Pawłow i warunkowanie klasyczne

Eksperyment Iwana Pawłowa na psach jest jednym z najbardziej znanych i najważniejszych w historii psychologii. Dzięki temu małemu przypadkowemu odkryciu możliwe było sformułowanie teorii uczenia się. Badania Pavlova pozwoliły nam zrozumieć dynamikę uczenia się skojarzeniowego poprzez zjawisko warunkowania klasycznego.

Warunkowanie klasyczne polega na powiązaniu początkowo neutralnego bodźca z bodźcem znaczącym. W obecności bodźca neutralnego i przy braku innego bodźca następuje reakcja podobna do tej, która wystąpiłaby w obliczu bodźca znaczącego. Ta umiejętność kojarzenia dwóch bodźców, niezależnie od tego, jak bardzo się od siebie różnią, pomaga nam w wielu codziennych sytuacjach.

Aby lepiej zrozumieć, jak działa warunkowanie klasyczne, spójrzmy na dwa aspekty: eksperyment Pawłow oraz elementy składające się na tego typu uwarunkowania.

Eksperyment Pawłowa

Iwan Pawłow, rosyjski fizjolog, badał mechanizm wydzielania śliny u psów w obecności pożywienia. Zauważył, że jego psy zaczęły się ślinić, zanim zobaczyły jedzenie . Sam fakt poddania ich pewnym warunkom wywoływał reakcję ślinienia.

Pawłow to wydedukował jego psy w jakiś sposób powiązały eksperyment z podawaniem pożywienia. Aby rzucić światło na niektóre wciąż tajemnicze aspekty nauka Pawłow obmyślił serię eksperymentów. Celem było potwierdzenie hipotezy, że gdy dwa bodźce są prezentowane jednocześnie, zostają one powiązane.

Eksperymentem, który wykazał istnienie warunkowania klasycznego, było skojarzenie dźwięku dzwonka z jedzeniem. Aby uzyskać ten wynik, Pawłow podłączył miernik wydzielania śliny do określonej liczby psów. Pawłow zadzwonił dzwonkiem i natychmiast dał psom karmę . Na widok jedzenia mierniki w naturalny sposób wskazywały ślinienie się psów.

Po przedstawieniu określoną liczbę razy . żywność .

Eksperyment pokazał, że początkowo neutralny bodziec może wywołać zupełnie nową reakcję stowarzyszenie tego samego na znaczący bodziec . Zjawisko to nazywa się warunkowaniem klasycznym.

Elementy warunkowania klasycznego

Warunkowanie klasyczne składa się z czterech głównych elementów:

Bezwarunkowy bodziec. żywność . Bezwarunkowa odpowiedź . Bodziec warunkowy. Reakcja warunkowa.I

Warunkowanie klasyczne polega na interakcji tych czterech elementów. Prezentacja jednego bodziec neutralny w połączeniu z bodźcem bezwarunkowym w wielu przypadkach przekształca bodziec neutralny w bodziec warunkowy . Ten ostatni da zatem odpowiedź warunkową podobną do reakcji bezwarunkowej. W ten sposób powstaje nowe uczenie się poprzez skojarzenie dwóch bodźców.

Warunkowanie klasyczne jest podstawą licznych badań, które pozwoliły nam zrozumieć wiele aspektów ludzkiego uczenia się . Dzięki niemu poznaliśmy lepiej zjawisko fobie lub sposób, w jaki kojarzymy nasze emocje z nowymi bodźcami.