychwalając piękno kochania mężczyzn i kobiet w równym stopniu . Świat nie był jeszcze gotowy, aby postacie takie jak on nawiązały połączenie ze swoim człowieczeństwem i tak intensywną, wolną, radosną i energiczną celebrację życia.
Whitman stworzył nowy wiersz dla nowych ludzi, ale niewielu go zrozumiało. Jego wersety składały się z czystych i przejrzystych słów, które opisywały, co to znaczy kochać, obejmować, być świadomym towarzystwa innych, wielkości wzajemnego kochania się i tworzenia bardziej sprawiedliwych rzeczywistości.
Czytanie jego dzieł i zanurzenie się w wyjątkowy świat jego wierszy oznacza celebrowanie wraz z nim wszystkich przesłaniów, jakie pozostawił nam w swoich wolnych wierszach, aby na nowo odkryć swoją sztukę, jakby mówił do nas twarzą w twarz: Jeśli nie znajdziesz mnie od razu, nie zniechęcaj się, jeśli nie znajdziesz mnie w jednym miejscu, szukaj mnie w innym miejscu, gdzie się zatrzymałem i czekam na Ciebie.
