Istnieje rodzaj uogólnionego fałszywego przekonania: osoby cierpiące na chorobę Alzheimera lub inne rodzaje demencji mają tendencję do odłączania się od świata zewnętrznego, aby wejść do swojego odległego i nierealnego świata wewnętrznego. To nie jest prawda i na samą myśl, że osoba cierpiąca na chorobę Alzheimera jest inna, tracą twój tożsamość Z w obliczu społeczeństwa, a jego uczucia niemal automatycznie tracą ważność.
Jeśli postawimy się w sytuacji osób chorych na Alzheimera, zdamy sobie z tego sprawę to normalne, że boisz się nalegań innych niewiedza, jak wyrazić to, czego potrzebujemy lub co czujemy, nierozumienie tego, co nam się mówi, nierozpoznawanie ludzi, którzy spotykają się z nami każdego dnia, nierozumienie, czego inni od nas oczekują przez cały czas.
Rzadko stawiamy się w sytuacji osób chorych na Alzheimera . Jeśli to zrobimy, zdamy sobie sprawę, jak przerażające i niepokojące może być życie codzienne. Wtedy zrozumiemy niepokój i inne reakcje emocjonalne, które uważamy za przesadzone w naszym zdrowym światopoglądzie.
Osoba chora na demencję kontra OSOBA z demencją
-Thomas Morris Kitwood-
Metoda walidacji: terapia skoncentrowana na osobie
W ostatniej dekadzie ponownie pojawiły się modele uwagi i komunikacji skoncentrowane na osobie.
Innymi słowy staramy się wczuć w osobę z demencją, aby zachować jej tożsamość i wytworzyć odpowiednią postawę zrozumienie dla nich zmiany behawioralne które są tak niepokojące i powodują dyskomfort wśród tych, którzy się nimi opiekują, i tych, którzy tego nie robią.
Autorzy propagujący ten model uwagi podkreślają potrzebę zachowania zasady godności każdego człowieka. Konieczne jest zatem wykorzystanie dźwigni empatia aby dostroić się do wewnętrznej rzeczywistości osób cierpiących na demencję.
Celem jest zapewnienie im bezpieczeństwa i siły poprzez sprawienie, aby dana osoba poczuła się ważna i zdolna do wyrażania swoich uczuć. Dlaczego tylko wtedy, gdy człowiek może wyrazić siebie, odzyskuje swą godność .
Dlaczego? Ponieważ walidacja oznacza rozpoznanie uczuć danej osoby. Potwierdzenie oznacza powiedzenie jej, że jej uczucia są prawdziwe.
Podstawowe zasady metody walidacyjnej
Podstawowe zasady metody walidacji to:
- Zaakceptuj osobę, nie osądzając jej (Carl Rogers).
- Traktuj tę osobę jako wyjątkową jednostkę (Abraham Maslow).
- Uczucia, które najpierw zostaną wyrażone, a następnie rozpoznane i potwierdzone przez zaufanego rozmówcę, stracą intensywność. Kiedy są ignorowane lub odrzucane, uczucia zyskują na sile.
- Wszyscy ludzie są cenni niezależnie od tego, jak bardzo są zdezorientowani (Naomi Feil).
- Kiedy pamięć niedawna zawodzi, przywracamy równowagę poprzez odzyskiwanie wspomnień początkowych. Kiedy wzrok zawodzi, zwracamy się do oka umysłu, aby zobaczyć. Kiedy słuch nas opuszcza, słuchamy dźwięków przeszłości (Wiler Penfield).
Osoby cierpiące na chorobę Alzheimera lub inną formę demencji muszą na nowo połączyć się ze światem
Najnowszy film pt Disney-Pixar Kokosowiec pokazuje nam w naprawdę emocjonalny sposób, jak możemy ponownie nawiązać kontakt z osobami dotkniętymi chorobą Alzheimera jak możemy uzyskać dostęp do ich skóry i ich najgłębszych uczuć.
Utrata zdolności do wyrażania siebie werbalnie nie jest tym samym, co brak potrzeby wyrażania siebie.
Jak stwierdził Tomaino (2000), zawsze zaskakuje widok całkowicie oddzielonej osoby zdystansowanej od teraźniejszości z powodu choroby takiej jak np. l’Alzheimer kiedy odtwarzana jest piosenkato znajome. Reakcja osoby może być różna – od zmiany pozycji po ożywiony ruch: od dźwięku po reakcję werbalną.
Zwykle jednak następuje reakcja i interakcja. W wielu przypadkach te pozornie urojeniowe reakcje mogą ujawnić wiele na temat samozachowawczości podmiotu i mogą świadczyć o tym, że osobiste historie można nadal zachować w stanie nienaruszonym i zapamiętać.
