GORYCZ NIEWYLANYCH ŁEZ

Niewylane łzy bolą, bo gromadzą się w nas w postaci dyskomfortu. Wtedy bierze górę bezradność i przygnębienie. Dlaczego nie płaczemy?

Czasem ogarnia nas głęboka udręka, gardło wydaje się zaciśnięte w supeł, a umysł wkracza na drogę, z której nie ma wyjścia. Czujemy smutek i bezsilność. W takich chwilach czujemy, że nawet przy całej naszej dobrej woli nie jesteśmy w stanie nic zrobić. Nawet łzy nie mają odwagi wyjrzeć przez okno. Co się stanie, ponieważ ten wybuch się nie wydarzy? Dlaczego nie płaczemy? Czy kiedykolwiek czułeś gorycz niewylanych łez?

Jest wielu ludzi, którzy po otrzymaniu silnego ciosu nie są w stanie uwolnić się od bólu. Negatywne doświadczenie może nami wstrząsnąć tak bardzo, że nas blokuje, czyniąc z nas więźniów cierpienia i niezdolnych do wyrażenia naszego stanu umysłu.

Gorycz niewylanych łez: chcielibyśmy płakać ale nie możemy. Chcielibyśmy wyrazić słowami to uczucie, które nas atakuje, ale nie jesteśmy w stanie. Problem w tym, że dyskomfort staje się coraz bardziej uciążliwy . Jakby stopniowo tonęły w nas niewylane łzy. Zagłębmy się głębiej.

Prawie umarłam od łez, których nie przelałam.

– Rycerz w zardzewiałej zbroi Roberta Fishera –

Gorycz niewylanych łez: dlaczego nie mogę płakać?

Niezdolność do płaczu może mieć różne przyczyny, od choroby po blokadę emocjonalną. Po pierwsze, ważne jest zatem wykluczenie problemu fizycznego.

Na przykład the Zespół Sjögrena jest to choroba autoimmunologiczna, w przebiegu której ulegają zniszczeniu gruczoły wytwarzające łzy i ślinę chociaż może również uszkodzić inne części ciała. Skutkiem tej choroby jest suchość oczu i ust.

Zanim założymy, że niemożność płaczu wynika z problemów psychologicznych, takich jak depresja dobrze byłoby zapytać lekarza.

Przyczyny psychologiczne

Po odrzuceniu przyczyny fizycznej nadszedł czas na zbadanie wszechświata psychologicznego . W każdym razie warto pamiętać, że nie wszyscy radzimy sobie z problemami w ten sam sposób. Każdy ma swój własny sposób stawiania czoła rzeczywistości, własny czas reakcji i własny zestaw strategii.

Będą więc tacy, którzy będą w stanie bez trudu uwolnić emocje, tacy, którzy będą potrzebować więcej czasu na ich przetworzenie i tacy, którzy z jakiegoś powodu utknęli w reakcji na reakcję.

Jeśli problem ma podłoże psychologiczne, zwykle wiąże się ze złym zarządzaniem emocjami. Jest to reakcja, która może być ograniczona, ale czasami jest objawem depresji lub innych czynników. Jeśli podczas przetwarzania a. nie można płakać żałoba a jeśli utrzymuje się przez dłuższy czas, może wskazywać na stan patologicznej żałoby.

Ważne jest, aby pamiętać, co dla każdego z nas oznacza płacz. Czasami wykształcenie, które otrzymaliśmy, prowadzi nas do myślenia, że akt słabości jest czymś negatywnym. W rzeczywistości wiele osób ma tendencję do tłumienia łez ze strachu, że zostaną uznane za kruche lub bezbronne, dopóki nie będzie już konieczne ich tłumienie, ponieważ stanie się to automatyczne.

W innych przypadkach blokuje strach przed kontaktem z samym sobą. W

Wylane łzy są gorzkie, ale najbardziej gorzkie są te, które nie zostały wylane.

– irlandzkie przysłowie –

Uwolnij emocje łzami

Williama Freya zapewnia to psychiatra z Saint Paul Ramsey Medical Center łzy są tak samo potrzebne jak uśmiechy. Choć nie mają mocy rozwiązywania problemów, łagodzą napięcie i smutek, ułatwiają samopoznanie i kontakt z innymi.

