Odkrywając życie Marii Curie od razu zdajemy sobie sprawę, że mamy do czynienia z konkretną postacią z kilku powodów . Pionierka pod każdym względem: była pierwszą kobietą, która została laureatką Nagrody Nobla i pierwszą, która została mianowana profesorem na Uniwersytecie Paryskim. Była także pierwszą kobietą pochowaną dzięki swoim zasługom w Panteonie w Paryżu i jedyną kobietą, która zdobyła Nagrodę Nobla w dwóch różnych dyscyplinach naukowych.
Kto kiedykolwiek powiedział, że kobiety nie mogą zajmować się nauką? Dziedzictwo Maria Curie robi wrażenie, a jego nazwisko pojawia się na niekończącej się liście ludzi nauki. Marie Curie pozostaje prawdopodobnie jednym z najsłynniejszych naukowców na świecie.
Jego badania w dziedzinie radioaktywności utorowały drogę niezliczonym późniejszym badaniom. W tym artykule postaramy się jak najbardziej zbliżyć do tego jedna z najważniejszych postaci w panoramie nauki XX wieku.
Początek życia charakteryzującego się determinacją
Maria Skłodowska, jej prawdziwe nazwisko, urodziła się w Polsce jako najmłodsze z pięciorga dzieci. Oboje rodzice poświęcili się nauczaniu; Maryja Od najmłodszych lat poszedł w ślady ojca i wykazywał duże zainteresowanie matematyka i fizyka.
Ponieważ nie mogła zapisać się na Uniwersytet Warszawski, który był wówczas wyłącznie męski, podejmowała się różnych dorywczych prac. Pracowała głównie jako guwernantka, aby zarobić pieniądze na sfinansowanie edukacji swojej siostry. W międzyczasie w wolnym czasie kontynuował naukę rozpoczynając kształcenie naukowo-praktyczne w laboratorium chemicznym.
W 1891 przeniósł się do Francji i rozpoczął studia na Sorbonie . To właśnie tam zaczęto ją nazywać Marie. Ze względu na ograniczone środki finansowe musiał zacząć udzielać prywatnych lekcji, aby zarobić pieniądze potrzebne do przeżycia.
W 1894 roku poznał Pierre’a Curie w Szkole Fizyki i Chemii Uniwersytetu Paryskiego. W 1895 roku Pierre i Marie pobrali się, dając początek unii naukowej o wyjątkowym znaczeniu .
Marie Curie: Francja i pierwsze wyniki
Maria Curie jest najsłynniejszą fizyką i chemiczką w historii . Już w 1897 roku jego osiągnięcia obejmowały dwa stopnie naukowe, stypendium i publikację artykułu na temat namagnesowania stali hartowanej. Osiągnął już pewien prestiż w nauce i środowisku akademickim, kiedy urodziła się jego pierwsza córka, Irène. Od tego momentu Maria Skłodowska-Curie poświęciła się tajemniczemu promieniowaniu uranu opisanemu przez Antoine’a Henriego Becquerela (1852-1908).
W 1904 roku urodziła się druga córka Ewa. Dzięki niestrudzonemu poświęceniu i ciężkiej pracy udało mu się odkryć i wyizolować – w stanie czystości – dwa pierwiastki: polon i rad. Opracowała techniki, które pozwoliły jej izolować izotopy radioaktywne, co mogło uczynić ją milionerką, ale zdecydowała się podzielić swoją wiedzą dla dobra ludzkości.
Znaczenie jego odkryć było ogromne, niszcząc w tym historycznym momencie ortodoksyjne wyobrażenie naukowców o materii i materii energia . Marie Curie pozostawiła nam dziedzictwo pełne całkowicie innowacyjnego myślenia.
Wybitny naukowiec zdał sobie sprawę, że promieniowanie jest właściwością atomu i dlatego musi występować także w innych pierwiastkach. Następnie stworzył teorię na temat radioaktywności i ukuł sam termin.
W latach 1898-1902 opublikowała wraz z mężem około 32 artykułów naukowych . Artykuły te szczegółowo opisują ich prace nad radioaktywnością. W jednym z nich doniesiono, że komórki nowotworowe pod wpływem działania niszczone były szybciej niż komórki zdrowe radioaktywność .
Marie Curie poza laboratorium
Oprócz pracy naukowej Marie Curie wniosła ogromny wkład w społeczeństwo podczas I wojny światowej. Była odpowiedzialna za pierwsze ośrodki radiologiczne w obozach wojskowych. Badania Curie odegrały kluczową rolę w opracowywaniu zdjęć rentgenowskich pacjentów wymagających operacji.
Podczas I wojny światowej Maria Skłodowska-Curie pomagała wyposażać karetki pogotowia w sprzęt rentgenowski, za którym sama podążała na pierwszej linii frontu. Międzynarodowy Czerwony Krzyż mianował ją kierownikiem swojej służby radiologicznej. Na tym stanowisku był odpowiedzialny za prowadzenie szkoleń dla lekarzy w zakresie stosowania nowych technik. Szacuje się, że aparatami rentgenowskimi leczono ponad milion rannych żołnierzy.
Wartość naukowa i dyskryminacja ze względu na płeć
Pomimo swojego sukcesu Marie w dalszym ciągu spotyka się z silnym sprzeciwem ze strony naukowców-mężczyzn we Francji i nigdy nie otrzymuje znaczących korzyści finansowych za swoją pracę. Tam dyskryminacja w tamtym czasie było to normą i na niewiele się zdało bycie jednym z najwybitniejszych naukowców tamtych czasów.
W deszczowe popołudnie 19 kwietnia 1906 roku Pierre Curie został potrącony przez powóz i natychmiast zmarł. ; Dwa tygodnie później wdowa objęła katedrę fizyki na Sorbonie, przejmując obowiązki po zmarłym mężu.
Zaczęto napływać wyróżnienia od towarzystw naukowych na całym świecie. Ale Curie została sama z dwiema małymi dziewczynkami i z gigantycznym zadaniem kierowania badaniami nad radioaktywnością. W 1908 zredagowała wszystkie dzieła męża, a w 1910 opublikowała imponujące Traktat o promieniotwórczości .
Wkrótce potem miała zostać przyznana druga Nagroda Nobla, tym razem w dziedzinie chemii. Ale nawet w tym przypadku Marie Curie nie uzyskał zgody Akademii Nauk, która odmówiła jej członkostwa.
Pod koniec lat dwudziestych jego stan zdrowia zaczął się pogarszać i ostatecznie 4 lipca 1934 r. zmarł na białaczkę. Choroba była spowodowana ekspozycją na promieniowanie wysokoenergetyczne, wynikające z jego badań.
Została pochowana obok Piotra Curie w Sceaux, aż jakieś sześćdziesiąt lat później jej szczątki przeniesiono do Panteonu w Paryżu. Najstarsza córka Curie, Irène, poszła w ślady matki, poświęcając swoje życie nauce i zdobywając Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii.
Wnioski
Maria Curie oddała całe swoje życie badania naukowe i odkrycia . Jego życie i bogaty repertuar osiągnięć były inspiracją dla naukowców na całym świecie.
Była także wzorem do naśladowania dla wszystkich kobiet, rzeczniczką wielkich zmian w nauce, która niestety nadal wydaje się być zdominowana przez mężczyzn.
