Charakter Japończyków doceniany jest na całym świecie. Widzieliśmy, jak z wielkim stoicyzmem stawiali czoła ogromnym tragediom. Nie tracą kontroli i zachowują ducha zespołu w każdych okolicznościach. Charakteryzuje ich także ogromny szacunek, jakim darzą innych i siebie .
Ale nie mówimy tylko o dorosłych. Japońskie dzieci również bardzo różnią się od tych, do których jesteśmy przyzwyczajeni na Zachodzie. Od najmłodszych lat wyróżniają się łagodnością i życzliwością. I dzieci Japończycy nie wpadają w złość i nie tracą kontroli jeśli nie dostaną czegoś od razu.
Bezskuteczna próba kontrolowania naszych reakcji to scenariusz prowadzący do zniewolenia strachem.
Giorgio Nardone
Jak Japończycy stworzyli społeczeństwo, w którym dominują wartości samokontroli, szacunku i wstrzemięźliwości? Są tak surowi, że stworzyli zdyscyplinowane społeczeństwo
Japończycy przywiązują dużą wagę do rodziny
A I osoby starsze jest bardzo mądrą osobą, którą należy wziąć pod uwagę .
Osoby starsze z kolei widzą w dzieciach i młodzieży dorastających ludzi, którzy się formują. Z tego powodu są wobec nich tolerancyjni i serdeczni. Przyjmują rolę przywódczą, nie są sędziami ani inkwizytorami w życiu najmłodszych. Więzi między ludźmi w różnym wieku są zatem bardzo zrównoważone i harmonijne .
Japończycy bardzo cenią dalszą rodzinę. Jednocześnie jednak respektują pewne granice. Na przykład dla nich jest nie do pomyślenia, aby dziadkowie opiekowali się wnukami, bo rodzice nie mają czasu lub są zajęci. Więzy nie opierają się na wymianie przysług, ale na wizji świata, w którym każdy ma swoje miejsce.
Edukacja opiera się na wrażliwości
Większość japońskich rodzin postrzega wychowywanie dzieci jako praktykę afektywną . Nie znoszą krzyków i gwałtownych wyrzutów. Rodzice oczekują, że ich dzieci nauczą się nawiązywać relacje z innymi, jednocześnie szanując ich wrażliwość.
Zwykle wtedy, gdy dziecko zrobi coś złego rodzice besztają go spojrzeniem lub gestem rozczarowania . W ten sposób dadzą mu do zrozumienia, że to, co zrobił, było niewłaściwe. Zwykle używają wyrażeń takich jak „ranisz go” lub „ranisz siebie”, aby podkreślić negatywne konsekwencje zachowania, a nie tyle, by je karcić.
Tego rodzaju formuła dotyczy także gier. Na przykład, jeśli dziecko zepsuje zabawkę, rodzice prawdopodobnie mu powiedzą: skrzywdziłeś go. Nie mówią, że to złamałeś. Japończycy podkreślają wartość przedmiotu, a nie jego funkcjonowanie . Z tego powodu dzieci od najmłodszych lat uczą się wrażliwości, co sprawia, że są bardzo pełne szacunku.
Wielki sekret: czas na jakość
Ważne jest to, co zostało powiedziane do tej pory. Ale nic nie jest tak dobre, jak czas, który Japończycy zwykle poświęcają swoim dzieciom. Nie pojmują edukacja jak oderwanie, a właściwie zupełnie odwrotnie . Bardzo ważne jest dla nich nawiązanie bliskich więzi ze swoimi dziećmi.
To niezwykłe, że matka zabiera dziecko do szkoły przed ukończeniem przez nie trzech lat. Przed osiągnięciem tego wieku często można to zobaczyć Ten kontakt fizyczny, który jest często obserwowany w społecznościach przodków, generuje głębsze więzi . Bliskość skóry, ale i duszy. Dla japońskich matek bardzo ważna jest rozmowa z dziećmi.
To samo tyczy się ojców i dziadków. Tradycją jest, że rodziny spotykają się, aby porozmawiać. Wspólne jedzenie i opowiadanie sobie anegdot to jedna z najczęstszych czynności. Za każdym razem opowiadane są historie rodzinne, w ten sposób budując poczucie tożsamości i przynależności nawet u najmłodszych . Uczą się także cenić słowa i towarzystwo.
Z tego powodu japońskie dzieci rzadko wpadają w złość. Żyją w środowisku, które nie powoduje dla nich zamieszania. Nie czują się opuszczeni emocjonalnie. Postrzegają, że świat ma swój porządek i że każdy ma swoje miejsce . Jest to dla nich powód do spokoju, stają się bardziej wrażliwi i rozumieją, że emocjonalne eksplozje są bezużyteczne.