Łzy są częścią nas, są mechanizmem obronnym i ujściem. Innymi słowy sposób na rozładowanie nagromadzonego napięcia niezależnie od sytuacji. Z tego powodu ważne jest, abyśmy pozwolili sobie je wyrazić.

Lauren Bylsman, badaczka z Uniwersytetu w Pittsburghu, twierdzi, że płacz pomaga organizmowi odzyskać naruszoną homeostazę, czyli równowagę.

Płacz uwalnia hormony adrenalinę i noradrenalinę, które są wydzielane w nadmiernych ilościach w sytuacjach stresowych i które mogą być niebezpieczne. Powoduje to stan wyciszenia i fizjologicznej ulgi, dzięki czemu ciało się odpręża.

Według badań przeprowadzonych przez biochemika Williama H. Freya łzy płyną w negatywnych lub dramatycznych sytuacjach wypuszczają endorfiny prolaktyna, chlorek potasu i magnezu i inne substancje, takie jak adrenokortykotropina i leucyna-enkefalina. Fizyczny i emocjonalny dyskomfort zostaje zmniejszony dzięki odczuciom wytwarzanym przez ten emocjonalny ujście.

Techniki upustu emocjonalnego

Tłumienie łez lub niemożność płaczu sprzyja narastaniu dyskomfortu. To tak, jakby dryfować po oceanie cierpienia, nie mając w zasięgu wzroku żadnego koła ratunkowego ani lądu.

Jednakże istnieją pewne strategie, które mogą pomóc nam uwolnić się od nagromadzonego napięcia i wreszcie pozwolić płynąć pierwszym łzom.

Pustka w umyśle. Jest to technika, która pomaga zejść głębiej. Pierwszym krokiem jest zadanie sobie pytania, co nas smuci lub co nie pozwala nam czuć się dobrze. Kiedy już zidentyfikujemy przyczynę, spróbujemy sobie odpowiedzieć: Czuję, że... boli mnie to...; później zastanowimy się, jak postępować w przyszłości i co zrobić, aby odzyskać spokój, którego tak potrzebujemy.

Pisanie terapeutyczne.Pisanie pozwala nam wyrazić nasz stan umysłu. Pomaga uwolnić uczucia i rozwikłać tę wewnętrzną plątaninę, która nas splata. To ćwiczenie polega na opisaniu naszych uczuć bez zbytniego myślenia. Ważne, że pisanie jest spontaniczne.

Przejrzyj swoje przekonania. Równie ważna jest refleksja nad tym, jakie mamy wyobrażenie o płaczu. Być może odkryjemy jakieś hamulce lub fałszywe przekonania, które powstrzymują nas od płaczu. Myśli takie jak łzy są dla słabych lub mężczyźni nie płaczą. Jaki jest sens płakać? Jestem przykładem.

Porozmawiaj z zaufaną osobą. Zwrócenie się do osoby, która potrafi słuchać i dzięki której czujemy się rozumiani i wspierani, może być skutecznym sposobem na poczucie zrozumienia i uwolnienie emocji. Oczywiście nie każdy jest do tego zdolny. Musimy wybrać tych, którzy przekazują nam pewność, bezpieczeństwo i spokój.

Gest odwagi wobec goryczy niewylanych łez

Płacz jest wyzwalającym i zdrowym gestem

Krótko mówiąc, ułatwia uwolnienie emocji i relaksuje. Dzięki temu zaczniemy czuć się pewniej i będziemy mogli ocenić wydarzenia z nowej perspektywy.

Łzy również komunikują. Odwołują się do empatii i wsparcia innych. Powstają, gdy słowami nie da się opisać tego, co przelewa się z duszy, gdy nie jesteśmy w stanie wyjaśnić tego, co czujemy z powodu zbyt dużej intensywności.

Płacz nie jest oznaką słabości, ale odwagi. Odwaga przekazania głębi naszych uczuć. Jak powiedział amerykański pisarz Washington Irving: We łzach jest coś świętego. Nie są oznaką słabości, ale siły. Są posłańcami wszechogarniającego bólu i nieopisanej miłości.