Wszyscy mamy moralność. Wiemy – lub intuicyjnie – co jest dobre, a co złe. Jednak świadomość, że coś jest nie tak, nie wystarczy, aby tego nie robić. Czasami korzyści, jakie przynoszą nam określone działania, nie wynikają jedynie z szacunku dla powszechnej moralności. Przeciwnie pomimo korzyści, czasami odmawiamy wykonania pewnych działań na podstawie tego, co narzuca nam nasza moralność lub obowiązek moralny.
Jesteśmy zatem wyposażeni w przekonanie moralne. Są to pewne normy moralne, których musimy przestrzegać lub nie. W szczególności będziemy się trzymać tego, co uważa się za obowiązki moralne. Można zatem powiedzieć, że poszanowanie środowiska jest wartością moralną, ale jeśli nie czujemy tego jako takiego, czasami możemy go nie szanować.
Normy moralne
Normy moralne to przekonania, na które szczególny wpływ ma kultura. Częściowo odnoszą się one do tego, czy czynność powinna, czy nie powinna zostać wykonana. Chociaż mogą się one różnić w zależności od osoby, ogólnie rzecz biorąc, są one podobne ludzie należący do tej samej kultury . Na przykład jedzenie wieprzowiny jest działaniem mile widzianym w kontekście niektórych religii i źle widzianym w innych.
Podsumowując, wszyscy opieramy swoje postawy na przekonaniach na temat tego, co jest dobre, a co złe. Te przekonania prowadzą nas do opisywania pewnych zachowań jako prawidłowych lub nieprawidłowych. Jednak inni ludzie mogą nie podzielać tych przekonań, więc możemy pomyśleć, że zachowują się źle lub że rzeczywiście tak jest zachowując się w niewłaściwy sposób .
Przekonania moralne
Są ponad normami moralnymi przekonania moralne . Są to przekonania metapoznawcze, które ludzie mogą mieć na temat określonej postawy. Innymi słowy, jest to nasz osąd na temat przekonań.
Przekonanie moralne można interpretować jako szczególnie mocną normę o pewnym znaczeniu. Można powiedzieć, że istnieje jakościowa różnica pomiędzy normą moralną a przekonaniem moralnym.
Duża różnica między normą moralną a przekonaniami moralnymi polega na tym, że ta pierwsza ocenia, czy działanie jest prawidłowe, czy nie, podczas gdy przekonania oceniają, czy dane przekonanie jest prawidłowe, czy nie. Posiadanie przekonań moralnych jest krokiem naprzód w stosunku do norm moralnych.
Jeśli dana osoba ma przekonania moralne na temat środowiska jako wartości, oznacza to, że środowisko jest dla niej ważne i robi coś konkretnego działania na rzecz środowiska czy dobrze, czy źle.
Obowiązek moralny
Jakbyśmy wspinali się o stopień wyżej, obowiązek moralny jest najwyższym stopniem ponad normą moralną i przekonaniami moralnymi. Obowiązek rozumiany jest jako osobista decyzja o uczestnictwie w działaniu zbiorowym, oparta na przekonaniu, że należy to zrobić. Ten rodzaj obowiązku jest również uważany za potężną siłę motywacyjną.
Obowiązki moralne wchodzą w skład kodeksów postępowania osobistego. Chodzi o szacunek do samego siebie, więc ludzie podejmują takie działania bez względu na to, co myślą inni. Kiedy to robią, doświadczają pewnego osobistego dobrostanu. I odwrotnie, jeśli nie wykonają działania, pojawia się poczucie winy.
Składniki obowiązku moralnego
To właśnie odróżnia wiarę od obowiązku pierwszy to zestaw przekonań, drugi to bodziec motywacyjny, który prowadzi do działania. Oznacza to, że obowiązek moralny jest motywacją do działania zgodnie z przekonaniem moralnym.
Jednocześnie na obowiązek moralny składa się poczucie obowiązku wobec samego działania, autonomii i satysfakcji osobistej, a także dyskomfortu spowodowanego zaniechaniem działania i poświęceniem jego przeprowadzenia.
Podsumowując można dojść do wniosku, że norma moralna definiuje, czym jest postępowanie słuszne, a które złe, podczas gdy moralny obowiązek jest motywacja co prowadzi do przestrzegania normy moralnej. Innymi słowy, normy moralne będą osobistymi wytycznymi jednostki, podczas gdy obowiązek moralny będzie motywacją, którą będzie odczuwała, aby się odpowiednio zachować.
